deniz kenarı

1.bölüm

Ben hiçbir zaman anlamıyorum Deniz kenarları ne işe yarıyor oraya gittiğimde kendimi hala aynı hissediyorum değişik bir şey yok evde Yine kavga çıkmıştı ve benim gidecek hiçbir yerim yoktu Sadece ve sadece deniz kenarı koşarak caddedeki denize doğru yürümeye başladım uzaktan gözüküyordu Deniz ufukta gözüküyordu koşmaya devam ettim durdum ta ki deniz kenarında gelene kadar deniz kenarı bana iyi gelmiyordu ama gidecek başka bir yerim de yoktu tahta iskeleye doğru yürümeye başladım iskeleye girdikçe iskelekütürt kükürt sesler çıkardı en başa geldiğimde olduğum yere çöktüm düşünüyordum yine Ama iyi olmuyor hiçbir zaman düşündüklerimi tekrar tekrar düşünüyorum hiç biri anlamlı gelmiyor bana hepsi çok saçma daha 5 dakika önce ailemin Beni Yıllar önce evlatlık edindiği ne öğrenmiştim bu öğrenmiş çökmeme sebep olmuştu bana neden böyle bir şey yapmışlardı ya da gerçek Annem beni neden yetimhaneye bırakmıştı kafamda binlerce soru işareti vardı sahte annemi gerçek Annem sanıyordum ama o da sahteymiş hayatta kime inanacağımı şaşırdım Metin'e inanamıyorum anneme İnanamıyorum babama inanamıyorum İnanamıyorum hiç kimseye Bir tek ablam Nur Dilan'a İnana biliyorum ablam hep Benim yanımdaydı arkamda aydı önümde sağında solumda yani ablam bana her zaman iyi gelmiştir şu an oturduğum deniz kenarından bile...