Ertesi sabah eve geldiğimde her taraf dağınıktı. Masadaki onlarca içki şişesi beni korkutuyordu. Yapmış olamazdın değil mi Jimin?
Sessizce odamıza girdiğimde korktuğum manzara ile karşılaşmıştım. Bizim yatağımızda çırılçıplakken öpüşüyordunuz Jimin.
Beni fark ettiğinde kızdan dudaklarını zorla ayırıp ayağa kalktın. Kıza gitmesi için birkaç şey söylerken ben titreyen bedenimi kontrol etmeye çalışıyordum. Bunu bize neden yapmıştın Jimin?
"Jungkook."
Adımı senin ağzından duyduğum zaman gözlerimi yumdum. Beni mahvediyordun Jimin. Ben bunları hak etmiyordum.
Yaptığım şey sadece seni sevmekken neden bana acı veriyordun Jimin?
Elini koluma koyduğunda hızla kendimi geri çektim. Az önce kızın vücudunu okşayan ellerini istemiyordum Jimin.
Bana verdiğin sözü hatırlıyor muydun? Bu ellerin sadece benimkilere değecek, gözlerin sadece bana bakacaktı. Sözünü neden tutmamıştın Jimin?
"Üzgünüm evimizde yapmamalıydım. Görmen çok kötü oldu. "
Hafifçe güldüm. Bunu yapmış olman değilde benim görmüş olmam mı sorundu Jimin? Beni daha ne kadar kırılabilirdin?
Sessiz kaldığımda yerdeki kıyafetlerini üzerine geçirdin. Gözlerin benim yüzümde gezinirken ben sana bakamamıştım Jimin. Daha sonra beni odada yalnız bırakarak evden ayrıldın.
Gitmek senin en iyi yaptığın şeydi, değil mi Jimin?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Lost ||JiKook||
Short StoryJungkook aşıktı, Jimin umursamaz. Jungkook acı çekiyordu, Jimin gülüyordu. Jungkook ölüydü, Jimin pişman.