The Player's Possession

Chapter 25

Chapter 25

Finally not the ending

Hindi pa man nakakapasok ang sasakyan namin sa loob ng bahay ay dinumog na kami at hinarang ang sasakyan namin ng mga reporters who happens to know na ngayon ang dating namin sa Pilipinas. Kinasal kami sa California but Mom still wants us to get married here in Philippines.

"We will never gonna get a normal life because my wife is technically damn famous." sumimangot si Calvin na ikinatawa ko.

"Sorry, hubby. " I pouted. 

Sinulyapan niya ang mga reporters sa labas na nagkakagulo at hindi mahandle ng mga security guard dahil sa sobrang dami.

"Damn! Kailan ba nila mapapaalis ang mga 'yan?" inip na tanong niya.

"Saan ka pupunta?" pigil ko sa kaniya ng akmang bubuksan niya ang pinto ng driver seat.

"Just stay here." Iyon lang at tuluyan ng siyang lumabas ng sasakyan.

Nang makalabas ay nilingon ni Calvin ang kinauupuan ko he mouted 'Don't go'. 

Maya-maya pa ay nakita kong may kung anong sinasabi si Calvin sa mga reporter pero hindi ko naman marinig iyon.  Ilang saglit pa parang mga kinikilig at nangingiti pa ang mga reporter bago tuluyang tumabi at binigyan ng daan ang sasakyan namin.

"What was that?" nakangiti pero kunot-noo kong tanong ng makabalik na siya sa loob ng sasakyan.

"What?" Inosente niyang balik tanong sa akin.

Inginuso ko ang mga reporter. "You just.. make them follow what you said? So tell me how did you do it? What did you say?"

Ngumisi siya at mabilis akong hinalikan sa labi.

"Calvibln!" tili ko.

"Well, I just said to them that you're pregnant and that you are not allowed to be stress or else there's something bad might happen to you."  he grinned.

"Calvin..." hindi makapaniwalang sambit ko sa pangalan niya.

"What? That's what they want to hear from you, from us. The confirmation of you being pregnant. And our baby is going to be 4 months tomorrow kahit hindi halata sa iyo na buntis kana they'll soon find out that so might as well bigyan sila ng pagkakaabalahan para hindi tayo ang palagi nilang ginugulo." He smiled at marahang hinahaplos ang tiyan ko na hindi pa masiyadong maumbok at hindi din mukhang buntis ako. 

Isa din sa dahilan nila mama at ang mama ni Calvin na pauwiin ako it's because I'm pregnant they want me to give birth to my child here at Philippines. 

"Aqi!" Nang makapasok kami sa loob ng bahay ay kaagad akong dinaluhan ni mama.

"Oh my god! We really need to tighten the security here, Zach?" nilingon ni tita Artella si tito Zach. Tumango naman si tito Zach.

"I already call for an added security guard here in our place. " Binalingan ako ni tito Zach. "Magpahinga kana, Aqi. I'm sure you're tired from the trip. "

"Yes, tito pero I wanted to eat cheese cake. I'm really craving for it po. " Natatakam na sabi ko. 

"Yeah. She's been nagging me all the way here because we didn't get any chance to buy that damn cheese cake. Walang tigil kahit nasa himpapawid kami akala niya siguro may tindahan sa ere." Tinaasan ako ng kilay ni Calvin, unlike sa mga buntis na emosyonal hindi ako ganoon, mataray ako.

"Hey you punk!" dinuro ko si Calvin.  Pinanlisikan ko siya ng mata. "Pasalamat ka at ikaw ang ama ng anak ko kung hindi inihulog na kita sa himpapawid. Now go! Bye me that 'damn cheese cake' you're talking about!" Tinulak tulak ko siya wala naman siyang magawa at napapakamot na lang na nagpapatangay sa pag tulak ko sa kaniya paalis.

"Aqi, dear. We will just order anything you want." Tita Artella hold my arms and smiled at me.

Dahil sa sinabi ni tita my face instantly lighten up. Madaming beses akong tumango kay tita na iginiya naman ako sa sala at pinaupo.

"She's craving for sweets, mom." saad ni Calvin. Umupo ito sa tabi ko at hinawakan ang kamay ko. 

"Ohhh." Napatango si tita.

5 months later...

"Damn! Dad! We have twins!" parang baliw na sabi ni Calvin habang nakatingin sa kawalan.

"May naisip na ba kayong pangalan?" Tanong ni tita Artella sa amin.  

Tumango ako at saka ngumiti.

"Yes, tita." Sumulyap ako kay Calvin. "Tori at Ash." sagot ko.

Victoria Ishaqi at Ashton Clavin