Όταν σε γνώρισα.(ολοκληρωμένη)

15ο Κεφάλαιο - Τι να φτιάξουμε; 🙂

(Στάθης pov)
Μετά από πέντε λεπτά ο Ηλίας κατέβηκε ξανά κάτω. Θυμάμαι, θυμάμαι πως ο Ηλίας μου είπε να μην την πληγώσω. Εγώ την πλήγωσα. Πόνεσε. Με αγαπάει ρε γαμώτο και εγώ φέρθηκα απαίσια!

Ο Ηλίας σχεδόν έχει φτάσει προς το μέρος μου. Έχει ένα άγριο βλέμμα και νομίζω πως ξέρω τι θα μου πει.

Ο Ηλίας έρχεται κοντά μου και μου δίνει μία μπουνιά. Νιώθω τόσο ταπεινωμένος. Ο παλιός μου φίλος πλέον δεν μου έχει εμπιστοσύνη και το κορίτσι που είμαι ερωτευμένος δεν μου μιλάει.

Ηλίας: Γιατί Στάθη; Γιατί; Σε πίστεψα. Σε πίστεψα αλλά εσύ φέρθηκες απαίσια στην αδερφή μου. Είσαι ηλίθιος; Μόνο αυτό πες μου...ΕΙΣΑΙ ΗΛΊΘΙΟΣ!;

Στάθης: Ναι είμαι! Φυσικά και είμαι! Δεν ξέρω πως μπόρεσα να δεχτώ τα χρήματα. Επίσης δεν ξέρω γιατί είμαι τόσο εγωιστής που πλήγωσα την αδερφή σου. Ξέρεις κάτι Ηλία...νομίζω πως την αγαπάω.

Ηλίας: Στάθη. Είσαι τόσο καλός. Πραγματικά δεν μπορώ να σου θυμώσω. Αν και έχει περάσει μόνο μία εβδομάδα εσύ αμελησες το στοίχημα και έμεινες. Έμεινες και αγάπησες την αδερφή μου. Όμως...όμως δεν ξέρω αν θα σε συγχωρήσει.

Στάθης: Πως μπόρεσα; Πως μπόρεσα;!

Ηλίας: Ηρέμησε. Αύριο είναι μια καινούρια μέρα και όλα θα γίνουν. Πήγαινε κοιμήσου τώρα. Αύριο εγώ θα φύγω πολύ πρωί για να δω την μητέρα μου. Σε παρακαλώ...πρόσεχε την Κύνθια. 

Στάθης: Σε ευχαριστώ φίλε. Είσαι ο καλύτερος.

Πρωί
Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2018
7:22
(Στάθης pov)
Ο Ηλίας έχει φύγει. Κατευθύνθηκα προς την κουζίνα. Πήρα έναν δίσκο έφτιαξα χυμό πορτοκάλι για την Κύνθια. Επίσης ο Ηλίας μου είπε πως της αρέσουν τα κρουασανάκια με μερέντα. Έτσι πήγα και στον φούρνο και πήρα μερικά.

Πήγα προς στο δωμάτιο της. Άνοιξα την πόρτα σιγά σιγά για να μην με ακούσει. Ακούμπησα τον δίσκο στο γραφείο της και κάθισα δίπλα της στο κρεβάτι. Δεν κατάλαβε κάτι. Κοιμάται τόσο γαλήνια και γενικά είναι υπέροχη. Πως μπόρεσα να της το κάνω αυτό; Τώρα έχουμε μπλεχτεί και εγώ και αυτή μπορεί και ο Ηλίας...

Στα ξαφνικά ανοίγει τα μεγάλα της καφέ μάτια και με κοιτάει βαθιά. Στην αρχή δεν νομίζω να κατάλαβε πως ήμουν εγώ αλλά μόλις το κατάλαβε σηκώθηκε απότομα και άρχισε να με κοιτάει με άγριο βλέμμα.

Κύνθια: Τι θέλεις εδώ; Είσαι επικίνδυνος. Δεν θέλω να βρίσκεσαι κοντά μου.

Στάθης: Κύνθια άκουσε με λίγο. Θέλω να εξηγηθώ. Ξέρεις ότι σε Θέλω τόσο πολύ αλλά δεν με αφήνεις να σου το δείξω!

Κύνθια: Σταμάτα πια να λες τα ίδια και τα ίδια. Δεν σε πιστεύω!

Της έπιασα το χέρι. Άρχισα να της χαϊδεύω τα μαλλιά της και ξάπλωσα κι εγώ όπως ήταν και αυτή ξαπλωμένη και την κοιτούσα. Αυτή δάκρυσε. Τα δάκρυα κυλούσαν κι εγώ είχα πανικοβληθεί.

Κύνθια: Γιατί ρε Στάθη γιατί;! Με μισείς τόσο πολύ που με πλήγωσες για τα χρήματα. Τόσο χαμηλά...τόσο.

Στάθης: Γαμώτο κοίτα με!!

Την άρπαξα από την μέση για ακόμα μία φορά. Κοιτάω...Κοιτάω αυτά τα ωραία αλλά συνηθισμένα μάτια. Δεν αντέχω άλλο. Θα το κάνω και ότι γίνει ας γίνει! Λοιπόν αρχίζω και την φιλάω την φιλάω στο στόμα και παντού στο προσωπο της. Την φιλάω στο λαιμό. Και τώρα νομίζω πως είναι η κατάλληλη στιγμή να το κάνω αυτό.

Στάθης: Κύνθια, θέλεις να τα φτιάξουμε;

Κύνθια:Τι να φτιάξουμε; Πάλι με χρησιμοποιείς;!

Στάθης: Κύνθια είσαι τόσο αθώα και χαζούλα. Σε ρωτάω αν θες να γίνεις το κορίτσι μου.

Κύνθια: Πλάκα μου κάνεις έτσι; Δεν σε πιστεύω. Αυτό το κάνεις μόνο για εκείνο το ηλίθιο στοίχημα.

Στάθη: ΣΤΑΜΆΤΑ! Κύνθια...θα γίνεις το κορίτσι μου; Θα γίνεις αυτή που θα αγαπώ και θα φροντίζω; Θα γίνεις η πρώτη κοπέλα που ερωτεύτηκα πραγματικά; Το μόνο που θέλω είναι ένα ναι ή ένα όχι. Βασικά μόνο ναι θέλω!

Δεν είπε τίποτα. Με φίλησε τόσο δυνατά που πήρα την απάντηση μου. Πλέον η Κύνθια είναι το κορίτσι μου και δεν φοβάμαι τίποτα. Θα την προσέχω και θα την φροντίζω. Θα την αγαπώ όσο τίποτα. Το μόνο που φοβάμαι είναι αυτούς. Αχ Θεέ μου. Αν πάθει κάτι η Κύνθια θα τρελαθώ!