Hartstocht in Casablanca - Deel 1 (VOLTOOID)

Hoofdstuk 195

Melina zette zich schrap voor Jadir's passionele hartenkreet...

Zijn ogen glommen vreugdevol, van liefde en bewondering; het soort bewondering die elk verliefde vrouw in een man zoekt....

"Amor, mocht ik je ooit verliezen. In mijn hart raak ik je toch nooit meer kwijt. Ik zal je blijven zoeken, zelfs in het hiernamaals. Er zit een slot op mijn hart die enkel jij kan openen.

"Shouf, we leven in een verdorven maatschappij die de liefde ziet als een idealistisch concept, die ons tot een punt drijft waar we het niet kunnen herkennen wanneer het in ons leven aanwezig is.

"Men lijkt meer vóór voor hun omgeving te trouwen. Ze bouwen een onrealistische  zandkasteel op, die in een roerige storm & vloed fase, door een scheiding word gekenmerkt. Sommigen zijn meer bezig met het tevreden stellen van hun naasten, dan de focus op hun tere relatie te leggen.

"Naarstig tracht men de zo geroemde huisje-boompje-beestje goals te evenaren. Immers het gras is altijd groener aan de overkant. Als de één een bruiloft van 35k heeft, dan wilde volgende dat met nog méér extravagantie en jackpot-prijzen overtreffen. Daarbij vergeten ze compleet hun kloppend hart....de ware intentie.

"Ze luisteren niet meer naar hun intuïtie. Het lijkt alsof men vatbaarder is voor de destructieve fluisteringen van de Shaytan, materiële zaken of boze tongen. Dit soort taferelen, mijn liefste Melina, wil ik met al mijn macht voorkomen. Ik wil onze liefde en aankomende huwelijk puur houden.

"Je weet wel, zonder poespas om anderen te imponeren. Just you and me en onze ontembare liefde vóór elkaar. Plain and simpel. Daar zit het meeste baraka oftewel zegeningen in.

Jadir glimlachte liefdevol en streek met zijn handpalm over haar gloeiende wang.

"Je ziet er in het felle zonlicht zelfs nog mooier uit mijn liefste. Voor mij ben jij de grootste schat die me ooit toevertrouwd wordt. Ik beloof je plechtig dat jouw hart tot in den eeuwigheid bij me zal dragen en beschermen', rijmde hij....

Even hield Melina haar adem in, bang dat ze iets verkeerds zou zeggen. Ze beet op haar onderlip om een kreet van blijdschap te ondermijnen.

"Jadir?......Geloof me, ik bewaar een klein plekje in míjn hart waar niemand anders bij mag, behalve jij. Door jou genegenheid focus ik me op het punt waar je niets anders meer ziet dan liefde, ik besef me heel goed dat ik de gelukkigste vrouw op aarde bent om een verloofde als jou te hebben.

"Amor?....De enige taak die ik als jouw aanstand heb, is om van je te houden zonder dat ik iets aan jou zal veranderen. Kom! We gaan even jouw ouders gedag zeggen.

Hij tilde Melina met gemak van het bankje en drukte een kus op haar voorhoofd...."Te Amo" mijn prinses....................................
_

Via de tussen gang liep Nadia gevolgd door Imane en de inmiddels wankel lopende Idir, richting Tamimount in de keuken......

Bij de ingang bleef ze observerend staan. Imane en Idir hobbelen automatisch richting de jongste kinderen van Tamimount.

In Nadia's optiek oogde Tamimount anders dan de laatste keer dat ze haar had gezien. Nadia draaide haar hoofd naar links en naar rechts. Ja, anders dan anders. Ze straalde een mengeling van kalmte, weemoed en geluk uit.

Ze had nooit verwacht dat Tamimount opnieuw geluk zou vinden, nota bene bij Ahmed, haar eerste grote liefde. Nadia liep stilletjes naar haar toe. Ze was zo ijverig bezig om haar drukbezochte woonkeuken op te ruimen, dat ze pas bij Nadia's  omhelzing, met glinsterende ogen haar handen uit het sop haalde.

Ahmed was inmiddels door zijn wer opgeroepen om een éxtra vervoersrit te voltooien.       Zouhayra was bij een schoolvriendin. Terwijl de kinderen als een wervelwind richting het speeltuin renden, gingen Nadia en Tamimount er relaxed bij zitten.

Tamimount leek een hernieuwde versie van zichzelf. Ze was dolgelukkig en stak haar liefde en affectie voor Ahmed niet onder stoelen of banken....

"Mohim, als we vanaf het begin van ons huwelijk meer betrokken waren geweest bij elkaars wensen en behoeftes had het niet fout hoeven aflopen. Ahmed is namelijk ware liefde, ik kan met niemand zo lachen en diepzinnige gesprekken voeren als met hem.

"Ik bevestig nu met de hand op het hart, dat de Ahmed is waar ik verliefd op werd. Helaas hebben wij door schade en schande een zoektocht naar elkaars diepliggende gevoelens moeten maken. Wat een verspilde tijd. Vóór het zelfde geld was één van ons overleden.

"Maar het was ook wel de moeite waard. We leerden elkaar juist beter kennen. De waardering is puur en gebaseerde op wederzijdse liefde. Misschien was deze beproeving wel bedoeld om onze aandacht richting elkander te projecteren. Soms moet je diep door het stof om iets dierbaar of onvervangbaar  te ontdekken.

"Ik ben weer een ervaring en levensles rijker. Nu zal ik veel eerder naar mijn hart luisteren. Het is een kwestie van gevoelens en hersens met elkaar combineren. Alles is beter dan op het advies van buitenstaanders afgaan.

"Tja...Mgharba hè! De één geeft je dit advies, de ander dat. Ik word er soms knettergek van. Dan vraag ik liever de ouderen vrouwen hoe zij het doen, volhouden. "Hoe doen jullie dat toch?' vraag ik dan. Langer dan, pakweg, 30-50 jaar, van iemand houden en er nog bij blijven ook, zonder buitensporig veel slippertjes of helemaal niet zelfs, die mannen heb je ook.

Nadia wilde net Tamimount's vraag beantwoorden, toen het gesprek geintrupeerd werd door een inkomende oproep van haar gsm....

"Tante Ouafa?!....Wat?!..Rustig!..

"Haal eerst diep adem en vertel wat er bij Rabab thuis gebeurd is..............................................................