Snapchat ||texting (BOY×BOY)

sc|7

Araf özdemir,

Onunla buluşacağıma hâlâ inanmıyorum.

Atlas giray.

İki yıldır deli gibi stalkladığım ve aşık olduğum adam. O gün Snapchat'i onun için açmıştım,meğer screenshot alınca ona mesaj gidiyormuş.

İlk mesaj attığında nerden nefes alındığını unuttum.

Çeşitli kendimi öldürme planları kurdum. Sonra iyikide yapmışım dedim,zaten birşey anlamadı. Belki o fotoğrafı alan bir kız olsaydı başka anlamlar çıkarırdı...

O hetero ve benim imkânsızım.

Gay olduğumdan da haberi yok... Belki olsa benimle görüşmek istemezdi.

Homofobik değil aslında ama ne bileyim...

kıyafet dolabımın önünde durmuş,dakikalardır ne giyeceğimi düşünüyorum.

İçeri kız kardeşim fara girdi, on altı yaşında çılgın kardeşim... Ailem âdeta isim kıtlığı çektiğinden adımın tersini ona verdi. Bu durumdan şikayetçi sayılmaz, tuhaf bulduğundan hoşuna gidiyor.

"Abicim ne yapıyorsun?"

Eğer ona atlasla görüşeceğimi söylersem asla peşimi bırakmazdı "şey dışarı çıkacağım da ne giysem diye bakıyorum."

Gülümseyerek yanıma geldi "yardım edeyim mi?" Biraz düşündüm ve kabul ettim.

Zıplayarak dolabımın öne geldi,hayır neden zıplayarak?

Ellerini beline koyup söylendi "of abi ya birde ressam olacaksın herşey siyah ve gri azıcık mor,pembe,sarı birşeyler al içim bayıldı."

Beline sarılıp yanağına öpücük kondurdum "öncelikle ben ressam değilim sonra o renkleri seviyorum ne yapayım? Herkes senin kadar cıvıl cıvıl değil malesef."

Gülüp elime vurdu "hayat enerjimi kıskanma abicim."

Göz devirdim,onun gibi olmak isteyeceğim son şey bile değil. Üşenmek nedir bilmiyor bir kere.

Üstümü giyindikten sonra tekrar geldi,elinde de limon vardı.

"Abi al bunu da kafana sık."

Yüzümü buruşturdum "niye?" Gülüp yanıma geldi "eniştemin yanına gideceğini anlamadım mı sandın?"

Bizim kardeş olma imkanımız yok...

Gözlerimi kısarak baktım "nerden biliyorsun?"

Ellerini iki yana açtı "fara özdemir olmak bebeğim."

Masamın üzerinde olan suyumu içtim "şunu 'telefonunu karıştırdım' olarak düzeltelim."

Limonu bir kenara bıraktı "öhöm bunlar küçük ayrıntılar."

Geç kaldığımı fark edip onu odamda bırakıp dışarı çıktım.

"Oğluşum nereye?"

Tam evden çıkacakken annem radarına yakalandım. Benim yerime fara cevap verdi "damadının yanına gidiyor annecim."

Yemin ederim evde gizli saklı birşey yok,bu nedir ya?

"Ses tellerine düğüm atarım fara!" Tıslayarak konuştum.

Tabii annem artık milyon tane soru sorar...

"Benden niye saklıyorsun Araf?"

Yüzümü sıvazladım "anne saklamadım sa-"

Sözümü kesti "şu resimlerini çizdiğin çocuk mu?"

Usulca başımı salladım.

Hiçbir şey demeden mutfağa gitti.şaşırdım açıkçası,herhalde döndüğüm de devam edecek...

Fara'ya ölümcül bakışlar atıp dışarı çıktım. bekle beni sevdiceğim.

-
Mekâna geldiğimde bir masada oturmuş telefonuyla uğraşıyordu,tanrım sen bunu boş zamanında falan mı yarattın ya?

Yanına geldiğimde ellerim titriyordu. Benim gördüğünde gülümsedi.

Galiba nefes alamıyorum... niye gülüyorsun sen ya?

Ayağa kalktı "hoş geldin araf."

İlk kez adımı onun ağzından duydum ve hiç bu kadar mükemmel olabileceğini tahmin etmemiştim. Tüm vücudumu elektrik çarpmış gibi oldu.

"Şey h-hoş buldum." Elini omzuma koyup sandalye'ye oturmamı sağladı. Galiba omzum alev aldı...

"Geldiğin için teşekkür ederim gerçekten yalnızdım." diyip güldü.

"B-ben rica ederim şey öhöm önemli değil yani h-"

Sözümü kesti bende o sırada bu kadar saçmalamış olmama inanamıyordum.

"Allah allah seni birkaç kez konuşma yaparken gördüm siyasetçilere taş çıkaracak kadar iyi konuşuyordun ne oldu şimdi?"

Doğru söylüyor,ezberimde iyidir not almaya bile gerek duymam ama ona, 'aşık olduğum adamı yani seni görünce elim ayağım birbirine dolanıyor' diyemem...

"A öyle mi olmuş? Hastayım bu aralar da ondandır."

"Ha geçmiş olsun."

Gülümsedim. Önümdeki menüyü işaret ederek "hadi birşeyler yiyelim."

Olur,Mesela ben seni yerim. Ham.

Bir süre baktım "hmm ben aç değilim galiba tatlı alacağım ve çikolatalı pasta."

Güldü "tamam bende ondan alayım."

Kağıdı yerine koyarken mırıldandım "sen çikolatalı sevmezsin ki."

Tamam,sanırım mırıldanmaktan fazlasını yapmışım...

"Hey bunu nerden biliyorsun?"

Sıçtım.

Yalandan gülmeye başladım "nerden bileceğim? sadece... tahmin ettim evet."

Tabii çocuk mal değil,inanmadı.

"Medyum falan mısın?" O da güldü. Ama benimkinin aksini içtenlikle.

"Aynen vahiy indi." Araf özdemir kuralları 8; konuyu kapatmak için şakaya vur.

Karşılıklı güldük. Tanrım... bu benim en büyük hayalimdi. Belki beni arkadaşı olarak görebilir.

Ama atlas giray bana güldü,benimle konuştu.

Ona ilk kez bu kadar yakın oldum.

Ama bir problem var... ben onun arkadaşı olmak istemedim hiç. Şayet bunu istesem daha önceden olurdu. Atlas dost canlısıdır,gerçi iki gündür Snapchatten konuştu biri ile buluşmasından anlaşılmıyormu?

dediğim gibi,atlas giray benim imkansızım. Ama hayali bile güzel.

|| araf... :') neyse ben gaçar :* esen kalın. ||