Trouble (Dutch 1D, Liam Payne Fanfic)

Hoofdstuk 1

'Bella weet je zeker dat je dit wilt?', vraagt mijn moeder terwijl ze me helpt mijn bagage uit de auto te halen. Ik zucht, 'ja mam'. Ik heb geen idee waarom ik weg wil uit Phoenix, mijn moeder heeft een hele aardige nieuwe vriend, maar ik heb toch het gevoel dat ik hier weg moet. Ik pak mijn koffer en sla de andere tas om mijn schouder. 'Bel me als je weg wil, ik kom je halen, maakt niet uit welk tijdstip'. Ik knik en geef haar een kus op haar wang. 'En mail me!', roept ze nog snel. Ik rol mijn ogen en knik. Langzaam loop ik naar binnen. Ik kijk zoekend rond naar een bord waarop de vertrektijden staan. Ik zie dat ik naar gate 5 moet en ik begin te lopen.

Als ik eindelijk bij gate 5 ben, ben ik net op tijd. Ik laat mijn koffer en schoudertas op de band glijden en kijk rustig om me heen terwijl ze mijn handtas checken. 'Prettige reis', zegt de vrouw. 'Dankje', mompel ik en ik loop verder.

Als ik in het vliegtuig ben ga ik bij een raam zitten en staar naar buiten. Ik merk het niet als er iemand naast me komt zitten. Ik kijk opzij, er zit een jongen met blond haar en een rode bandana om zijn haar heen gewikkeld. 'Hi, ik ben Ashton', stelt hij zichzelf voor. 'Bella', ik schud zijn hand. 'Zo, wat brengt jou naar Easle?' Vraagt hij nieuwsgierig. 'Ik ga op bezoek bij mijn vader'. 'Aha', hij knikt. 'En jij?', vraag ik. 'Ooh, ik blijf niet lang, ik reis meteen verder. Ze zeggen dat Easle maar een raar en geheimzinnig dorpje is. Dus daar wil ik mijn tijd niet aan besteden', hij glimlacht. Ik knik en draai me weer richting het raam. De rest van de reis blijft het stil. Mijn oogleden worden zwaar en vallen dicht.

'Fasten your seatbelts please', hoor ik opeens. Mijn ogen schieten open. 'We gaan landen', zegt Ashton en hij glimlacht. Er verschijnen kleine kuiltjes in zijn wangen. Ik glimlach terug en maak mijn riem vast.

Als we geland zijn haal ik mijn bagage op. Samen met Ashton loop ik naar buiten. 'Nou, ehmm, ik zie je hopelijk nog wel', zegt hij, ietsjes verlegen. Ik knik en loop naar een taxi. De chauffeur helpt me met mijn bagage. Ik ga zitten en kijk uit het raam. 'Waar naar toe?', vraagt de chauffeur beleeft. 'Ehmmmm', ik graai in mijn zak en geef hem een briefje met het adres van mijn vader erop. Hij knikt en begint te rijden. We rijden ongeveer de hele weg door het bos. 'Geweldig, mijn vader woont dus in the middle of nowhere', mompel ik chagrijnig. De chauffeur kijkt even met een vragende blik in zijn achteruitkijkspiegel. Ik glimlach en hij let weer op de weg.

Als we eindelijk bij mijn vaders huis zijn komt mijn vader meteen naar buiten. Ik stap uit en knuffel hem. 'Ik heb je gemist Bells', zegt hij. Ik rol mijn ogen omdat hij weer een of andere bijnaam voor me heeft bedacht. Hij helpt met de bagage en zet alles in de hal. 'Kom', zegt hij en hij wenkt me mee naar boven. Hij zwaait een deur open, een muffe geur komt me tegenmoet. 'Dit is je kamer', zegt hij trots. Ik lach, het ziet er nog precies hetzelfde uit als toen ik zeven was. 'Het kan wel een poetsbeurt gebruiken', grinnik ik. Hij glimlacht en loop naar beneden. Ik glimlach, het is wel fijn dat mijn vader niet iemand is die de hele tijd om je heen blijft hangen, hij laat me gewoon mijn eigen gang gaan. Mijn vader komt weer binnen met mijn spullen en zet ze neer. Hij loopt weer naar beneden. Ik laat me op mijn bed vallen en doe snel een dutje.

Hayyy, dit is mijn nieuwe boek trouble :D ik zal niet heel vaak updaten want ik ga binnenkort op vakantie. En ik moet mijn spullen nog klaar leggen. Maar, ik doe mijn best! Vote & comment als je wil :D xImke