Tibo Meets Kings|| Completed || #Wattys 2018

Chapter 40

Yumie's POV

Habang nakaupo ako dito sa unahan ay may lumapit sa aking staff.

STAFF:"Ms. Yumie, may naghihintay po sa inyo sa backstage."

Tumayo naman ako at dahan dahang naglakad patungo sa backstage, ngunit wala namang ibang nandun kundi ang mga damit ko lang.

Sino kayang naghihintay sakin? Wala namang ta----..

Nagulat ako nang may nagtakip ng mata ko at nagtakip ng bibig ko. Binuhat niya ako at hindi ko alam kung saan niya ako dadalhin.

YUMIE:"Bitawan mo nga ako! Ano ba?!"

Isinakay niya ako sa kotse niya at bumulong siya sa akin.

BOY:"Wag ka nalang maingay...."

Ang creepy ng boses niya, nagtayuan ang lahat ng balahibo ko at kinagat ko nalang ang labi ko. Dahil nakakatakot siya. Narinig kong tumawa siya.

BOY:"Manahimik ka sa buong biyahe kung ayaw mong masaktan."

Tumango ako bilang pagsagot, gusto ko sanang ipatanggal ang blindfold ko, pero baka magalit siya at baka masapak pa'ko neto.

----

Almost 2 hours na din kaming nasa biyahe, saan ba talaga ako dadalahin nito. Huhuhu!
BOY:"Matulog kana nga lang muna."

Tinakpan niya ng panyo ang ilong ko at nakakahilo talaga ang amoy kaya nakatulog na talaga ako.

---

Nagising ako at nakita kong nandito ako sa loob ng isang abandond room. Saan 'to? Nagpalinga-linga ako sa paligid, natanaw ko na malakas ang ulan sa labas. Tanging liwanag ng kidlat ang nagbibigay liwanag, at kulog ang nagbibigay ingay. Tahimik sa paligid ko, nakatali din ako. At wala akong maaninag ni isang tao.

Nagulat ako nang biglang bumukas ang pinto kasama ang maingay na kalabog ng upuan. Nagpanggap akong tulog hanggang sa naaninag ko na si Kurt ito. Sa tulong ng liwanag ng kidlat ay nakita kong may dugo sa mukha niya.

Nagpanggap akong tulog nang makita kong papalapit sakin ang isang babae.

Sinampal niya ako, dahilan para matumba ako at sumubsob ako sa sahig. Sa lakas ng sampal niya ay pakiramdam ko'y namanhid na ang kaliwang mukha ko.

KURT:"Wag siya! Ako nalang!!!!"

GIRL:"Tumigil ka! Wag kang umastang bayani dito!"

Nagpanggap akong hindi ako nasasaktan. Tumawa ako ng pilit.

YUMIE:"Wala na bang mas ilalakas yun?"

Halatang naiinis siya at sinampal niya pa ako sa kabilang bahagi ng mukha ko.

Sinabunutan niya ako, at pinatayo niya ako. Hawak hawak niya pa din ang buhok ko habang kinakaladkad ako palapit kay Kurt.

Mas naaninag ko si Kurt na duguan. Muling bumukas ang pinto at nakita ko din naman sila Drix at Josh.

JOSH:"T@ng!na niyo!!!! Tigilan niyo na kami!!!"

DRIX:"Ano bang nagawa namin sa inyo haaa??!"

GIRL:"Sa akin wala, pero sa kanya meron!"

Itinuro niya ang lalaki na nakatayo sa kabilang pinto. Lumapit siya sa amin.

Naaninag ko ang itsura niya.

"Trevon..."

Ngumisi siya at sinabing..

"This is our reunion... Be ready, this is your end."

DRIX:"DAMN YOU!!!"