∞İyi Ki Varsın∞

◑10◐

Usui'nin Ağzından

"Rikan!Rikan!Rikan yok mu çocuklar!"

Başımı hışımla sıradan kaldırdım.

"Ulan itoğluitler bu şakaya bir kere kanılır şimdi s*ktirin gidin de uyuyalım."diye bağırdım. Gözlerimi açtığımda hocanın bana kızgın bakışlar attığını farkettim.Şimdi s*çtım!Araya Erica girdi.

"Hocam Rikan burda okumuyor.Yanlışlık olmalı."

"Hayır,daha dün babası bu sınıfa kaydını yaptırdı."NE!Yanlış mı duyuyorum?Artık Rikan bu okulda mı?

Sınıf kapısını hızla ve gürültülü bir şekilde açan Rikana herkes kafasını döndürmüştü.Rikan ise hızlı nefes alıp veriyor ve şınav çeker gibi duruyordu.Nefes alışverişi normale düzeldiğinde "Geç kal-dığım-"Hoca onaylayınca hiç cümlesini bitirmeden benim yanımdaki boş sıraya geçti.Elini göğsüne koymuş nefes almaya devam ediyordu.Tabi bende ona bakıyordum.Pislik beni farketmedi bile.

"Hey!Benim için mi okul değiştirdin?"dedim kısık sesle ve alay eder gibi.

"Şeytan görsün yüzünü."dedi.

Gözü hep tahtadaydı bu kızın.Ben ders dinlemiyordum zaten.Rikana konsantre olmuştum.Saçını ucundan kesmişti.NEDENNN!?!Saçını seviyordum halbuki.

(Rikanın Ağzından:Bu çocuk neden dersin başından beri yiyecekmiş gibi bakıyor!?!!!)

Her tenefüs olduğu gibi bu tenefüstede ayaklarımı sıranın üstüne koydum.Kollarımıda enseme birleştirerek uyumaya çalıştım.Ama tek gözüm Rikanın sınıftaki erkeklerle tanışma faslına gidiyordu.HAH!Hiç umrumda değil.DURR!O OĞLAN GÖZ MÜ KIRPTI?OHA ELİ RİKANIN BELİNE GİDİYOR!!

"Hayır!Sadece sana öyle geliyor."Rikanın sıraya Dylan yan oturmuş bana diyordu.

O oğlana tekrar baktığımda hiçbir şey yapmadığını gördüm.İçim rahatlamıştı.Ama yine de oğlanı kenara çekip dövecektim.Her ihtimale karşı.

İçeri zili çalınca aklıma bir pisliklik geldi.Kesin yapmazsam ölücem.Eski günlerin hatrına iki yabancıya dönüşmeyelim.Tamam delirdim ama fikrimi yapıcam.

Rikan tam sırasına doğru yürürken bana keskin bir bakış atıp sırasını kontrol etti.Akıllı gız!Ama benim kadar değil.Sıranın sırt tarafına sakız yapıştırmıştım ve oturduğu halde bunu farketmemişti bile.Bundan sonra öğlen arasıydı.Yani saklanabilirdim.Kovalarsa da....ona belki itiraf edebilirdim ama bence iyi bir zamanlama değildi.

Rikanın Ağzından

Pislik Usui sakızı arkadaşların yardımıyla zar zor çıkarmıştım sırtımdan.Ama bir kaç tel saçımdan veda etmem gerekti.

"Onu bi elime geçirirsem."şimdi Erica ve ben ayrılmış Usuiyi arıyorduk.

Bir yandan da düşünüyordum"O olsaydım nerede saklanırdım,o olsaydım nerede saklanırdım.Buldum!"kendi kendime konuşurken nerede saklanacağını bulmuştum.Ağaçlar.Bunu nasıl düşünememiştim.

Ağaçların bol olduğu arka bahçeye gidip dallarına bakmaya başladım.Tam tahmin ettiğim gibi bir ağacın dalında sırtını yaslarak ve elleri göğsünde birleşmiş bir şekilde uyuyordu.

Aklımda dahiyane bir fikir geldi.Dala çıkmak için tırmandım.Sonunda çıktığımda Usui biraz kıpırdamıştı ki çok şükür uyanmamıştı.Cebimden tükenmez kalemi çıkardım ve alnına ucunu değdirdim.Elini oraya getirip kaşıdı.Uyurken çok tatlıydı.Doğruya doğru.Elimdeki kalemi alnına 'ENAYİ'diye yazmak için kullanacaktım.Dahiyane fikir buydu.

Tam elimi yine alnına götürüken elimi tuttu.Hadi ama!Ben yaramazlık yapamıyacak mıyım?Hep o yapıyor.İçimden çocuk gibi nazlanırken Usui beni kendine çekip sarılmıştı.Şok yaşamıştım.O kadar çok sıkıyorduki sanki onu yapıyoruz gibi.

Ben burnumu tıkıyordum çünkü Usuinin kirli kokusunu çekemezdim ama nefesim yetmediği için sonunda çekmek zorunda kaldım.Garip güzel kokuyordu.Yüzümü onun göğsünden çektim Usuinin yüzünü görebilmek için.

İYİDE BU UYUYORR!!!Ben içimden bu uyurgezer mi yoksa uyursarılır mı anlamaya çalışırken Usui uykusunda bir şeyler mırıldanıyordu.Mırıldamalarını daha net duyabilmek için kulağımı ağzına yaklaştırdığımda duyduklarıma inanamadım.

"Evet bebeğim işte böyle."Oha ne diyor bu?Yoksa bu eve kız atıp......sen görürsün.

"OHAA! ÇÜŞ! YUH! SENİN ANLINA 'ENAYİ' DİYE YAZICAKTIM AMA 'SAPIK' YAZSAM DAHA DOĞRU OLUR!"dedim istemsiz bir şekilde bağırarak.Neden kızmıştım ki?Usui ise yarı gözü açık bana şaşkın şaşkın bakıyordu.

Bende Usui iyi oldu diye düşünüyordum.

Daldan atladım ve onun hiç yüzüne bakmadan oradan uzaklaştım.Arkaya bir kere baktığımda Usui hiçbir şeyden anlamamış etrafa bakınıyordu.

Acaba neden kızmıştım?

Neden!??!

Erica'nın Ağzından

''Erica! Bir dur kızım yaağ! Yetişemiyorum!'' diye bağıran İvan'ı umursamadan peşimden sürüklemeye devam ettim. Okul çıkışıydı. Onu bizim mekana götürüyordum. Geldiğimizde kimse yoktu. Onu yüksekteki taşa çıkardığımda oturdum. O da bir süre ağzını açtıktan sonra yanıma oturabilmişti.

''E-erica! Burası mükemmel!'' dedi hayretler içinde.

Arkadaşlarla -Rikan, Haru ve ben- arada bir buraya gelir ve kafa dinlerdik. Burayı bizden başka kimse bilmezdi. İlk defa birine gösteriyordum. Rikan ağzımı yüzümü dağıtacaktı ama İvan'ın yüz ifadesi buna değerdi.

''Burayı sen, ben, Rikan ve Haru'dan başka kimse bilmez.'' dedim.

''O zaman bu beni özel kılar?'' dedi. Kafamı 'evet' anlamında salladım. O zaten benim için özel olmasaydı getirmezdim buraya.

Kafamı omzuna yasladım, o da elini belime koydu ve güneşin batışını izledik. Bu gerçekten mükemmeldi. Tüm şehir ayaklarımızın altında kalıyordu.

Bir süre daha öylece sessiz kaldıktan sonra ayağa kalktım. Hava kararmıştı ve tüm şehir ışıldıyordu. Gündüz gibi diye geçirdim içimden. Eteğimi çırptıktan sonra ''Bu bir sır, unutma!'' diye uyardım onu. Burası gerçekten değerliydi benim için.

Y.N; Biraz kısa oldu. İdare edin :)