Johnny Seo
active nowDani: kuya
Dani: wer u at
Dani: DYANI BRAVOOOooOOo
Johnny: otw
Dani: on the way?
Johnny: wardrobe
Dani: haup na yan
Johnny: di ako makapili ng pang airport fashion okay?
Dani: ano ba naman kuya, susunduin mo lang ako may pag airport fashion ka pang nalalaman
Johnny: joke, malapit na ko
Dani: bILISAN U SUMBING KITA KAY MAMA IH
Johnny: ito na nga! letseng atat na to
—
Kunot noo akong umupo sa dala kong maleta at bored na isinalpak ang earphones sa tenga ko para makinig sa kanta ng day 6, share ko lang ano.
Bwisit kasi talaga tong si kuya e, ang daming arte amp kala mo gwapo. Halos mag iisang oras na kaya akong naghihintay rito sa airport!
It's been years since I left korea at ngayon nagbabalik na 'ko. I swear I'm gonna start a new life. Less drama, less toxic people, and less heart ache.
Taray
Papalitan ko ng bago at maganda ang memories ko sa lugar na 'to. Ilang taon narin ang nakalipas and I can say that naka-move on na ko sa nangyari noon— well, I'm not really sure.
Ah basta, I'm gonna start anew.
A sudden 'honk' of a car snapped me out of my monologue. I saw my brother na bumaba ng kotse sabay taas ng shades niya. Yak feeling much.
"Ganda ka?" pabungad na tanong ko sa kanya.
He jokingly rolled his eyes bago ngumiti nang malapad. "I missed you," bulong niya as he hugged me.
"I missed you too kuya q." Niyakap ko siya pabalik. Na-miss ko talaga 'tong dambuhala na 'to.
"Yuck jejemon ka parin pala?" pangaasar niya.
Punched his shoulder lightly at saka siya hinatak papunta sa sasakyan. "Gutom na 'ko, libre mo ko ah."
And that is how another series of a pain-in-the-ass event started in my walang kwentang life. Kung alam ko lang na makikita ko siya ulit, sana pala hindi nalang ako bumalik.
___
BINABASA MO ANG
beautiful | jaemin
Short Story❝ i keep trying to forget how you were beautiful. ❞ ˗ˏˋ jaemin x reader ˎˊ˗ [ epistolary & narration ]