Gizli Numara Mı?

17.BÖLÜM

"Gerçekten benim hakkımda onları söyledin mi?  Ya da öyle mi düşünüyorsun?"

"Hayır, kesinlikle öyle düşünmüyorum Gizli Numara. Ben onları bir anlık sinirle söyledim. Hatta biliyor musun?"

"Neyi?"

"Ben sana alıştım bile."

Ben böyle söyleyince daha sıkı sarıldı sanki hiç bırakmayacak gibi ,daha uzun kokladı saçlarımı.

" Beni affetmen için ne yapabilirim Gizli? Artık sana gizli diyeceğim. Gizli Numara demek çok uzun oluyor. "

"Bana istediğini diyebilirsin de, şuan sokak ortasında yerde birbirimize sarılı bir şekilde yatıyoruz. Bence kalkalım başka bir yerde konuşalım. Bende senden ayrılmak istemezdim ama kalkmamız gerek."

"Tamam. "

Gizli ayağa kalktı elini bana uzattı ve beni yerden kaldırdı. Etrafımıza toplanan insanlara 'iyi' olduğumuzu söyledik ve yürümeye başladık. Yürürken birden durdu bana arkasını döndü. Yüzüne bir şey taktı, herhalde maske takıyordu. Bana döndüğünde yanılmadığımı anladım. Maske takmıştı!

"Benimle gel,seni özel bir yere götüreceğim. Baştan anlaşalım ama maskemi çıkarmaya çalışmak yok. Tamam mı?"

"Tamam da neden benim seni görmemi istemiyorsun?"

"Çünkü daha hazır değilim. O yüzden  tekrar söylüyorum sakın maskemi çıkarmaya çalışma tamam mı? Eğer böyle bir şey yaparsan, benim kim olduğumu asla öğrenemezsin. "

"Peki tamam, sen hazır olana kadar bekleyeceğim. " 

Aferin dercesine kafasını salladı ve önüne döndü. Beraber yürümeye başladık.

"Biz daha 10-15 dakika yürüyeceğiz.Sorun olur mu? Eğer yürüyemezsen seni sırtımda taşıyabilirim."

" Sorun yok. Ben yürümeye alışığım zaten. "

Kafasını salladı ve yürümeye başladık. O önden gidiyor, bende ona yetişmek için koşmak zorunda kalıyordum. Gizli biraz uzun(!) olduğu için ona yetişmem biraz zor oluyordu. İnsan bir beni bekler ya, burda o kadar seninle gelmişim.

"Biraz yavaş yürür müsün?"

"Eğer yavaş yürürsem asla gideceğimiz yere varamayız."

"Neden çok mu yavaş yürürsün? "

"Hayır sana bakmaktan yürüyemem. "

Deyip kafasını önüne çevirdi ve yürümeye devam etti. Böyle şeyler söyleyerek beni tavlayabileceğini mi sanıyordu? Bu numaraları yemem ben aga!

10-15 dakika sonra bir uçuruma doğru geldiğimizi fark ettim. Gelirken hiç etrafa bakmayıp, yere baktığım için nerden geldiğimizi veya nasıl geldiğimizi bilmiyordum.

Gizli birden durduğunda kafam sırtına çarptı ve bende böylelikle onunla beraber durmuş oldum. Kafamı kaldırıp baktığımda çok güzel bir manzarayla karşılaştım. Tamda güneş batarken gelmiştik. Gizli yere oturunca bende yanına oturdum. (Manzaraları anlatmayı beceremem o yüzden resim koydum.)  

"Bu manzara çok güzel. Aman allahım! Gizli sen nerden buldun burayı?"

"Seni her düşündüğüm de buraya geldim ben. Benim annem yanımda yoktu. Sevgisiz bir çocuktum.Her derdimi bu ağaçlara,bu batan güneşe, bu uçuruma anlattım. Kimse saçımı okşamadı benim. Sadece rüzgar okşadı saçımı,o da okşamak denirse. Bu uçurumla benim çok anılarım var Hazal.
Her gün seni bu uçuruma anlattım; gülüşünü, bakışını,hareketlerini, tavırlarını, mimiklerini bile...