The Alpha's Bet

Chapter 10

Psych! Hahaha akala nyo hindi ako babawi sa inyo?  Antagal kong di nakapag ud so here's a double update for ya! Enjoy♡

Astrid

I looked at myself in the mirror. My eyes were empty, they were devoid of any emotion. I held no expression on my face, I just stared blankly at myself wishing that I can get back to my old self.

What they did to me? They fvcked me up so bad to the point where it affected me on the inside, they damaged what was once beautiful and serene, I had a hard life but that will not compare to what they did to me.

I can see the splatters of blood on my face, halos mabalot ang buong mukha ko ng dugo, pero natuyo na iyon kaya hindi na sya gaanong malagkit.

What is becoming of me? This is not me, they're turning me into something that I'm not.

Umalis na ako sa harapan ng salamin at nagpunta sa bathtub, gusto kong burahin ang lahat ng markang iniwan sa akin ng nangyari--- kahit sa panlabas lang.

Hinayaan nila akong magkaroon ng sariling silid na may banyo, kama at mga damit. Iyon daw ang premyo ko pero bantay sarado ang pintuan at nasa mataas na parte ng mansyon kaya malabo akong makatakas. Simple lamang ito pero mas gusto ko na dito kesa sa dungeon na nasa basement nila.

The water was welcomingly luke warm, which made my muscle relax. I sighed as everything that happened came back to me. Hindi ako makapaniwala sa nangyayari sa akin.

Kinuha ko iyong sabon at madiin na ginadgad sa braso ko, sa mukha--- sa katawan ko, kahit namumula na ang balat ko ayaw kong tumigil.

Hanggang sa kumawala na ang hagulgol na kanina ko pa pinipigilan, hindi ako makasigaw kanina sapagkat maraming nanonood sa akin, ayaw kong magmukhang mahina sa harapan nila.

I am slowly loosing myself and I can't seem to grasp it to stop it from drifting away from me. I can feel the darkness slowly replacing it and making me feel nothing.

Nawawalan na ako ng pag-asa. Kailan kaya matatapos ang lahat ng ito?

Nilubog ko ang buong katawan ko sa bathtub, I just want to experience silence, I closed my eyes and held my breath.

I saw the image of my mom, she was like my sunshine, she is everything that I could ever ask for a mother.

Then my dad, he was jokingly smiling at me, he looked so happy. He is a strong dad and a very responsible one.

My little brother Coco, he was a silly little boy but he makes me happy, he's a sweet child and I love him with all my heart.

I love all of them with all my heart.

But I gasped and the water flooded into my mouth like a dam.

I saw them covered in blood, they're begging for mercy and withering in pain. Nothing hurts me more than what I'm seeing right now. Agad akong umangat sa tubig.

I was gasping, and breathing very heavily.

That was my worst nightmare.

Agad akong tumayo at sinuot ang bath robe na iniwan ni Lola Edna atsaka ako lumabas ng banyo.

Third Person's P.O.V

-Flashback-

He was breathing heavily as his wolf ran from home, 'how could they do this to me?' He thought.

Isa nalang ang mapupuntahan nito, ang matalik nyang kaibigan na si Riley Monterrey  (Ray-li mon-te-ri)--- Ang Alpha ng Ashstorm Pack. 'Sana lang ay pakinggan at paniwalaan nya ang sasabihin ko.' Hiling nito sa isip nya.

'He betrayed me, he framed me up for a crime that I did not commit. He did it because of jelousy and hatred, hindi ko akalaing aabot pa sa puntong magagawa nya ito sa akin.' Hanggang ngayon hindi parin nito matanggap ang ginawa ng kanyang kapatid.

He was kicked out of their pack, he was left with no one. He is technically a rogue unless he finds a pack that will shelter him--- at si Riley nalang ang natitirang pag-asa nito.

Hindi naman sobrang layo ng paglalakbay, kumpara sa ibang mga pack--- ang pack ni Alpha Riley ang pinakamalapit sa lalaki at sya ang pinakamalapit na kaibigan nito kaya dali dali syang naglakbay para pumunta roon, upang makahingi ng tulong.

Tatlong oras na ring tumatakbo ang wolf nya, medyo nakakaramdam na rin ito ng pagod pero hindi pwedeng magpahinga. Dumidilim na rin ang paligid hudyat na malapit nang mag-gabi.

Pagkaraan ng dalawang oras ay nakarating sya sa harap ng gate ng Alpha na nais nyang hingan ng tulong, pagod na pagod sya at gutom na gutom. Gulong gulo na rin ang isip nya, sana lang ay bigyan muna sya ng pagkakataon ni Alpha Riley na makapag-pahinga kahit ilang minuto lang bago ito mambato ng mga tanong.

Agad namang may limang guwardiya ang lumapit sa kanya, hindi ito umatake o nanlaban sa kanya sapagkat kilala ng mga ito ang lalaki, madalas syang pumupunta rito noon upang bisitahin ang malapit nyang kaibigan.

"Tell Riley that his best friend is here and he should let me in cause I've got loads to say to him."  Wika ng lalaki sa mga gwardiya, agad namang tumango ang mga ito at kinuha ang kanilang walkie talkie sa bulsa at ipinarating sa Alpha ang mensahe ng lalaki.

Pagkaraan ng ilang minuto pinapasok sa engrandeng mansyon ang lalaki. This is his second home, here he felt at ease at last.

"Oh, Aiden what brings you here good friend?" Bungad na bati sa kanya ni Riley, nakasilay ang ngiti nito sa labi indikasyon na masaya ito sa pagbisita ng kaibigan.

"Alam ko na nakarating na sayo ang balita, ngunit sana ay paniwalaan mong hindi ako ang pumatay sa aking ama, hinding hindi ko iyon magagawa sa kanya, pinagbintangan ako ng aking kapatid kaya pinalayas ako sa aming pack, ngayon ikaw nalang ang mahihingan ko ng tulong Ry."  Sunod sunod na wika ng binata.

Nginitian lang ni Riley ang lalaki at sinabing. "Alam ko naman iyon bro, kilala kita--- alam kong hinding hindi mo iyon magagawa sa iyong ama." Pinakawalan nya ang kanina pa nito pinipigilan na hininga, sobrang saya nya na naniniwala sa kanya ang kanyang kaibigan, ito nalang ang natitira sa kanya.

"Come, I know you're starving and really exhausted, suit yourself in my home you will always be welcome here Seb, we will talk about everything the next morning."  Hindi maipaliwanang ng lalaki kung gaano sya kaswerte na naging kaibigan nya si Riley.

Pinakain nya ito at binigyan ng damit upang makaligo, may sariling silid din ang lalaki na malaki at sobrang ganda. Sobrang nagpapasalamat sya kay Riley, kung hindi dahil dito baka tuluyan na syang naging Rogue.

He layed on the king-sized bed contemplating about what happened, wala nang naniniwala sa kanya sa pack nila, lahat ay galit na sa kanya--- maging ang pinakamamahal nyang ina. It hurt him more than anything.

Sisiguraduhin nyang magbabayad ang kapatid nya sa lahat ng kasamaang ginawa nito sa kanya, hindi nito hahayaang basta-basta nalang nito pakawalan ang nangyari. Dahil sa galit at inggit ng kapatid nito sa kanya kaya nito nagawang i frame up ang kapatid.

He had a hard time sleeping but when he finally slept. There was only one thing in his mind.

Revenge.