Zmęczona udawaniem
kogoś kim nie jestem,
będąc sobą..
Śmieszne, prawda?
Żyję w przekonaniu,
że wiem kim jestem,
jednocześnie nie mając
takiej wiedzy.
Egzystuję, istnieję
ale nie czuję,
więc nie żyję.
Mam rację?
Czy zagubiłam się
między własnymi słowami?
Chciałabym znów być
CZŁOWIEKIEM,
jednocześnie boję się
Ludzi
CZYTASZ
Wiersze ,,Nienormalnej"
PoetryKolejny zbiór smutów na tej stronie. Jeśli masz ochotę sprawdzić co udało mi się naskrobać to zapraszam!