Sprzeczna

22 2 0
                                    

Zmęczona udawaniem

kogoś kim nie jestem,

będąc sobą..

Śmieszne, prawda?

Żyję w przekonaniu,

że wiem kim jestem,

jednocześnie nie mając

takiej wiedzy.

Egzystuję, istnieję

ale nie czuję,

więc nie żyję.

Mam rację?

Czy zagubiłam się

między własnymi słowami?

Chciałabym znów być

CZŁOWIEKIEM,

jednocześnie boję się

Ludzi

Wiersze ,,Nienormalnej"Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz