My life with Marcus and Martinus!!!!

ΤΕΛΟΣ

Χ: Σημαντικη; Αυτη ηταν τα πάντα για μενα! Πως θα σιυ φαινοταν να χασεις τον Martinus.
Ε : Θα ενιωθα φριχτα και θα ηθελα να πεθανω.
Χ: Εγω εσωτερικά πεθανα και δεν διχνω ελεος. Ομως θα πεθανω όταν έρθει η ωρα οταν...

Τοτε σταματησε κοιτουσε απο πισω μου φωναξε μια.

Χ: Ετα!!!!!!

Τοτε γύρισα και ειδα μια Ετα με λευκο φορεμα και μαλλια αρχαιας ελληνιδας να μπαίνει μεσα.

Χ: Αυτο δεν ειναι δυνατον.
Ν(ικολετα) :Ειναι! Χρηστο ξες πως σ αγαπώ πολύ. Σωστα;
Χ: Νικολετα λυπάμαι!!!
Ν: Και να σε συγχωρεσω θα το επαναλαβεις.
Χ: Δεξου απλα την συγγνώμη μου.
Ε: Παιδια ειμαι η μονη που δεν καταλαβε από που ηρθες.
Ν: Ελπίδα ειμαι πνεύμα.
Ε: Ιιιι ενα φαντασμα βοήθεια!
Ν: Πνευμα λέγεται μην τα μπερδεύεις.
Χ: Ετ πάρε με μαζι σου!!

Οπως λες παρε με μαζι σου στο πιο όμορφο ονειρο.... Ναι εγω εντομεταξυ ποναω απ τα σχοινια αλλα τελος παντων.

Ν: Δεν θα σε πάρω!
Χ: Παρε με!

Ειπε και πειρε το πιστόλι που κρατουσε και πυροβολείσε τον εαυτό του. Ομως η σφαιρα δεν χτυπησε αυτον αλλα την Ετα.

Ν: Καθε φορα που πονας ποναω.

Ο Χρήστος τοτε εσκηψε το κεφαλι.

Ν: Και καθε φορα που χαίρεσαι χαίρομαι.

Τοτε χαμογελασε και αμέσως με ξελισε.

Χ: Τοτε Ελπιδα φύγε.

Εγω εφυγα και δεν εδωσα σημασια σε αυτα που λεγανε. Περπατησα λιγο αλλα εφτασα στο παρκακι οποτε εφυγα σπιτι.

Χτυπαω τιποτα. Ξαναχτυπαω τίποτα. Ακουω μια φωνη. "Τωρα" ανοιξε και ειδα την Αγγελική! Με ειδε και με εσφηξε στην αγκαλια μου ακουσα ενα "Αγγελική ποιος ειναι;" Τοτε ειπα να κλεισω ματι και να πει λαθος κπυδουνι εγω ανεβηκα με την Αγγλική στο δωμάτιο μου όλοι ηταν εκει και κλαιγανε πιο πολυ ο Martinus.

Ε: Γιατι κλαιμε;
Τ: Ελ.. Ελπιδα;

Ειπε με κλαματα στα ματια.

Μ: Ελπιδα που εισουν;
Ε: Πετάχτηκα στο φούρνο αλλά να ξες δεν ειχε κουρασαν και μεχρι να βρω πηγα σε αλλη πόλη.
Τ: Που εισουν;
Ε: Ναταλία ελα λιγο κάτω.

Κατεβηκαμε και άρχισα να της λεω τα πάντα.

Ν: Τιιιι???
Ε: Τι τι;
Ν: Ειδες φαντασμα;
Ε: Πνευμα. Εκει κολλησες;
Ν: Ναι..!

Το πε λες και ηταν αυτονοητο.
Ε: Τωρα τι να τους πω;
Ν: Την αληθεια.
Ε: Θα με πιστεψουν;
Α: Εγω και ο Marcus ναι.

Πεταγετε η Αγγελική που κρυφακουγε με τον Mac.

Ε: Γιατί κρυφακουγατε;
Μ: Για να ξερουμε που πήγες!

Αναβηκα πανω στο δωμάτιο μου και ειδα τον Martinus να είναι στο κινητο.

Τ: Ειδες instagram;

Ωχ τι ανεβασε;

Ε: Τι ανεβασες;
Τ: Δες.

Ανοιγω και βλεπω μια φωτο-κειμενο. Έγραφε:

"Η Ελπίδα είναι τραγουδιστρια και το κορίτσι μου αρα μην την πειράξει ΚΑΝΕΙΣ!!!! "

Τον γλυκουλη μου...

Ε: Tinus..
Τ: Ελα καρδιά μου.
Ε: Σε ευχαριστώ πολυ!
Τ: Γιατι μωρό μου;
Ε: Ελα που δεν ξες...

Ειπα και του έδωσα ενα φιλι στο μαγουλο.

Απο τοτε πηγαμε Νορβηγία τα αγορια και εγω δεν χωριστικαμε ποτε η Ναταλία έρχεται Νορβηγία για καθε γιορτη και αντε κανα ΣΚ οπως και. Η Αγγελική μου συμπαραστεκετε στα δυσκολα. Και σιγα σιγα θα βγει το 36 τραγούδι μου. Η ζψη μου ειναι φοβερη!!! Και θα συνεχίσει οσο θα ειμαι μαζι με τον Martinus MOY!!!!

-&-&-&-&-&-&-&-&-&-&-&-&-&-&-&-&-&-&-&-&-& -&-&-&-&-&-&-&-&-&

Αλλη μια ιστορία εφτασε στο τελος. Τελικα τελείωσε νωριτερα ολο και ολο γιατί το καλοκαίρι δεν θα σας γραφω πολυ και επειδη θελω να ξερετε το μελλον αυτης της ιστοριας. Εγω το είχα φανταστεί αλλιώς αλλα... Ναι βιαζομουν. Ευχαριστώ για ολα οσο κανατε και ελπίζω να με στηριξετε και σε άλλα βιβλία. MMers μην σταματησετε να εχετε ονειρα με αυτα τα αγορια. Να πραγματοποιειτε τα ονειρα σας και να τους αγαπατε οποιον και αν εχουν πλάι τους. Σας αγαπω πολυ αντιο...