4 februari 2012 - 16:24
Het is niet dat ik niet blij ben met Zayn, maar het eerste deel van de date is toch niet gelukt. Hij wilde ervoor zorgen dat ik Niall vergat. Dat zal hem wel lukken, maar toch niet met het eerste deel van die date. Hij had me meegenomen naar een veiling. Een dierenveiling. Vraag me niet waarom. Ik heb ook geen idee waarom iemand dat zou doen op een date.
Nu zitten we op het strand en ik moet kiezen of we eerst gaan eten en dan iets actief doen, of andersom.
"Laten we eerst maar dat actieve doen," Glimlach ik. Zayn glimlacht en staat op. Hij steekt zijn hand naar me uit, en ik neem hem met plezier aan. We slaan allebei het zand van onze kleren en beginnen naar de dijk te wandelen.
"Je hebt nog wat zand, uh, op je uh, rondingen. Je, uh, achterste rondingen," Bloost Zayn. Ik lach gewoon een keer en sla met mijn hand naar de achterkant van mijn rode kleedje.
"Wacht, ik doe het wel."
Zijn handen liggen opeens op mijn onderrug. Traag kloppen ze het zand van het kleedje. Ik draai me om om iets te zeggen, maar Zayn was nog altijd heel erg dichtbij. Zijn lippen zijn maar een centimeter, misschien zelfs minder, van de mijne verwijderd. Zijn ogen flikkeren tussen mijn lippen en mijn ogen.
"H-hoe laat moesten we er zijn?" Vraag ik, stotterend. Zayn gaat een stap achteruit en neemt mijn hand in de zijne. Een redelijk groot verschil als je het mij vraagt.
"Als we nu vertrekken zijn we op tijd."
4 februari - 21:36
Ik heb heel wat geleerd over Zayn in de auto, misschien omdat we zo'n 5 uur in de auto zaten. Hij houdt van tekenen en graffiti. De meeste mensen die ik ken vinden graffiti vandalisme. Ik vind graffiti verschrikkelijk mooi. Heb je de zogenaamde kunst al eens vergeleken met het zogenaamde vandalisme? Ja, dan is dat vandalisme vele mooier. Niall vindt graffiti ook mooi.
Alleen is Zayn leuker. Zayn is lief. Zayn is grappig. Niall zorgt alleen voor dat de adrenaline door mijn aderen stroomt. Ik weet wel zeker dat Zayn daar ook voor kan zorgen.
Nu staan we voor een groot gebouw. Het is zwart aan de buitenkant, met een belicht bord. Zayn neemt alweer mijn hand in de zijne, maar deze keer slaat hij ook zijn vingers tussen de mijne. Een warmte stijgt op naar mijn gezicht, dus ik draai me om zodat hij niet ziet dat ik bloos. Zayn trekt aan een glazen deur, die opent zonder enig gepiep of gekraak. Binnen is de zaak ook zwart. De muren toch; de vloeren zijn van laminaat. Er staat een tafel, ook zwart, met rode zetels. De bar is van donker hout, met glazen schappen vol met drank. Daaronder zijn er LED-lichtjes, blauwe, die heel mooi uitkomen.
Zayn geeft een grote, gespierde man een boks en stelt me even voor als z'n date.
De man leidt ons naar een oranje zaaltje, met aan de muur 60 kapstokjes waaraan een laseruitrusting hangt. We gaan dus laserschieten.
Ik heb dat één keer gedaan met Mathieu, maar dat was zo'n beetje de grootste mislukking ooit.
"Jullie gaan dus spelen met nog een andere groep van 8 man. Er wordt niet in teams gespeeld, maar je kan wel bij elkaar lopen en elkaar beschermen. Als er op jou geschoten wordt komt dat op het schermpje dat op je geweer staat. Dan zal je ongeveer acht seconden zelf niet kunnen schieten. Als je iemand raak krijg je honderd punten, maar als je geraakt wordt verlies je er 50. Als je denkt dat er iets mis is met je uitrusting moet je meteen terug naar hier komen. Als laatste, er zijn ook bommen verstopt in het speelveld. Die tellen af tot 10. Als je er langskomt en er dichtbij staat wanneer die afgaat, verlies je ook 50 punten."
Zayn en ik knikken allebei en trekken de uitrusting aan.
"Heb je dit ooit al eens gedaan?" Vraagt Zayn terwijl hij zijn vest toe doet.
"Één keer. Je gaat eraan," Lach ik terwijl ik spottend het geweer op hem richt.
Zayn haalt z'n wenkbrauwen op en voor ik het doorheb vallen zijn vingers mijn zij aan. Ik gier het uit en als snel liggen we op de grond, Zayn naast me, nog altijd met zijn vingers aan mijn zij.
4 meisjes en 4 jongens komen, samen met de man die ons hiernaartoe had gebracht binnen. Snel sta ik terug op mijn voeten, met rode wangen van verlegenheid en het lachen. Één van de meisjes grinnikt. Ze heeft haar haren rood gekleurd en die dan in een hoge dot op haar hoofd gezet. De rest van de groep ziet er over het algemeen normaal uit, niet dat het grinnikende meisje niet normaal is. Dat zeg ik niet.
4 februari - 22:54
"Ik zei toch dat je eraan ging gaan!" Lach ik.
Zayn lacht ook eens en kijkt op naar me.
"Ja, maar het was niet door jou." Zayn steekt z'n tong naar me uit en schopt zijn voet eens zachtjes tegen de mijne.
"Hou je kop," Lach ik nog eens.
"Sorry, ik heb geen kop, ik kan 'm niet houden."
Ik rol lachend met m'n ogen. Zayn is leuk. Hij heeft me een perfecte avond gegeven. Eerst naar een rare dierenveiling waarvan ik nog steeds niet weet waarom, toen even wandelen op het strand, dan naar het laserschieten, waar we nu ook nog eens iets eten.
"Ik hoop dat je het niet erg vindt dat dit geen echt chic restaurant is. Het is niet eens een restaurant, maar het is wel gezellig en ik dacht dat je het wel leuk zou vinden. Het is hier ook erg lekker eten. Je lust wel spaghetti, toch? Dat heb ik namelijk besteld en ik-"
"Het is fantastisch, Zayn," Onderbreek ik hem. Een roze blos verschijnt op zijn wangen en hij giechelt. Ja, giechelt.
Ik buig over de tafel en geef hem een kusje op zijn wang. Gewoon, omdat hij een perfecte jongen is.
En ook omdat ik tot nu toe nog geen ene seconde aan Niall dacht.
Dusssss, het volgende hoofdstukje is weer voor mij! Echt, ik verkloot dit verhaal i swear. Willemijn schrijft perfect en dan kom ik hier met deze mislukte stukjesssssss. Morgen (het is vandaag zondag) begin ik met school omf i'm so excited. Uhhh, byeeee -Nynke x
JE LEEST
Thirtytwo Minutes Till Twelve
Fanfiction1920 seconden. 32 minuten. 1 doel. Miljoenen gedachten. En een heleboel twijfel. By OneTimeWithFiveCabs and FANGIRLINGALLTIME.