21 maart 2012 - 17:43

339 49 6
                                    

21 maart 2012 - 17:43

Eerst had ik er heel erg veel zin in om het aan Niall te vertellen. Nu ik hem hier zie, heb ik er helemaal geen zin meer in. Begrijp me niet verkeerd, het zou echt fantastisch zijn om mijn beste vriend te vertellen over de jongen waar ik verschrikkelijk verliefd op ben, maar die beste vriend is ook mijn 'fuckbuddy' en hij heeft er nu blijkbaar echt nood aan.

"Niall, stop, ik moet je iets vertellen."

Niall laat nog een laatste kus op mijn nek achter en kijkt me dan aan.

"Ja, snel dan. Ik kan niet meer wachten," Lacht hij met zijn ogen wijd. Ik voel een bubbel onder mijn been en bloos.

Dit is het moment waarop ik het zeg. Niall kijkt me aan in afwachting. Ik weet niet goed wat ik moet verwachten. Zou hij blij zijn voor me? Of zou hij net heel erg kwaad worden?

"Je zal wel nog even moeten wachten. Ik heb een vriend."

Niall fronst en duwt me van zijn schoot af, waarna hij zelf gewoon recht gaat zitten. Ik schuif opzij, zodat ik wat verder zit. Gewoon voor de veiligheid. Ik had beter niets gezegd. Wat als Niall echt helemaal tilt slaat?

"Betekent dat dan dat wij niets meer kunnen doen?"

Niall lacht. Ik ben opgelucht. Hij is niet boos zoals ik had gedacht. Waarom dacht ik dat eigenlijk? Het was dom van mij om dat te denken.

"Ik ga eerst een koude douche nemen. Dan kijken we wel een film," Glimlacht Niall. Hij port me in mijn zij en staat op. Ik ben blij met een vriend zoals Niall. Hij is lief, leuk, grappig- gewoonweg fantastisch. Ik hou van hem. Heel erg veel. Glimlachend kijk ik hem na wanneer hij naar de badkamer rent. Om eerlijk te zijn komen we te vaak naar dit hotel. Maar ja, wat moeten we anders? Bij mij thuis kan het niet en in Niall's huis voel ik me niet echt op m'n gemak. Het is dan ook wel een voordeel dat we hier vaak komen, want nu kent de hotelbaas ons al en hij houdt van ons verhaal dus blijven we hier gratis. We zorgen dan wel voor ons eigen eten en betalen voor de roomservice.

21 maart 2012 - 18:59

"Waarom kijken we hier ook alweer naar?"

"Omdat dit één van de momenten is dat ik toch nog eens dicht bij je kan liggen terwijl je een vriendje hebt."

Ik lig momenteel helemaal tegen Niall aan. Hij besloot om Paranormal Activity met mij te kijken. De eerste. Normaal gesproken zou ik nee gezegd hebben, maar Niall had zijn armen geopend en we waren onder de dekens tegen elkaar aangekropen in alleen ons ondergoed en God, ik hou van momenten zoals deze.

"Dat is niet waar," Zucht ik. Niall die dat zegt doet pijn. Het is als een steek in m'n hart. Het is alsof hij denkt dat ik geen tijd meer met hem zal doorbrengen.

"Dat hoop ik ook," Fluistert hij. Ik weet zeker dat hij wilt dat ik het niet hoor, maar dat doe ik dus wel. Ik kijk omhoog naar z'n gezicht, en zie dat zijn ogen nat zijn, alsof hij gaat huilen. Ik doe alsof ik het niet doorheb en kruip gewoon dichter tegen hem aan.

Niall's armen kruipen rond me heen, en ik glimlach. Niall en ik zijn beste vrienden en ik weet zeker dat dat nooit zal veranderen.

Uit het niets trilt mijn telefoon op het nachtkastje.

"Ik neem hem wel voor je," Zegt Niall voor ik mijn mobiel kan nemen.

"Zayn? Waarom sms't Zayn je?"

Ik neem mijn mobiel uit Niall's handen en antwoord eerst op het sms'je voor ik op Niall's vraag antwoord.

"Zayn is het vriendje waarover ik je vertelde."

Niall staart me even aan en staat dan recht, ijsbeert door de kamer en slaat met zijn vuist op het bed.

"Niall! Doe even rustig. Wat is er zo erg aan Zayn?" Niall stopt met ijsberen en kijkt me aan. Een bittere lach komt uit zijn mond en om eerlijk te zijn vind ik Niall nu best eng.

"Wat is er zo erg aan Zayn?! Wat is er niet erg aan Zayn?!"

Ik klim uit het bed en trek snel mijn kleren terug aan. Wanneer ik de kamer uit wil gaan, houdt Niall me tegen. Hij sluit de deur opnieuw en duwt me neer op het bed. Zijn gespierde armen staan naast mijn hoofd en zijn warme adem kietelt in mijn gezicht.

"Waar leerde je hem kennen?"

Ik slik even. Dit is niet de Niall die ik ken. Deze Niall wil ik niet kennen. Hij maakt me bang. En wat is er eigenlijk zo erg aan Zayn?

"H-het feestje voor nieuwjaar waar jij me naartoe bracht."

Niall knikt en lacht weer eens bitter. Hij verplaatst zichzelf waardoor zijn lippen nu vlakbij mijn oor staan.

"En wat deed je daar?"

Ik schud mijn hoofd om te laten zien dat ik het niet weet, want dat doe ik niet. Om eerlijk te zijn weet ik bijna niks meer van die avond. Ik dacht gewoon dat ik te dronken was en het daardoor niet meer weet.

"Je dumpte me. Je dumpte me zodat je met Zayn kon omgaan."

Niall fronst terwijl hij dat zegt. Ik wist niet dat ik dat gedaan had, maar dan nog, waarom is hij er zo door gekwetst?

"Dat w-wist ik niet."

Niall geeft me een kus op m'n nek en kijkt me aan.

"Weet je waarom? Omdat je o zo lieve vriendje een soort van drug in je drankje deed. Daardoor weet je er niets meer van."

Niall gaat van me af en trekt zijn eigen kleren aan.

"Je liegt! Ik weet zeker dat je liegt. Zayn zou zoiets nooit doen, dat weet ik zeker."

"Ashley, liefje, ik haat Zayn, maar jou haat ik niet. Ik zou dan ook zeker niet tegen je liegen. Maar ja, ik ben ook maar je fuckbuddy, hé? Dat zei je trouwens toen je Zayn ging zoenen."

Ik neem Niall's arm vast en trek er aan zodat hij naast me op het bed gaat zitten.

"Best wel zielig, niet? Zayn is zielig. Zayn moest jou een drug geven zodat je hem kuste, en ik doe niks en je hebt nog steeds seks met me. Jullie zijn allebei zielig. Vooral omdat jij het niet vertelde."

Zayn gaf me een drug? Nee, Niall liegt. Ik weet zeker dat Niall liegt. Zayn zou echt nooit, nooit, nooit zoiets doen.

"Hou je kop, Niall! Jij liegt. Jij bent de enige zielige persoon hier!"

"Liefje, echt waar, get your facts straight. Zayn is geen heilige. Je denkt het wel, maar hij is het niet. Zayn is een grote klootzak en jij zou niet met hem samen mogen zijn! Weet je wat? Ik ben hier weg. Leuk leven samen. Ik haat jullie allebei."

Huilend val ik op het bed. Wat is Niall toch een goeie vriend. Wauw, wat een sarcasme. Ik sla met mijn vuisten op het kussen, maar ga alleen nog erger huilen.

Ik verpest deze stukjes echt helemaal omf. Ik kan zo te zien echt geen lange stukjes schrijven ugh, sorry. De volgende twee hoofdstukken zijn ook voor mij. Sorryyyyyy

- nynke shut up het is perfect :))))) xx willemijn -

Thirtytwo Minutes Till TwelveWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu