I LOVE YOU, TILL MY LAST BREATH [Book 2 KNMKA]

27

SEHUN

Isang buwan ang lumipas at hindi pa rin umuuwi saamin si luhan.

Honestly, i don't know what to do but i have to get my shit together. For luhan, for us, for our child, for our family, for everyone.

I hired two private investigators to find luhan. Everyone is so worried, especially me.

I heard a knowck on my office door.

" come in"-i said without looking on the person.

" sir, uwian na po. Mag-oovertime po ba ulit kayo?"- my secretary asked.

I looked at my watch.

6:30pm.

" no. Thanks for reminding me"- i simply said.

Tumango naman sya at umalis na.

Kinuha ko ang briefcase ko at ang coat ko bago lisanin ang opisina.

Sa lumipas na isang buwan ay sinusob ko ang sarili ko sa trabaho para idistract ang sarili ko.

Sumakay ako sa kotse ko at pinatakbo ito. I don't know exactly where im going.

Pagkatapos kong magtrabaho ay nagmamaneho ako ng isang oras sa kung saan man ako dalhin ng kotse ko, nagbabakasakaling makita ko sya sa daan.

Sa isang buwan na lumipas ay ganito lagi ang routine ko.

Nang lumipas ang isang oras ay nagmaneho na ako papuntang bahay nila Chanyeol. Duon ko kasi iniiwan si haowen kapag nasa trabaho ako.

Minsan kila kai o sa mga lola at lolo ni haowen.

Pagdating ko ay agad akong bumaba ng kotse at agad na pinindot ang doorbell.

" sehun! Halika pasok ka, kumakain na si haowen ng hapunan"-bungad sakin ni chanyeol.

Pagpasok namin sa dining area ay nadatnan nga naming kumakain na sila.

"sehun, buti at dumating kana. Sandali ikukuha kita--"

" im good baek, kumain na ko. Salamat na lang"-putol ko sa sasabihin nya.

Napabuntong hininga na lamang si baek at naupo na ulit.

" appa, nakita mo na ba si eomma?!"-tanong ni haowen saakin.

Imiling iling naman ako.

Naoayuko naman si haowen at tahimik na tinuloy ang pagkain.

" tito sehun, kelan ba uuwi si tita ganda? Iyak na si kuya haowen eh"-singit ni jesper.

" soon. Hopefully soon"- tanging nasagot ko na lamang.

" maghihintay na lang ako sa sala"-ani ko at hindi na hinintay pa ang pag apruba nila at dumeretso na sa sala.

Napasalampak ako sa sofa at napatingila. Ipinikit ko ang aking mga mata habang inuuntog ang ulo ko sa sandalan ng sofa.

" you know you can't end your life with just doing that"

Napadilat ako at nakita ko si chanyeol na nakatayo sa gilid.

He sited next to me.

" you know sehun, you still have a kid" - he started.

"i know"

" you know but look at what you're doing! Ni kamustahin ang anak mo hindi mo na magawa!" - galit na asik sakin ni chanyeol but i just ignored him.

Im too tired to argue.

" sehun, can you stop actimg like a dick!?"-chanyeol said through gritted teeth.