Rüzgar!?
Rüzgarın ani bir haraketiyle adamlar yere savrulup gitti.Daha sonrada elini sallayarak:
"Sen görüceksin!" dediler.
"Elinizden geleni ardınıza koymayın!" derken gülümsedi biraz.Çok tatlıydı küçük bir bebek gibi yüzü vardı.
Hey ne düşünyorum ben ya!Derken kafamı iki yana salladım.
"Senin ne işin vardı bu mahalede?"
"Farkındaysan benim evim bu mahalledeydi."
"Dün attığın tokatın intikamını alma vakti küçük sürtük."
Dedi ve sürüklemeye başladı.
"Bırak beni seni aptal!"
Birden kendimi yerde buldum.İttirdiğinden kaynaklanan bir durum olması lazm.
Beni arabaya bindirdi hala çırpınıyodum.Birden çenemden tuttu.
"Sen beni hiç tanımıyacaktın güzelim."
Korkmaya başladım cidden şuan donuma edebilirim.Ama ona belli etmeye hiç niyetim yoktu.Bir depo gibi biryerde durduk burası çok karanlık görünüyodu.ANNNEEE!
Yine kolumdan tuttu sürükledi.İçeri girdiğimze sadece loş bir ışık vardı.Titrek ve ağlar bir sesle
"Ne-neden benle uğ-uğraşıyosun?" Sinirle gözlerle gözlerime baktı.
"Sen farklısın anladın mı!"Dedi gür sesiyle birden boynuma gömüldü kahretsin.İçkiliydi çok belliydi.
"Rüzgar na-naptığını bilmiyosun"
Isırıyodu.Birden depoya tanımadığım biri geldi.Ağlamaktan çok yorulmuştum tutamıyordum kendimi.
"Siktir amk naptın kıza?"
"Sanane amk çık git şurdan!" dedi gür sesiyle.Bense daha fazla dayanamadan kendimi yere attım.Kulaklarım daha işlevdeydi.
"Rüzgar sikitir boktan iş yaparsan olcağı buydu!"
"Ben böyle olmasını istememiştim."
"Bok kafalı kaldır kızı!"
"Sus artık amk!!"
Tabi bayılmamın etkisiyle artık hiçbirşeyi duymuyordu kulaklarım.Birden kalktığımda buz gibi biryerdeydim.Soğuktan titriyodum.Etrafa boş bakan gözlerle baktığımda Rüzgarın ve beni kurtardığını umut ettiğim çocuk bişey çekiyolardı.Aklıma uyuşturucu geldi.
Nasıl kurtarıcam ben kendimi?Of ya nerden bulaştım ben bu pisliğe.Derken içeri biri girdi.Bu Rüzgarın yanındaki arkadaşıydı.
"Kaldır kafanı baygın olmadığını biliyorum."Dediğinde kaldırmak zorunda kaldım.
"Burası neresi?"
"Bizim evimiz bebek."
Hadi ama bunun sapık olacağını hiç düşünmemiştim.Bu arada odaya Rüzgar geldi.
Titremeye başladım.Rüzgar kulağıma fısıldadığında.
"Benden korkma çok üzgünüm"dedi.Kim olsa gerçekten üzgün olduğunu anlardı galiba.O geldikçe ben geri geri gittim.Sonunda buz gibi duvara çarpınca durdum.
"Gerçekten benden korkuyo musun?"
"Ha-hay-hayır!"
"Tamam buna sevindim.Ama eğer birdaha benle uğraşmaya kalkarsan canınıı yakarım bücür.Şimdi defolup gidebilirsin"dedi buz gibi sesiyle.Titrememe küfür savurark yerden kalktım dışarı çıktığımda ortam karanlıktı tekrar kapıyı çaldım.
"Dışarısı karanlık?"
"Git dediğimi duyduğunu sanıyordum"
"Beni böyle mi bırakacaksın?"Dedim yavru bakış atarak.
"Ben bırakırım"dedi Can.
"Hayır sen burda kalıyosun bende bu bücürü bırakıyorum"dedi.
"Hadi yürü başımın belası."derken gülümsüydodu.Oyyy yerim ki ben seni.Birden buz gibi kesildi.Gözleri alev şaçmaya başladı.Dik dik karşıya bakarken öfke savuruyodu.Onun baktığı yere baktım.Karşıda öpüşen gençler vardı.Tamam ben yaşlı değilim sadece benden 3 yaş küçük gibiydi.
Rüzgar aniden koşmaya başladı o tarafa doğru.Birden çocuğa bir yumruk geçirdi.Kız ağlamaya başladı.
"Rüzgar!Rüzgar sakin ol!"
"Onuda al git burdan!"
Kıza sarıldım ve onların evine götürdüm.Can bizi görünce.
"Noldu?"
Elimle dışarda olan o erkekle Rüzgarın yumruklaşmalarını gördüm daha doğrusu Rüzgarın yumrukları.
----------------------------------
Selam biraz kısa olduğunun farkındayım ama VOTE VERİN lütfen :'( Birahaki bölümde görüşmek dileğiyle.
