Abandoned|| Book 2 -Sequel to Orphan

Κεφάλαιο 24ο

"Λυπούμαστε πολύ για την φωνή σου." μου είπε ο Max καθώς κατεβαίναμε την σκάλα το επόμενο πρωί.

"Δεν πειράζει.". Αποφάσισα να κρατήσω την ένταση της φωνής μου πολύ χαμηλά, σαν ψίθυρο, μέχρι την εγχείρηση, για να σταματήσω να την καταπονώ, αλλά και να μπορώ ακόμα να παίρνω μέρος στις συζητήσεις.

"Είμαστε όλοι ακριβώς ένα βήμα από πίσω σου να ξέρεις! Θα σε υποστηρίξουμε μέχρι το τέλος αδερφέ!"

"Το ξέρω. Απλά ας αλλάξουμε το θέμα." επέμεινα μέχρι που ένιωσα ένα χαστούκι στον πισινό μου. "Κάποιος έχει κέφια πρωί πρωί." είπα στην Jenny που στεκόταν ελάχιστα πίσω μου με ένα στραβό χαμόγελο.

"Όχι, απλά ήθελες να αλλάξουμε το θέμα!" είπε κλείνοντας μου το μάτι. "Τώρα, θα προσφερόμουν να σου φτιάξω μια κούπα τσάι, αλλά το δικό σου έχει τόσο καλύτερη γεύση. Θα σου φτιάξω μια κούπα αν θες ωστόσο."

"Θα το κάνω εγώ, γλυκιά μου. Εξάλλου και εσύ χρειάζεσαι λίγη προσοχή αυτή τη στιγμή." της είπα με νόημα.

"Όχι! Τελείωσε!" χαμογέλασε και η καρδιά μου σταμάτησε να χτυπά.

"Τελείωσε;; Σε παρακαλώ όχι! Μην μου το κάνεις αυτό!". Άρπαξα το χέρι της και της έκανα κουταβίσια μάτια, το οποίο την έκανε να χαμογελάσει.

"Οοο, όχι εμείς χαζούλι! Εμείς ποτέ δεν πρόκειται να τελειώσουμε! Ξέρεις τι εννοώ!" είπε και αναστέναξα με ανακούφιση.

"Ευχαριστώ τον Θεό που δεν εννοούσες εμάς!". Περπατήσαμε χέρι χέρι μέχρι την κουζίνα και απλά με παρακολουθούσε όσο ώρα έφτιαχνα το τσάι.

"Τα κάνω όλα σωστά, αλλά απλά δεν έχει καλή γεύση!". Κούνησε το κεφάλι της με απογοήτευση για τον εαυτό της.

"Αωω! Αγάπη μου είσαι τέλεια! Ό,τι και να κάνεις είναι τέλειο και σε αγαπώ τόσο πολύ!". Της έδωσα την κούπα της και την είδα να κοκκινίζει.

"Και εγώ σε αγαπώ πάρα πολύ.". Έκατσε σε ένα από τα σκαμπό γύρω από τον πάγκο, οπότε την ακολούθησα και έκατσα ακριβώς δίπλα της. "Κοιμήθηκες καθόλου μετά από το όνειρο;;"

"Ναι, χάρη σε σένα. Είσαι τόσο ζεστή και βολική για αγκαλίτσες! Σε ευχαριστώ γλυκό μου..."

"Αωω, όποτε θες!". Έγειρε και με φίλησε παθιασμένα, οπότε, φυσικά,  ανταπέδωσα! Την αγαπούσα τόσο πολύ, και ήθελα να το ξέρει αυτό! Τα λόγια δεν είναι αρκετά και εγώ δεν είμαι έτοιμος για πρόταση γάμου. Ξέρω ότι αυτή είναι η μια και μοναδική, αλλά χρειαζόμουν ακόμα χρόνο να την έχω ως κορίτσι μου, ειδικά αφού πάει ακόμα σχολείο!