Different Love Story...

DLS Chapter 7: pansamantalang lalayo..

A/N:ito na ang susunod na update..

Ang UD na ito ay about sa paglayo nila..

Enjoy reading....
___ ___ ___

2 Weeek's After...

Jul's POV.

Magmula nang tulungan nila ang mga taong mahal nila na naging dahilan kung bakit sila nasasaktan ng lubusan..

Sinubukan nilang maging masaya nung ibalita nila karl na sinagot na sila ng mga ex nila noon.

Dalawang linggo na ang nagdaan yun din yung araw na hindi na nila pinansin sila bev at karms. At dahil don kaya galit na galit kami sa kanila lalong lalo na ang boys.

At andito kami ngayon sa park.

Guys alam nyo ba kung asan si beverly? Kasi hindi nya sinasagot mga txt at tawag ko eh."nagaalalang tanong ni karl sa barkada.

Kung tutuusin asa laguna lang sila para magbakasyon pansamantala.

Walang may alam kung asan sila."walang ganang sagot ni quen.

Pero alam ko na hindi rin magtatagal magiging masaya rin sila lalo na't malapit na bumalik ang mga taong nagmahal sa kanila noon..

Sila? Pati si karms nawawala?"takang tanong ni vince.

Kinausap na namin ang mga boyfriend namin tungkol dito. Na palalabasin naming walang may alam kung asan sila..

Oo."maikli kong sagot.

Edi hanapin na natin sila."prisinta ni karl at vince.

At alam na din nila na matagal nang mahal nung dalawa sila vince. Maski yung mga pinagdaanan nila bev na sakit mula sa dalawa.

Maglalakad na sana sila nung magsalita si juls.

Bakit ba kung makaasta kayo parang may paki kayo sa kanila? Ha?, sigaw nya Kung sa bagay nga naman may pakinabang kasi sila sa inyo, diba?"galit na sabi ni juls.

Hindi sila nakasagot kaya hinila ko na si juls palayo dun, dahil baka mamaya kung ano pang masabi eh..

Karms's POV.

Masakit man sa kalooban namin na iwan ang barkada at ang mga taong mahal nimin ng pansamantala.
Pero ginawa parin namin dahil kailangan at yun ang dapat na gawin.

Kung nagtataka kayo kung asan kami? Well andito kami ngayon sa laguna dito kasi nakatira ang lola ko..

Dahil hindi na kami nagpakita sa kanila nung araw na mabalitaan namin na sila na at hindi na nila kami kailangan pa.

Matapos maging sila dalawang linggo nila kaming di pinansin ni mag thank you nga wala kaming narinig eh... Kahit magdahilan manlang wala at yun ang pinaka masakit sa lahat..

Nung nakaraang araw lang sinabihan ko sya na magiging tatay na sya. Pero hindi sya naniwala isa lang ang ibig sabihin non tinakwil nya yung sarili nyang anak. Alam na din nang mga magulang ko ang tungkol dito...

At tinanggap naman nila ako ulit, gusto nga sana sugurin ni dad si vince sa bahay nila para suntukin eh! Kaya lang pinigilan namin sya ni mama.

Gusto nyo bang malaman kung ang nangyari nung araw na yon?

Sige na nga ikukwento ko na sa inyo..

Ganito kasi yun....

FlashBack..

Pagkatapos sabihin samin ni juls at kath na galing pala dito yung pinsan nila drake ay natuwa kami at excited na din.

Sino nga ba sila? Sila yung mga childhood sweetheart namin noon. Nagbitaw sila ng pangako na babalikan nila kami after high school.

Girls sa tingin ko huli na para bumalik sila."malungkot na sabi ni bes.

What do you mean girl?"tanong ni kath.

Kasi nakalimutan nyo na bang buntis kami?,nakayuko kong sabi kung nakalimutan nyo ayan alam nyo na."sabi ko.

Malapit na ngang tumulo yung luha ko dito eh! Hindi ko naman akalain na dadating to sa buhay namin ni bes ng ganto kaaga.

Hindi namin nakakalimutan, kalmadong sabi nya pero diba mas mabuti na ding malaman nila yung kalagayan nyu ni bev."pangangat-wirang sabi ni juls.

Kung sa bagay may point ka naman dyan girl,pagsang ayon nya kaya lang natatakot ako na pagnalaman nya tatanggapin nya pa kaya ako? Hindi ko alam.."naiiyak na sabi ni bes.

Yun din ang isa sa mga iniisip ko nung sabihin nila na malapit na bumalik si drake.

Girls alam natin na hindi nila magagawa kung ano man yang na'sa isip nyo."sabi ni kath.

Kilala natin kung anong ugali nila drake at jake, pagsisimula nya At kahit pa nawala sila nang ilang taon hindi nila magagawang baguhin ang ugali nila. Alam nyo yan." Paliwanag ni juls.

Basta wag nalang kayo mag isip ng kung ano ano dyan."sabi ni kath.

Ok sige.."sabay naming sabi ni bes.

Wala na din naman kaming magagawa kung hindi ang sumang- ayon nalang.

Pero kahit na anong mangyari magtatapos ako ng pag aaral para na din sa kinabukasan namin ng anak ko.

EndOfFlashback...

Yan yung nangyari..

Isang linggo palang ang nakakalipas nung malaman ko na ganun na pala.

Bigla nalang may kumalabit sa akin.

Ija halika ka na at kakain na tayo nang pananghalian."sabi ni lola.

Sige po."nakangiti kong sabi.

Sumunod na ako sa kanya at nakita kong andun na pala si bes.

Nung makaupo na kaming tatlo ay nagumpisa na kaming kumain. Nung matapos ay naisipan naming gumala ni bes.

Bes bukas na ang balik natin sa manila, panimula nya ano ng plano mo?"kalmadong tanong ni bes.

Hindi ko alam eh!,tumigil muna ako at nag-isip siguro iiwasan ko nalang sya at lalayo ako, alam ko naman na masasaktan lang ako kung ipagpa-patuloy ko pa eh. Ikaw ba?"sabi ko.

Ganun din naman ang plano ko eh."sabi ni bes.

Magbestfriend nga talaga tayo,at nag high five kami pareho tayo kung mag-isip eh."natatawa kong sabi.

Oo nga eh."pagsang ayon ni bes.

Hanggang sa naisipan na namin bumalik sa bahay ni lola. Nung kinagabihan ay tumawag na naman si vince katulad nang dati pinabayaan ko nalang.

At sa pagbalik namin sa manila kakausapin ako ni mama at papa. May sasabihin daw silang importante at may tao daw na excited na makita ako....

Vince's POV.

Masaya ako na nagkabalikan na kami ni cass. Kaso lang bago mangyari yun may kasalanan akong nagawa sa isang tao.

Hindi ko naman sinasadyang masaktan ko sya eh! Kaya lang ayaw kong maniwala sa sinasabi nya. Dahil ang tagal kong inantay araw na maging kami ulit kaya nagawa ko yon.

Sana lang walang magbago...

Some one's POV.

Andito na ako sa manila sabado ng madaling araw ako nakadating kasama ang kaibigan ko. Balita ko kila tita na buntis ang babaeng matagal ko ng pinapangarap.. Pero katulad nga ng sagot ko sa kahit na sino tatanggapin ko ang buong pagkatao ng babaeng mahal ko.

At sabi nila na hindi sya pinanagutan nung tatay ng anak nya. Kaya kahit anong mangyari hindi magbabago ang isip ko, kahit akuin ko pa ang responsibilidad dun sa bata gagawin ko...

A/N: tapos na ang chap na to..

Hope you like it....

Ps:sa next chap magpapakilala na sila.

Vote and comment po plzzz......

🌹Ronica🌹