Uncommon || GREEK FF (m.yg) ✔Completed✔

9. Περισσότερη εμπιστοσύνη

Πήγα κάτω λοιπον και κάθισα στον καναπέ. Η μάνα μου ήταν μαζί με την αδερφή μου και μίλαγαν. Οι υπόλοιποι καθόντουσαν στον καναπέ και μίλαγαν και αυτοί μεταξύ τους.

"Γεια σου!" Μου είπε ο Jungkook χαμογελώντας

"Γεια..."

Του είπα με ένα δυστυχισμένο βλέμμα.

"Γεια~! Έχεις κάτι? Μοιάζεις...κάπως." είπε και ο Jimin.

"Μια χαρούλα είμαι."

"Χμ...Έλα λίγο. Συγνώμη παιδιά επιστρέφω."

Μου έκανε νόημα να τον ακολουθήσω. Με πήγε στο δωμάτιό του. Έκανα τον σταυρό μου εύχοντας να μην μου κάνει τίποτα. Ευτυχώς απλά κάθησε στο κρεβάτι και μου είπε να καθίσω και εγώ.

"Τι έγινε? Άκουγα κάποιον να βαράει μια πόρτα. Ποιος ήταν, ποιανού πόρτα ήταν, γιατί και ποτε? Να ξέρεις, στο λέω επειδή ανησύχησα λίγο."

"Α εμ...Ήταν ο Hoseok που βάραγε την πόρτα του Yoongi για... λόγους."

Ο Jimin με κοιτάγε και περίμενε για μια απάντηση.

Αναστεναξα.

"O Hoseok με φίλησε στο δωμάτιό του και ο Yoongi άνοιξε την πόρτα και έγινε έξαλλος. Μετά με πήρε από το χέρι ο Yoongi και με οδήγησε στο δικό του δωμάτιο, κλείδωσε την πόρτα του δωματίου του και ο Hoseok βάραγε την πόρτα για να του ανοίξει επειδή μου είχε υποσχεθεί ότι δεν θα με ξανά πειράξει ο Yoongi..." Του είπα λίγο βιαστικά και γρήγορα.

"Ο Hoseok και εσύ φιλιθηκατε? Οπότε σε αγαπάει? Ο Hoseok έχει τόσο καιρό να αγαπήσει κάποιον. Δεν θυμάμαι την τελευταία φορά που μου μίλησε για αγάπη. Αλλά, είναι φίλοι τώρα ή κάθονται σαν μουτρομένα πεντάχρονα?"

"Δεν ξέρω να σου πω την αλήθεια. Αν και δεν μπορώ άλλο. Θα σταματήσω να έρχομαι σπίτι σας...Γιατί όταν έρχομαι, το μόνο πράγμα που προκαλώ είναι τσακωμούς! Εγώ φταίω. Οπότε δεν θα έρχομαι τόσο συχνα!"

"Μα δεν φτες εσύ! Αλήθεια σε παρακαλώ!"

"Να σου πω, αν θες να με βλέπεις απλός στείλε μου μήνυμα να πάμε έξω να πιούμε κανα καφέ. Πάντως εγώ δεν θα έρχομαι κάθε μέρα να προκαλώ κάτι."

"Καλά. Καταλαβαίνω."

"Ωραία."

Μιλάγαμε λίγο μέχρι που ήρθε η μάνα μου και χτύπησε την πόρτα.

"Πάω να ανοίξω!"

Άνοιξε την πόρτα.

"Γεια σου νεάρε και Yoon-Hee, νομίζω ήρθε η ώρα να φύγουμε καλή μου."

"Οκ.."

Πήγαμε κάτω λοιπόν και άρχισα να τους χερετάω. Ο Taehyung είχε μια λυπημένη φατσούλα που έφευγε η αδερφή μου όπως και για εμένα.

Άρχισα να τους αγκαλιάζω όλους και να τους λέω αντίο μέχρι που έφτασα στον Jimin. Τον αγκάλιασα και του είπα ψιθυριστά στο αυτί του.

"Σε ευχαριστώ που με έκανες να μιλήσω. Με έκανες να χαλαρώσω πιο πολύ τώρα που μίλησα σε κάποιον για εκείνο το θέμα. Σε εμπιστεύομαι πλήρως τώρα. Μην χαλάσεις την εμπιστοσύνη που μόλις απέκτησες. Αντίο."

Όταν αγκάλιασα τον Ηobi και τον Yoongi πιο πριν δεν μου είπαν τίποτα. Απλός με αγκάλιασαν σφυχτά.

"Σας ευχαριστώ πολύ που μας φιλοξενήσατε. Χάρηκα για την γνωριμία. Αντίο τωρα~"

Ανοίξαμε την πόρτα και φύγαμε. Περπατώντας φτάσαμε σπίτι.

Jimin's P.O.V

Τι ωραία λόγια που μου ψυθίρισε στο αυτί. Επιτέλους κάποιος που με παραδέχεται. Τώρα ήρθε η ώρα να μιλήσω στα αγόρια.

Πήγα προς το μέρος του Namjoon και του είπα να μαζέψει όλα τα αγόρια στον καναπέ. Έτσι έκανε λοιπόν και ήρθε η ώρα να τους πω δυο λεξούλες.

"Θα σταματήσετε να τσακώνεστε επιτέλους? Για αυτόν τον λόγο η Yoon-Hee δεν περνάει καλά κάθε φορά που έρχεται εδώ. Νιώθει ότι φταίει αυτή ενώ στην πραγματικότητα φταίμε εμείς. Μου μίλησε και συγκεκριμένα για τον Hobi και τον Min Suga. Τώρα πλέων η Yoon-Hee θα πατήσει το πόδι της εδώ μέσα μετά από καιρό. Συγχαρητήριά μας."

Καθώς το έλεγα αυτό, όλοι ένιωθαν άβολα. Φενόταν καθαρότατα. Κάτι έπρεπε να πω και εγώ. Δεν ήθελα να χάσω την πίστη της σε εμένα...τώρα απλά ελπίζω να έχουν καταλάβει τι έκαναν λάθος.

HI! Τι νέα καλά? Ωραία. Λίγο Μικρούτσικο κεφάλαιο, ζητώ συγνώμη αλλά το επομένο θα είναι λίγο πιο μεγάλο (μπορεί). Για την ώρα όμως, τα λέμε στο επόμενο. Άντε γειαααα~~