Het dagboek van een engel; "Ik wil naar huis!"

Introductie + 15~8~18

Vanaf vandaag wil ik beginnen met dagelijks een dagboek bijhouden en ook daadwerkelijk publiceren. Ik ben dus PowerPuffPanda, een naam die ik zelf heb bedacht. PowerPuffGirls was vroeger echt de shit gewoon en een panda is mijn spirit animal. Vandaar PowerPuffPanda. Ik ben een jongvolwassen vrouw van 20 jaar en ik woon in een klein dorpje naast het spoor. Ja, je leest het goed: Ik woon langs een spoorwegovergang. Voor sommige mensen is dit al irritant, maar ik heb extra bagage waardoor het nog vervelender is. 

Er is bij mij autisme en depressie gediagnostiseerd. Dit betekend dat ik belemmerd wordt in alles wat ik doe: Praten, contact maken, mensen aankijken, mensen vertrouwen.. Het is allemaal heel erg lastig, maar ik probeer er zoveel mogelijk over te praten en dat helpt. Momenteel loop ik bij een psychiater en slik ik medicijnen die mij helpen om psychoses en stemmingswisselingen tegen te gaan. Ik heb in het verleden veel last van psychoses gehad, soms was het mijn ex-vriendje die achter me stond en me niet los wou laten, andere keren zag ik allemaal dingen. Gelukkig slik ik die medicijnen en helpen ze om dit niet zo heftig terug te laten keren. Natuurlijk kan ik wel boos worden, maar ik zie geen gekke dingen meer, of sla niet meer tegen spiegels aan. 

Ik heb een redelijk zelfbeeld. Ik denk niet te hoog van mezelf, maar het is ook niet dat ik mezelf niet aan kan zien. Het enige wat ik zou willen is dat mijn buik iets strakker en dunner wordt, maar daar moet ik zelf aan werken. Ik rook, blow en doe soms een drankje. Niet vaak though, ik hou niet zo van drank. Ik woon in een gezinshuis waar de leeftijd varieert van 7 tot 25. Gelukkig gaan de jongste kinderen binnenkort ergens anders wonen en keert hopelijk de rust terug. Het is een chaos met kinderen joh! 

Vandaag ging wel redelijk. Niet veel gedaan, veel gerookt en gepraat met 2 mensen die ook in dit huis wonen. Mijn oma en opa kwamen op bezoek, en dat was heel erg fijn. Ze kwamen niet zomaar, want ik had mijn oma geappt of mijn opa mijn bed kon komen maken. Ja, het is echt waar: Panda zakt door haar bed heen. In alle verdediging: Het bed was al anderhalf jaar oud en er waren 2 latten kapot. Dus ik kon er niet al te veel aan doen. Later in de middag kreeg ik een appje van mijn moeder. Ze appte dat ze me mist. Ik wist niet zo goed wat ik hiermee moest doen, aangezien we flinke ruzie thuis hebben gehad en mijn vader me zogezegd op straat had gezet. We moeten echt praten, maar ik weet niet of ik daar klaar voor ben, dus stel ik het uit. Nou zou je kunnen zeggen: Van uitstel komt afstel. Dat is zeker waar. Ik weet gewoon niet zo goed wat ik moet doen..

Ik ga slapen, maar ik hoop dat jullie genoten hebben van het eerste stukje!

PowerPuffPanda out!