gece / 03.47
Evren: krndibi deüerli görütor olman iklinç
Evren: korkal insamlar çöptüe
Ard arda mesaj sesi. Bu sensin. Harfler birbirine girmiş. Kaşlarımı çatarak ekrana baktım. Ve bir deli cesaretiyle, seni aradım.
"Ooo cesur kızımız." Dedin telefonu açar açmaz. Gözlerimi yumdum. Bu sen misin? Kalbimde ki sızı da ne? Yoksa seni yargılıyor muyum?
"Pardon yaa. Cesur demişim. Cesur insanların sesi çıkar. Cesur insanlar konuşur..." Dedin harfler dudaklarından yuvarlanarak çıkarken. "Ve cesur insanlar bağırır! İçinde ne var, ne yoksa bağırır anonim. Bu aşkta olsa haykırır insan. Anonim... Sen insan mısın?"
Kıkırdadım elimde olmadan. Seni yargılamak mı... Ne haddime. Sen daha beni duymuyorsun bile. Sana karışmak ne haddime.
"Haydi gel," Dedin bir an. Duraksadım.
"Haydi gel içelim,
Derdini al da gel,
Haydi gel içelim..."
Sen söyledin, ben dinledim. Sesinin tınısı böyle daha bir güzeldi. Her haliyle, bağırışıyla, sessizliğiyle, sesinin her tonu güzeldi. Sen, her halinle güzeldin, sevdiğim. Ve bana söylediğin bu şarkının, beni böylesine duygulandıracağını ben nereden bilebilirdim, sevdiğim. Senin bu halinin, beni mahvedeceğini nereden bilebilirdim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
yarım kalp•texting
Historia CortaBilinmeyen: Sana yazıyorum bugün, Bilinmeyen: tüm o siyah satırlardan bıkmış, siyah klavyede gezdiriyorum parmaklarımı, Bilinmeyen: ruhum siyah, sen siyah, Bilinmeyen: dayanamıyorum Evren, Bilinmeyen: dayanabileceğim tek kişi sensin ve ben sana da...
