Kadın Seri Katil #Wattys2018

~15.BÖLÜM~

Bölüm şarkısı: James Arthur - Recovery

Alex mutfakta karşısındaki, yeni tanıştığı kadın ile birlikte dururken kollarını yüksek tezgaha yasladı ve önündeki su dolu bardakla oynamaya başladı. Ardından aklından geçen soruyu karşısındaki kadına yöneltti;

"Ne zamandan beri bu hastalığı taşıyorsunuz?"

Victoria derin bir nefes alarak önündeki sandalyeyi çekti ve oturdu. "İki sene oluyor... İlaçlar nedeniyle oldukça yavaş ilerliyor ama artık daha fazla kendisini gösteriyor bana."

Alex inanamıyordu ama buna çok üzülüyordu. Bu üzüntü sesine de yansıyordu. "Tedavisi yok mu ?"

Victoria başını masaya eğerken iki yana olumsuzca salladı. "Hayır, yalnızca süreç uzatılıyor."

Bu konuda kendini fazlasıyla tuhaf hissederken bunu aşmak istedi ve yüzüne gülümseme yerleştirerek konuyu değiştirdi.

"Ne iş yapıyordunuz önceden?"

Victoria bir anda başını kaldırıp ona baktığında karşısındaki kıza gülümsedi ve başını yana eğerek sordu. "Dışarıdan bakınca ne işle meşgul bir insan izlenimi yaratıyorum? Bunu gerçekten merak ettim."

Alex yüzüne oturan sıcak gülümseme ile onun tüm yüzünü incelerken bir anda kendini inanılmaz bir hissin içersinde buldu. Buna inanamadı! Bir anne! İçerisinde uyanan, devreye geçen duygusallık ona hayatının gerçekliğini gösterirken hemen bundan kurulmak istedi.

"Aslında... Sizin için yazar diyebilirim. Öyle güzel bakıyorsunuz ki her şeyi bambaşka görüyor gibisiniz..."

Victoria genişçe gülümserken bundan memnun olmuştu. Hemen ona doğru olan bilgiyi aktardı. "Kitap okumayı çok sevdiğimden olsa gerek. Kendimce yazdığım şeylerde var ama mesleğim öğretmenlik. İngiliz dili ve edebiyatı üzerine öğretmenlik yaptım."

Alex kaşlarını kaldırırken aslında çok da şaşırmamıştı bu duruma. Bu iş içinde oldukça iyi bir portre çiziyordu. "Öğretmen profiline de uyuyorsunuz. Çocuklarınıza olan sevginizden diğer çocuklara olan sevginizi görebiliyorum. Ki ben pek fazla sevgiden anlamam..."

Victoria'nın gözlerine bir an hüzün otururken bakışları onun yüzünde gezinmeye başladı. Gözlerindeki hüzün zaman geçtikçe yüzüne de yansıdı. Ve derin, içli bir nefes çekip konuştu.

"Beni yanlış anlama ama James ile neden iyi anlaştığınızı, onun hayatında neden özel bir yere sahip olabildiğini bize hakkında bilgi verdiğinde çok net anladım..."

Alex bir an kaşlarını çatarken nedenini merak etti. Bu kadına hangi sözü bu kadar net hissettirmişti. "Neden böyle düşündünüz?"

Victoria bakışlarını bu kez masadan alarak hüzünlü bir biçimde Alex'e çevirdi. Gözlerinden hüzün ve yanı sıra mükemmel bir sahiplenme duygusu akıyordu.

"Yetimhane olayından dolayı... Onu evlat edindiğimizde her şeyin farkında olan bir çocuktu. Yedi yaşında olmasına rağmen her şeyin farkındaydı ve her şeyi net bir biçimde hafızasına yazdı. Ona bu farkındalığa rağmen bir çok şeyi unutturmaya, tamamen yeni bir yaşam kurmaya çalıştık. Zack doğduktan sonra evlat edindik onu. Yaşım ilerlemişti ve bir çocuğumun daha doğal yollar ile olamayacağını öğrenmiştim. Ama eşim de ben de çocukları çok seviyorduk. Zack biraz büyüdükten sonra bir başka çocuğun hayatını kurtarmak adına, yeniden anne baba olmak adına böyle bir yola girdik. Gerçekten de öyle, bunu böyle konuşmak bile tuhaf geliyor. Çünkü ben James'i gördüğüm o ilk andan itibaren oğlum olan yüreğime aldım. Zack ile aralarında en ufak, çok ciddi bir biçimde söylüyorum en ufak bir fark yok. İkisi de benim hayata bağlama, yaşama nedenim..."