The Change [ΒΟΟΚ 1]

Ταξιδάκι θα σε πάω-άω🎶

Επιτέλους κλείνουν τα σχολεία, γιατί είχα αρχίσει να χάνω το μυαλό μου με τόσο διάβασμα.

Απλά θέλω να περάσω στο τμήμα Ψυχολογίας της Σχολής Παντείου Αθηνών.

Δεν θέλω να περάσω σε κάποια άλλη πόλη, γιατί η σχέση μου με τον Ορέστη θα χαλάσει και αυτό είναι κάτι που δεν θέλω να γίνει.

Πείτε με εγωίστρια, πείτε με όπως θέλετε, αλλά όταν αγαπάς κάποιον ή τον αφήνεις να φύγει ή τον κρατάς κοντά σου με οποιοδήποτε κόστος.

Αχ το πήγα σε άλλο επίπεδο εδώ πέρα, αλλά παρασύρομαι από τις σκέψεις μου.

Κατερίνα- Μαρή βλαχάρα, σου μιλάω!

Είπε και με σκούντηξε.

Φοίβη- Έλα, τι;

Είπα, γυρίζοντας να την κοιτάξω.

Κατερίνα- Θα έρθεις να πάμε για καφέ και μετά για ψώνια ή θα κάτσεις να κοιτάς το δέντρο;

Με ειρωνεύτηκε και σηκώθηκα από το παγκάκι.

Φοίβη- Ναι, έρχομαι. Απλά αφαιρέθηκα!

Της είπα και αρχίσαμε να περπατάμε προς την καφετέρια.

Μπήκαμε μέσα και κάτσαμε σε ένα τραπέζι κάτω από το κλιματιστικό για να ζεσταθούμε.

Φοίβη- Ο Ορφέας δεν θα έρθει;

Την ρώτησα κι εκείνη ανασήκωσε τους ώμους της.

Κατερίνα- Δεν ξέρω... Τέλος πάντων, πώς νιώθεις που κλείνουν τα σχολεία;

Φοίβη- Καλά. Ξέρεις θα πάρω μια ανάσα από το διάβασμα και θα ξεκουραστώ.

Της είπα κι εκείνη έγνεψε.

Κατερίνα- Μάλιστα... Δεν σου 'πα! Μίλησα με την Μαρίζα και σχεδιάζουν να έρθουν για μια εβδομάδα, μόλις κλείσουμε!

Μου είπε χτύπησα παλαμάκια.

Φοίβη- Αλήθεια;! Τέλεια!

Είπα και τότε ήρθαν οι καφέδες μας.

Το κινητό μου άρχισε να χτυπάει και ξεφύσησα, παίρνοντάς το στο χέρι μου.

Φοίβη- Έλα μαμά!

Μαμά- Γεια σου κοριτσάκι μου! Τι κάνεις;

Φοίβη- Πίνω καφέ με την Κατερίνα. Έγινε κάτι;

Μαμά- Όχι, δεν έγινε. Απλά περιμένουμε καλεσμένους.

Φοίβη- Τι; Από πότε; Εγώ γιατί το μαθαίνω τώρα;

Μαμά- Σιγά μωρέ.

Φοίβη- Ναι μωρέ, σιγά. Για πες μου, ποιοι είναι οι καλεσμένοι.