MEYUS

Meyus-Denizler altında kaldım'

-Tanrım,kötü kullarını sen affetsen ben affetmem.

20.06.2018' 21:46

Sizde bir tarih bırakın,lütfen.

-

Nasıl başlanır iyi bilirim. Ve şu ana dek,ilk defa birşeyi bu kadar bilmemek istedim. Sevgili,sevgilerim. Hepinizden bir parça acı sızıyor,mor cehennemlerime. Bir sızımlık,bir kadehlik. Cümlelerimi devam ettirmek istemiyorum,korkuyorum.

Bileklerimde ki kelebekler özgürlüğe kavuşmak istiyor. Boynumun ince damarları,sol yanıma doğru kırılmak istiyor. Kafa tasım boşluklarından,bir kuru sıkı geçsin istiyor. Alnım,bir silahın namlusunu namusunda istiyor. Cesedim,toprağa gömülmek istemiyor. Bedenim,kadavra yapılsın istiyor. İskeletlerim,çocukların oyuncağı olsun istiyor.

Ben ne istiyorum diye sorarsanız;kendimde olduğum ile ilgili şüphelerim var. Ruhunuza dokunan her bölüm,gülmekten öldüğünüz her satır. Bir süreliğine buralarda olmayacak. Bir süre,uzaktan da olda dokunabilir miyim kalbinize bilmiyorum. Bilmek isterdim,öyle çok isterdim ki. Anlatamıyorum,İnan'ın. Üstesinden gelmeye çalıştım. İki senedir.

730,484398 gündür.

104,354914 haftadır.

17 531,6255 saattir.

Ama bugün,şu saatlerde üstesinden gelemedim. Bazı takvim yaprakları,bir tabutun üstüne atılan toprak gibi,üstüme atılıyor. Kör bir,ressam olamıyorum. Bazı eksiklikler,büyük bir hiç olmamışlığa dönüşüyor. Zihni'mi kontrol etmeyi bıraktığımdan beri,binlerce teşhis konuluyor önüme. Farklı hastanelerin,aynı seramiklerini ezberlemek istemezdim. Kötüye o kadar çok alıştım ki,iyinin ne olduğundan bir haberim artık. Akışına bırakayım derken,denizler altında kaldım. Bunu istemezdim,üzgünüm.

Sizi bırakmayacağım,verdiğim sözleri tutamayan biri olsam da;bu yeminimi bozmayacağım.

Sağlıcakla derdim;

İyi bakamadım size,öpüyorum damarlarınızdan.

Asıyorum;var oluşumu damarlarınıza.

Bir şarkı bırakıp gidiyorum,gelmek üzere. Gidişleri sevmezdim,sizde sevmeyin. Olur mu? Ne geldiyse başımıza,hep onlardan.

-Sezen Aksu-Ünzile'

-

Gül,gülümsemelerim. Hiç ama hiçbirşey,sizi yıkmasın olur mu? Daima ayakta olun,daima. Bunları,yıkılan biri olarak söylemek ne kadar utanç verici bir olaydır,biliyorum. Fakat,doğam gereği bunları size söylemem benim için ihtişamli bir zorunluluk. İnsana dert anlatılmaz,izmaritlerim. Duvarlara anlatın mesela. Denizlere,pencere önü çiçeklerinize. Gökyüzüne. Geceye,gündüze. Zihni'niz elleriniz altında olduğu sürece,herşeyin bir sonu vardır. Sonu olan her acı,bileğinizin altında yatıyor olacak. Ben damarlarınızda,asılı duruyor olacağım. Yolunuzu sorduklarında,yörüngeden çıktığınızı bilmiyor olacaklar.

Sağa çektim bekliyorum.

Yeşil bir karavan,ile.

-