Role Play

Open

Harry's POV

Diğer birkaç gün çocuklar bana kızgındı.Defalarca özür dilemeyi denedim ama dinlemediler.Yönetimden gelen bütün aramaları reddettim.Bana Audrey'i öyle öptüğüm için kızgınlardı.Muhtemelen sarhoş olduğumuda biliyorlardı yani bardan çıkıyorduk.

Kapı zili çaldığında günlüğümü yazıyordum.

"Ben bakarım." Niall bağırdı.Yazmaya geri döndüm.Birkaç dakika sonra kapıma vuruldu.

"Gir." homurdandım günlüğümü yastığımın altına soktum.Annie içeri girdi.

"Aramalarımıza cevap vermediğin için buraya geldim." Dedi kızgınca.

"Herhalde.Ne istiyorsun?"

"Sanırım bu akşam çocukların Audrey'le tanışacağını unuttun."

"Hastayım.İptal edelim." dedim kafamı yastığıma vurdum.Annie geldi ve tam önümde durdu.

"Giyin.Ve çocuklara planlardan bahset."

"Ne yapıcaz ki?5 erkek ve bir kız?Çok saçma Annie." Dedim ve yorganımı tekmeleyip yere attım.

"Hayır değil.Yine bir yata gidiyorsunuz.Siz konuşurken sizi etrafta gezdiricek bir kaptanımız var.Audrey'i sevdiklerine emin ol.Kucaklaşmayı unutma.5 dakikaya hazır ol." Dedi ve odamdan çıktı.

"Nialler?" kapısına tıklattım "Sana bir şey sormalıyım."

"Açık" dedi ve içeri girdim.Yatağına oturdum."Ne oldu?"

"Siz çocuklar ben ve Audrey'le dışarı çıkmak ister misiniz?Böylece tanışırsınız." Dedim hızlıca.

Kaşlarını kaldırdı ve sırıttı.Zıpladı koridora koştu ve bütün çocukların kapılarını çaldı.Hepsi kimin vurduğunu görmek için dışarı çıktı.

Niall koridorun sonunda durdu ve ellerini çırptı.

"Çocuklar." kalın İrlandalı aksanıyla başladı "İlk olarak Harry özür dilemek istiyor ve bize birşey sormak."

Hepsi dönüp bana baktı.Garip bir şekilde yere baktım.

"Çok içtiğim için özür dilerim ve söz bir daha olmayacak." mırıldandım ve kafamı kaldırdım.Zayn kaşlarını kaldırdı ve 'bu kadar mı?' Görüntüsü vermeye çalıştı.

"Tamam,sözümden döndüğüm için özür dilerim ayrica sarhoş kaldığım için.Bir daha yapmamaya çalışacağım gerçekten ve eğer yaparsam beni dövmenize izin vereceğim." tekrar onlara baktım.Hepsi mutlu bir şekilde kafalarını sallıyorlardı."Ve eğer bu akşam Audrey'le tanışır mısınız diye merak ediyordum."

----------------------

Dört saat sonra en yakın 4 arkadaşım ve "sevgilim" ile teknedeydim.Yerde oturmuş konuşuyorduk.Kollarımı onun etrafına sarmıştım.Liam ve Louis'in birbirlerine gülümsediklerini görebiliyordum.

"Harry uyurken onun ağzına soktuğunuz en büyük şey ne?" Audrey güldü.Benim hakkımda utandırıcı hikayeler anlatıyorlardı,ve çok koyu bir uykum olduğu için ben uyanana kadar ağzıma birşeyler sokuyorlardı.

"Bir keresinde kalemler sokmuştuk." Zayn sırıttı "Sanırım en büyüğü o."

"Hayır.Bir keresinde muz sokmuştuk hatırla." Dedi Niall

Hepsi kahkaha attı ve Audrey yanımda kıkırdadı.

"Nasıl uyanmadın!?" güldü.Omuzlarımı silkdim ve biramdan bir yudum aldım.Benim hakkımdaki başka bir utandırıcı hikayeden söz etmeye başladılar.Ayağa kalktım ve tuvalete gittim geldiğimde Audrey ve Louis yoktu.

"Nereye gittiler?" sordum.Niall teknenin ucunu işaret etti ve oraya gittim.Louis ve Audrey korkuluğa yaslanmıştı,konuşuyorlardı.Yanlarına geldiğimi duymadılar.

"Harry ve sen iyi gözüküyorsunuz."

"Saol öyleyiz." sırıttı.

"Onu sarhoşken eve getirdiğin için saol genelde beni veya Liam'ı arar.Bunun için üzgünüm."

"Sorun değil" dedi "Bunu yapmamasını dilerdim biliyorsun.Etrafındaki herkesi kırdığının farkında değil." bunu söylediğinde karnıma bir ağrı girdi.

Louis onayladı "Sadece endişelendik.O benim en yakın arkadaşım.Kendisine zarar vermesini istemem.Ona yardım ediyorsun."

Yanlarına yürüyüp hiç bir şey duymamış gibi davrandım "Selam çocuklar."

İkiside dönüp bana suçlu bir şekilde baktılar "Ne yapıyordunuz burada?" sordum.

"Sadece konuşuyoruz." Audrey gülümsedi,kolunu etrafıma doladı ve belimin etrafına dolanmasına izin verdim.Hissetmiş olmalı çünkü bana 'şov zamanı' diyen bir şekilde baktı.Ona bakıp sırıttım.

"Siz ikinizi yanlı bırakıyım." Louis kıkırdadı "Güzel konuşmaydı Audrey."

"Görüşürüz Louis." seslendi.Gittiğinde benden ayrıldı ve tekrar korkuluğa yaslandı.Bende yanına yaslandım.

"Arkadaşların senin için endişelenmiş." Dedi düz bir sesle.

"Sence bilmiyor muyum?Senin yardımına ihtiyacım yok."

"Onlara yaşattığın şeyler için kötü hissetmiyor musun?"

"Tabiki biliyorum Audrey.Hergün berbat hissediyorum.Kendimden nefret ediyorum.Ne yaptığımı biliyorum ama son veremiyorum." dedim kızgınca.Elinin omzuma dokunduğunu hissettim.

"Harry sadece yardım etmek istiyorum." dedi yavaşca.

Kahkaha attım "Lanet olası bir terapiste ihtiyacım yok.Sana para ödüyorlar hatırla?Bu işinin bir parçası değil."

Başını salladı "Anlamıyorsun değil mi?Şu noktada parayı önemsemiyorum.Sadece sana yardım etmek istiyorum."

"Sana söyledim yardıma ihtiyacım yok."

"İkimizde kendini kandırdığını biliyoruz."

Homurdandım ve kafamı ellerimin arasına aldım "Neden hala deniyorsun?"

"Bilmiyorum." dedi dürüstçe.

"Arkadaş olmayı deneyebiliriz."

"Cidden mi?"

"Evet" güldüm.Onu kendime çekip sarıldım.Başı boynumdaydı ve küçük elleri sırtımı sarmışdı."Lütfen beni bozma" fısıldadım.

Geri çekilip bana baktı elini yanağıma koydu.Siyah gözleri benimkiyle buluştu "Yapmam."

--------------

Artık her pazar düzenli olarak yeni bölüm yayınlayacağım..