Sen iş bulamasaydin ben senin yüzüne vurmazdım. Ama ben her kaybedisimde yüzüme vurdunuz. Hepiniz daha çok üstüme geldiniz. Gittigim her yerde sorun yaşadım ama kimdeye anlatamadım. Okul, dershane, ev, sokakta bile.. Hepsi en sonunda patladı ve yine suçlu ben oldum. Uyum sağlayamiyorum! Ve su an ağladigimi duyma diye, hissettirmemek için kendimi sıkıyorum.. Ben burada bu kadar sorun yaşayinca hiçbir seyde başarili olamadim. Hiç mutlu olamadim. Sanıyorsun ki hiç umurumda degil. Eğlenip geçiyorum saniyorsun. Aslında öyle degil her gün yıkılıyorum. Resmen çektiğim acıyı her gün içime ata ata ölüyorum. Ama kimse görmüyor anne. Sen bile.. Mesela o kürek kulübü. Ne kadar anlatsamda yaşamadan bilemezsin. Oraya katılmak benim için çok havalı mükemmel birseydi. Spor yspmayı seviyorum aslında. Ama orada insana çöp muamelesi yapıyorlar. Sanki oradaki senden birkaç yaş büyük kızlar senin kraliçen sende köleymişsin gibi bir olay var. Yanlarında otumak bile suç. Herkesin içinde seni rencide ediyorlar. Azına sıçıp rezil edip bırakıyorlar!
Yemin ederim o kızı dışarıda başka bir yerde görsem hiçbirşey umurumda olmaz, öldüresiye döverim. İkincisi oradan geç saatlerde dönüyorum ve beni rahatsız ediyolardı. Hep kayboluyordum... Hep erkekler laf atıyolardı erkamdan geliyorlardı. Kadıköyden taa buraya kadar geliyolardı ibneler! Ve son olay iyice sabrımı taşırdı. Bana 11 ocak doğum günümde dersanede kocaman bir parti hazırlamışlardı ve ben kendi partime gidememiştim. Ayrıca dersanelerin partileri çook güzel olur. Bir keresinde bir çocuga hazırlamışlardı keşke banada yapsalar demiştim. Yaptılar ama ben o sırada 16F otobüsünde çöp muammelesi görmeye gidiyordum. Bunların harici antreanlar çok güzeldi. Spor yapmak keyifliydi ama artık herseyden nefret ettim anne. Sana anlatamadım en kolay yolla bırakmaya çalıştım ama sen çok yanlış anladın. sen kullandığımı sandın. Telefonu aldı şimdi bırakıyor dedin. hiçde öyle değildi, telefon ayrı sorun zaten. Ne geldiyse sonrasında o telefon yüzünden başıma geldi. O telefou istedim çünkü karşındaki ergen budalalar seni elindeki telefonun markasına göre yargılıyorlar. Böyle seyler benıim umurumda olmaz. Ne derlerse desinler C3'ümle takılırım. Ama artık sıkmaya başladı. Ve senn alamayacak durumda olsan bile aldın. O dersaneye gönderemeyecek durumda olsan bile gönderdin. Seninle gurur duyuyorum. Km ne derse desin çok iyi bir annesin. Sorun şu; ben karşılığında ne yaptım?? HİÇBİRŞEY. En çok da bu koyuyor biliyor musun?! Sürekli düşünüyorum ve elimden hiçbir sey gelmiyorr! Artık kendımı bir sümük gibi hissediyorum. Sana sürekli masraf çıkartıyorum ve karsılıgında teşekkürlü bir karne bile getıremiyorum. Gülümsemeye çalışıyorum ama artık gamzelerım bile kendini kandirma diyor...
