ეს არის ჩემი პირველი დღე სეულში, მომავალი წლები კი დაუვიწყარი იქნება, ასე ვფიქრობდი მე სანამ გავიცნობდი ერთ ადამიანს, მაგრამ, ჯერ ადრეა მასზე საუბარი...
მე მქვია კიმ ტეჰიონი შეგიძლიათ მომმართოთ როგორც ტე, ვარ 22 წლის ვსწავლობ სეულის ეროვნულ უნივერსიტეტში, როგორც ყველა მოსწავლე ნუ ყოველივე შემთხვევაში ჩემსავით ბედკრული ვმუშაობ 3 სამუშაოზე დიახ ასეთი რთულია სტუდენტის ცხოვრება მითუმეტეს როცა სეულის ერთერთ ძვირადღირებულ უნივერსიტეტში სწავლობ... მდა... როცა უნივერსიტეტის საერთო საცხოვრებელში მოვდივარ ხოლმე ვხდები თუ რა იდიოტობა ჩავიდინე რომ ჩავაბარე ამ უნივერსიტეტში და არა სხვაგან ნუთუ არარსებობდა სხვა უფრო იაფი უნივერსიტეტები...(და ამას კიდევ მახსენებს ჩემი მშიერი მუცელი) საბედნიეროდ ჩემს მეზობლად ცხოვრობს ჯინი (დედიკო) დედიკო იმიტომ შევარქვი რომ მაჭმევს ხოლმე... მაგრამ ახლა ისეთი დაღლილი ვარ რომ სუნთქვაც კი მეზარება ჯობია დავიძინო ხვალ ადრე ვარ უნივერსიტეტში წასასვლელი...(ვფიქრობდი მე)
3:27წუთი გაისმა კარების ბრახუნი ოთახში კი შემოვიდა ჩემი მთვრალი მეგობარი ჰოსოკი
-იდიოტო გული გამიხეთქე!!!
-უი ტე ბოდიში მეგონა გეძინა და ჩ-ჩუმად მნდოდა შემოსვლა
-აჰა.. და ამიტომაც მიაბრახუნე კარები??!! ოღმერთო მარტო მე დამწყევლე თუ სხვებიც დასაჯე ასე?
-კაი ტე რაიყოო მოკლედ შენთვის მაქვს ორი ამბავი ერთი კარგი და ერთი ცუდ...
ვერმოასწრო სიტყვის დასრულება და იატაკზე არწყია
-ეტყობაა ესაა ცუდი ჰო
-...(კარგი მგონი მიხვდა რომ მოვიწამლე)
-ჰე ახლა მოწმინდე იატაკი გამოფხიძლდი და ხვალ მითხარი რაც გინდოდა.
