My Angel'Rose ❤️

22. Mijn leven

 Ik had de brief neergelegd op de eettafel, ik had nog me twijfels. moet ik het wel of niet doen? ik kan niet met zoveel pijn leven niemand begrijpt me of voelt me.. dat is nog het pijnlijkste, zelfs Jaydee was er niet voor me, laat staan als mijn dochter geboren was had die me dan nog steeds alleen gelaten? het ging zo slecht op school, ik ben elke dag thuis geen eetlust niks. geen zin in niemand want niemand beseft hoeveel pijn ik lijd, mijn hart is gebroken is duizend stukjes het lijkt alsof t niet meer te maken is. 

Leila was net op tijd gekomen, ze rende naar me toe en omhelsde me en ze begon zoveel te huilen en zei Rosemary doe dit alsjeblieft niet! ik heb je nodig laat me niet alleen alsjeblieft wees sterk voor je meisje laat haar zie dat je het kan want ik weet dat je het kan, ik zei Leila ik kan niet echt waar ik heb het geprobeerd maar me hart man ik ga kapot, ik weet het babygirl ik zweer het je als ik je pijn kon overnemen had ik t gedaan, echt schat ik meen het, ik kan niet meer sterk blijven Leila, baby! het is zwaar i weet het maar laten we samen sterk blijven je weet dat ik je back altijd heb, ik weet dat het moeilijk is maar je moet weten dat je niet alleen bent. het leek alsof Leila het zelf meegemaakt had want het voelde alsof ze me echt begreep. Leila bracht me naar de woonkamer, ze begon over Jaydee, ik was echt bang voor hem. de dag nadat hij boos weg was gegaan en me bij me keel greep, kwam hij daarna goed maken je weet dat ik een goed hart heb en dat ik mensen snel vergeef. maar hij kon er niet tegen dat ik steeds huilde. hij zei telkens weer dat het mijn schuld was, hij kwam zelfs niet naar de begrafenis, ( Maar wat Rosemary niet wist was dat Jaydee nadat iedereen weg was gegaan dat hij naar zijn dochtertje's begraafplaats ging, hij ging op zijn knieën, en huilde en vroeg god waarom hij, het deed hem zoveel pijn maar hij weet dat Rosemary teveel pijn had dat hij haar niet meer pijn wou geven, dus als hij daar was deed hij steeds alsof het hem niet boeide, terwijl hij diep van binnen kapot ging, maar hij wist niet dat hij Rosemary het gevoel gaf dat ze er alleen voor stond. ) 

Daarna had ik Leila verteld over onze laatste ruzie die niet goed afliep ik wou het niemand vertellen want ik was bang.

Het was een maand nadat me kindje overleed, ik zat op bed en Jaydee kwam langs, hij bracht eten maar ik had geen honger hij raakte wel geïrriteerd toen ik zei dat ik t het niet wou, ik dacht euhm oke. Ik had nog het babybedje in mijn kamer hij keek er steeds naar en ik vroeg hem wat er was, hij bleef stil. na 5 minuten stond hij op, hij was boos ik voelde het, hij begon opeens naar me kast te lopen en al die babyspullen kapot te gooien, ik schrok en schreeuwde waar ben je mee bezig! hij liep naar me toe en hij vroeg me wat ik nog met die spullen deed terwijl er helemaal geen baby meer was,ik barstte in tranen, hij lachte en zei kijk dan gaat ze weer huilen, ik wou weglopen hij deed de deur dicht en hij zei je gaat nergens ik zei laat me alsjeblieft gaan ik heb geen kracht voor dit, totdat hij me duwde op de grond en hij zei sta op, maar ik stootten me hoofd tegen de grond aan, dus ik kon niet goed bewegen hij zei weer sta op, nadat ik niet opstond liep hij naar me toe en hij trok aan me haren en hij trok me mee naar de gang, ik schreeuwde stop alsjeblieft, hij liet me los en liep terug naar me kamer en hij pakte zijn spullen en liep naar beneden, totdat ik dacht dat hij weg was, toen hij naar boven kwam, en hij me bij me keel pakte en me tegen de muur duwde en hij zei dat ik moest stoppen met huilen, ik had zoveel pijn dat ik niet kon stoppen met huilen, hij greep me harder bij me keel, totdat er een vrouw binnen kwam ( vriendin van me vader ) ze rende naar boven en trok Jaydee weg, hij was gelijk weggegaan, ik lag huilend op de grond, ik vroeg of ze ma vader wou bellen, ze vond dat ik aangifte moest doen maar wat als ik het zou doen? dan zou hij nog bozer worden. 

Leila kreeg tranen van het verhaal die ik haar vertelde, ik zei welkom in mijn leven.