"Καλύτερα να μην τα μάθει Τώρα όλα γιατί μετά θα με ρωτάει συνέχεια...Και βαριέμαι κάπως να του απαντάω σε όλα χεχ"της λέω και τελειώνω με ενα μεγάλο χαμόγελο που δείχνει όλα τα δοντάκια μου"συν ότι θα με σφάξει κιόλας χεχ"ψιθυρίζω ενώ κοιτάω το τραπέζι μας.
ΤΟ ΌΤΙ ΘΑ ΣΕ ΣΦΑΞΩ ΕΊΝΑΙ ΣΊΓΟΥΡΟ
Αφήνω τον Λουσιφερ να ουρλιάζει μέσα στο κεφάλι μου ότι θα με σφάξει κτλ και κοιτάω την Λυδία.
ΤΌΣΑ ΧΡΌΝΙΑ ΣΤΗΝ ΚΌΛΑΣΗ ΈΜΑΘΑ ΝΑ ΒΑΣΑΝΙΖΩ ΚΑΙ ΝΑ ΕΚΒΙΑΖΩ...
"Λοιπόν..τι θα πάρεις?"μου λέει εννοώντας για τι θα φάω.
ΘΑ ΠΕΘΆΝΕΙΣ ΜΑΡΗΗΗΗ
"Χμ δεν ξέρω...τι μου προτίνεις?"
ΜΗΝ ΜΕ ΓΡΆΦΕΙΣ ΔΕΝ ΕΊΜΑΙ ΤΕΤΡΆΔΙΟ!
"Εγώ συνήθως δεν τρώω εδώ αλλά μου έχουν πει ότι είναι πολύ καλά τα τοστ"
"Ε τότε θα πάρω ένα από τα τοστ"της λέω χαμογελαστά.
Κοιτάω γύρω μου επειδή ο Λουσιφερ δεν ουρλιάζει πλέον στο κεφάλι μου και βλέπω ότι δεν είναι πουθενά.
"Ψάχνεις τον φίλο σου?"μου λέει γλυκα.
"Εμ ναι εξαφανίστηκε"λέω στεναχωρημενα.
Γυρνάω να κοιτάξω μπροστά και βλέπω τον κουκλι νοσοκομο που ακολούθησα πριν να έρχεται στο τραπέζι μας.Κάθεται δίπλα στην Λυδία και τη φιλάει στο στόμα.
Κοιτάω και καλά αλλού και η Λυδία χαζογελαει λιγο.
"Να σου γνωρίσω τον Κέβιν..Είναι το αγόρι μου"μου λέει και ο Κέβιν μου δίνει το χέρι του.
Δίνω και εγώ το δικό μου χαμογελαστά.
"Κόρα"λέω.
"Όπως λέμε Κόρα Χέιλ?"γουρλωνει τα μάτια του"γουοου Λυδία δεν ήξερα ότι κανείς παρέα με τόσο badass άτομα!"λέει ενθουσιασμένος.
Τον κοιτάω και του δίνω ένα χαμόγελο.
"Ξέρεις....Είμαι από τα άτομα που συμφωνούν μαζί σου..εξάλλου είναι ο Θεός και είναι ο γιος του!Με τι καρδιά το εκανε αυτό?"λέει και μου χαμογελάει πίσω.
"Ακριβώς αυτο"λέω μελαγχολικά.
"Το ξέρεις ότι ζει έτσι?"μου λέει και τον κοιτάω μπερδεμένη.
Που το ξέρει αυτός?
"Είμαστε φίλοι με τον Ζακ και ξέρω τα πάντα.."λέει σαν να διάβασε τη σκέψη μου.
