Babasının ölümü sonrası hayatını düzüne koymak için uğraşan Süreyya'nın aşkı ile olan imtihanı ona neler yaptıracak ve aşkından vazgeçecekmi?
#barun sobti
#neelofa
Yirmi yaşından sonra nereden bilebilirdi Süreyya hayatının en büyük ikileminin karşısına çıkacağını .Bir aydır olduğu gibi gene hüzünlü ve gözleri şişmiş bir şekilde uyandı bir aydır yokluğunu kabullenemediği babasının şuanda onu uyandırmasını o kadar isterdi ki kalp krizinden ölmüştü Mehmet ERDEMLİ kızı Süreyya ve karısı Merali arkasında bırakıp .Süreyya da annesi Meral de hüzünlüydü beklenmedik bir anda büyük bir kayıp vermişlerdi kolay değildi elbette .
Süreyya İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi öğrencisiydi .Tek ideali adil bir şekilde haksızlığın önüne geçmekti, okul dışında ise babasının kitapçısında çalışır ve babasına yardımcı olurdu ama şimdi okula uzun süredir devam etmediği için kaydını dondurmuş, kitapçıyı ise bazı borçlar yüzünden bugün devretmek zorundaydılar. Babasının emanetini satmak hiç istemiyordu fakat yapmak zorundaydı artık kendisini toparlayıp bir iş bulmak zorundaydı .Devamsızlığından ve geri kaldığı derslerden dolayı bir senesini kaybettiği okulu düşündü oysa ne hevesle başlamıştı seneye sil baştan tekrar başlayıp çok başarılı olacağım şimdi tek yapmam gereken anneme destek olmam dedi içinden tek ümidi buydu artık ve kalktı yatağından annesini üzgün bir şekilde koltukta uykusuz gözlerle bakarken buldu hıçkırığını içine yutup annesinin yanına gitti ve artık kurumuş olan göz yaşlarını sildi annesin
-Annecim hadi kalk kahvaltı edelim ve şu dükkan işini halledelim olur mu
-Süreyya m ama sen hiç istemiyorsun orayı kapatmamızı ama biliyorsun durumumuzu
-Ben çok düşündüm anne böyle olmaz ikimizde artık kendimize bakmamız lazım sende bende ne hale geldik eğer babam bizim bu halimizi görse bize ne derdi anne hem daha önce de kaç kere kitapçı değiştirdi babam borçları yüzünden bizimde yapmamız gereken bu
-benim düşünceli kızım
-Karar verdim anne geçici bir iş bulacağım sene başına kadar bizi idare edecek bir iş
Annesi gözleriyle onay verip mutfağa geçtiler boğazlarındaki yumrunun izin verdiği kadar kahvaltı etmeye çalıştılar ama olmamıştı
-Anne ben hazırlanayım çıkalım olur mu
-Tamam kızım bende mutfağı toplayayım
odasına geçip duş aldı Süreyya her şey çok zor ilerleyecekti artık farkındaydı ama sabretti sabretmesi gerekiyordu çünkü . Dolabından kıyafetlerini alıp giyindi ve annesinin yanına geçti
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Annesi de mutfağı toplayıp kitapçı dükkanına doğru yola çıktılar yolda hiçbir şey konuşmadılar çünkü ikisi de bilmiyordu dükkana nasıl adım atacaklarını Süreyya da annesi de babası öldüğünden beri dükkana adım atmamışlardı çünkü babası kitapçı dükkanında çok sevdiği bir edebi eseri okurken kalp krizi yüzünden hayat gözlerini yummuştu .
Yapmam lazım güçlü olmalıyım annem için dedi ve dükkana ilk adımı attı Süreyya .Çırak onları görünce gözleri yaşarmıştı bir aydır usta dediği onun eğiterek zamanla buralara kadar gelmesine yardımcı olan insanın arkasında bıraktığı insanlar karşısındaydı haliyle ne yapacağını şaşırmış bir halde kalakaldı Süreyya lafa girip
