Suddenly, It's Magic [Ongoing]

Chapter 20: who took Janus' heart away..

-Chapter 20-

Alex’s POV

It has been five months na simula nung dito ako nag-aral sa Pilipinas.. Haaaaay.. :’) Ang saya naman kasi, dumami na ever yung friends ko hihi.. Kaso, ang di ko makeri yung mga manliligaw ko -___-

Charuuuuuut! Asa namang papansinin ko sila? Bwhahaha! Aba, siyempre oo! Ga-gwapo kayaaaa. Yieee! Hihi. Landee ko lang talaga eh!

And about sa nangyari pala sa usapan namin ni Cloud kahapon?

Grabeeeee! Naloloka ako!!! Waaaaaaaa!

*FLASHBACK*

“Namumula ka, Baliw! Hahahah!” he teased. Ang cheesy naman kasi nung mga linya niya kanina eh. Potek na yan!

“Bakit ba kasi lagi mo nalang akong pinapakilig? Hohoho!”

“Ang sabihin mo, patay na patay ka talaga sakin.”—Cloud

“Dude, mangarap ka. Haha. Geh, libre lang naman eh!”

“Psh. Kunwari ka pa, crush mo naman ako eh” pang-aasar pa niya. At bago pa lumayo ang usapan namin sa problema niya. Shemay! Di ko na muna papatulan ‘tong kaechusan ng lalaking ‘to! F na f na crush ko siya? Tch!

“Leche ka din noh? Magkwento kaaaaaaaa!” pasigaw kong sabi sa kanya!

“Bakit ba lagi ka nalang pasigaw ha?” asar niyang tanong.

“Wala kang pake. Ano magkukwento ka o hindi?!!!!” medyo inis na tanong ko sa kanya.

“Eto na! Bago pa maubos ang pasensya ko sa’yo!!” asar niyang sabi. Alam ko naman kasing ayaw niya pa ding ikwento eh. Hehe.

“Weeeee!”

“Tch. Naexcite pa! -___-”

“Bilis na dami mong satsat eh!!” atat na sabi ko naman sa kanya..

“Alam mo kasi Alex, feeling ko hindi ko pa kayang ikwento ito sa’yo pero dahil sa mapili ka at napakatsismosang mong tao, sige sasabihin ko na sa’yo kahit labag sa kalooban ko!!!” medyo asar niyang sabi. Sorry ka Cloud. Si Alex ‘to eh. Bwhhahaha.

Patuloy pa niya. “Sa minalas-malas nga naman, ikaw pa ang unang taong mapagsasabihan ko nito kahit di ka mukhang mapagkakatiwalaan, sige ayos na. Sa’yo naman ako humingi ng pabor eh.”

ABA SIRA-ULONG ‘TO AHHHHHHHHHHHH!!!

“A-anong----”

“But please, sana wag mo kong pagtatawanan kasi alam kong itong dinadala kong problema eh hindi naman ganung kaimportante o kahalaga para sa iba, o hindi naman ganun kalaki, o siguro nga ang sasabihin pa ng iba diyan eh, nagsasayang lang ako ng oras kung poproblemahin ko pa ito eh. Hindi ko kasi kayang iwanan nalang o lagpasin basta-basta nalang ‘tong problema na ‘to eh. Sobrang sakit kasi!”

Sa sobrang dami ng sinabi niya hindi ko pa din alam ang problema niya!!! Letsugas na lalaking ‘to! Pwede bang diretsuhin mo nalang, Cloud?!! Aish! Dami pang alam na kadramahan eh!!!

“Have you been inlove? Naranasan mo na bang magmahal, Alex? Ako kasi, oo eh. Sobra akong nagmahal. Sobra-sobra kong minahal yung tao na yun, Alex. We’ve been together since  elementary and highschool.. Nakita kong dito rin siya nag-aaral sa pinangarap naming University.. Kaya lalong hindi ko makalimutan ‘tong sakit sa puso ko..

Simula kasi nung mga bata pa kami, minahal ko na siya. Hanggang sa umamin ako sa kanya nung nag firstyear highschool kami at yun! Di ko alam na matagal na din pala niya kong gusto.. Naging kami nung second year and that was the happiest moment of my life.. Nung araw na naging kami.. Akala ko forever na kaming magiging masaya eeehhh. Pero hindi pala—”