The luckiest girl on earth {DUTCH STORY}

Hoofdstuk 5

*Esthers POV*

Hoe ga ik dit nou weer aan haar vertellen, denk ik. Shit waar is Jeroen als je hem nodig hebt. Dit is echt moeilijk uit te leggen. Ik denk hier dagelijks aan, maar hoe komt zij hier ooit achter? Thuis hebben we niks waardoor ze het kan weten. Hoe kan dit toch? Vooral die laatste vraag spookt er door mijn hoofd. Er moet iemand zijn geweest die het haar heeft vertelt. Misschien is het wel goed dat dat is vertelt. Anders had ik het misschien nooit vertelt...

*Ambers POV*

Hoe zit het nou? Ben ik echt het 'verloren zusje' van Louis? Zou mijn leven gaan veranderen hierdoor? Wordt ik bekend? Wordt ik gehaat? 100000 vragen spoken er nog steeds door mijn hoofd. Ik wil gewoon uitleg. Ik wil de waarheid. Waarom is het nooit eerder vertelt? Waarom is het gebeurd? Waarom ben ik niet gewoon mijn hele leven al het zusje van Louis? Waarom ben ik dan in Nederland en niet in Engeland? Ik wil het graag weten maar er komt geen woord uit mijn mond. Ook mijn moeder, die naast me in de auto zit, zegt niks. We rijden naar de Starbucks, waar ik een cafe latte bestel met een chocolade taartje.

Mijn moeder begint te praten. "Ik zou meteen met de deur in huis vallen: je bent een zusje van Louis Tomlinson." Ik sta met mijn mond wagenwijd open. Er stromen nu alleen maar meer vragen in mijn hoofd en het enige wat ik uit mijn mond kan krijgen is "Hoe dan..."

Mijn moeder begint met uitleggen. "Toen je vader en ik net getrouwd waren kwamen we erachter dat ik geen kinderen kon krijgen. Vrienden van ons, Marjan en Dennis, hadden toen goed contact met de ouders van Louis. Wij hadden heel goed contact met Marjan en Dennis en we hebben het aan hun verteld. Ze vertelden dat Johannah en Troy een tweede kind hadden gekregen, waar ze eigenlijk niet voor konden zorgen. Jij was dat kind..."

Alweer staat mijn mond wagenwijd open. Aan de ene kant ben ik heel blij, ik ben gewoon het zusje van mijn idool! Maar aan de andere kant, hoezo hebben ze me dat nooit vertelt. "De reden dat we het nooit hebben verteld is dat we bang waren om jou kwijt te raken. We waren bang dat je ons dan niet meer leuk zou vinden als je dit hoorde." Ik geloof mijn oren niet. Bang om mij kwijt te raken? Waar zou ik heen gaan dan?

Heb je nog ideeën, vragen of opmerkingen? Zet het in de reacties xo

Xx Anne-Rins