Off... yine lanet olası bir gündü, sessizliğin namını bütün evrene nasıl duyurduğunu düşünüyordum. Her yerde sessizlik hakimdi, sanki... Sanki bütün insanlar, bütün evren onun esriymiş gibi sessiz sadece SESSİZ.
Bu gün hiç işe gidesim yoktu. Bu seneki on beş günlük tatil hakkımı kulanmamıştım. Telefonumdan iş yerinde en samimi olduğum arkadaşımı aradım ve tatilimin bugün başlamasını istediğimi belirttim. Oda bunun söylenmesi gereken görevlilere söyleyecekti. Ondan telefon beklerken mutfağa gittim, kendime kahvaltı hazırladım. O sırada aradı ve bunun olanaksız olduğunu belirtti. Ve bugün benim izin günümdü evde kaldım dinlendim, her zamanki yorgunluk üstümde idi. Saat 11'e geliyordu. kıyafetlerimi giyindim ve dışarı çıktım. Üniversiteden arkadaşım olan Gamze'yi aradım. "Lena gelmeyi çok isterdim ama gelemem kuzenim Almanya'dan geldi onunlayım" dedi ve devam etti "İstersen sende gelebilirsin hem aynı yaştayız, tanışırsın. " "Olabilir." devam ettim "Neredesiniz?" "... Cafedeyiz , bekliyoruz."
***
Taksiden indim ve cafenin içine girdim. Yanlarına gittim Gamze'nin yanına oturdum. Bana kuzenini tanıttı adı Yasemin'miş. Tokalaştık konuşmalarına tavırlarına bakılırsa iyi bir kıza benziyordu. Bir süre muhabbet ettik bize Almanya'daki yaşantısından bahsetti. Oradaki Türk üniversitesinde okuduğumdan da bahsetti. Çok fazla olay yaşanıyormuş. Kendi hayatından anılarından bahsetti. Banada biraz kendimden bahsetmek istedi. Ama benim bahsedecek bir şeyim yoktu. İzmirliydim. İstanbul'da doğmuştum. Anlatacak başka bir şeyim yoktu. Zaten anlatmasına yoktu. kimsenin geçmişini öğrenmesinide istemiyordum.
VOTE VERMEYİ UNUTMAYIN...
YAZIM YANLIŞLARINI YORUMARDA BELİRTİN^^
