BKH • Mektuplar#2

168 12 9
                                    


Kiraz kokulum,

Bugün seninle ilk tanıştığımız günün yıldönümü. Seni ilk gördüğümde hayat dolu, neşeli, çocuksu bir kadındın. Şirinliğine, güzelliğine ve sevimli tavırlarına hayran kalmıştım. Öyle güzeldin ki... Kahverengi dalgalı saçların mavi bandananın ardından omuzlarına dökülüyordu. Giydiğin mavi elbisenin askısı omzundan düşmüştü. O ışıl ışıl gözlerin, güzel gülüşün...

Hele beni ilk gördüğündeki saçmalayışın aklıma geldikçe gülümsemekten alamıyorum kendimi. Bazen diyorum ki, tam o an orada çıkarıp yüzüğü sana evlenme teklif etmeliydim. Hiç zaman kaybetmeden seninle evlenmeli ve başka yerlere gitmeliydik.

Başka ülkelere, hatta başka gezegenlere... Sana zarar verebilecek kimsenin olmadığı bir yere götürmeliydim seni. O kadar aptal hissediyorum ki kendimi... Seni koruyamadığım için çok aptal bir adamım ben.

Özür dilerim güzelim... Binlerce kez özür dilerim. Bu aptal herif seni korumayı bile beceremedi. Oysa sen ne güzel sarıp sarmalamıştın sevginle ikimizi de.

Bugün kiraz kolyeni buldum.
Seni morga götürdüklerinde, Eylül hoca ağlarak bana vermişti o kolyeyi. Öldüğün gün boynundaymış, öyle söyledi. Mavi gözleri nasıl dolmuştu bir görsen... O da çok üzülüyor sensiz kaldığı için. Sensiz çok yalnız hissediyor benim gibi. Aslında benim gibi hissedemez. Çünkü ben hissetmiyorum. Kalbimi artık hissedemiyorum. Fazla acıya alışkı herhalde, ama ben alışmak istemiyorum.

Yokluğuna da, olmayışına da alışmak istemiyorum. Alışırsam, seni sonsuza dek anılarımdan yitirecekmişim gibi geliyor. Çok çaresizim, yol gösterir misin güzelim? Çok ağlıyorum, gözyaşlarımı siler misin? Vazgeçtim her şeyden, beni geri döndürebilir misin?

Kolyende dolaşıyor ellerim. Sanki birazdan diğer odadan gelecekmişsin de, bu kolyeyi boynuna takacakmışım gibi geliyor. Gelmeyeceksin değil mi? Çok üşüdün mü orada kirazım? Korktun mu tek başına o karanlık toprağın altında? Seni bıraktım diye kızdın mı bana? Kızma.

Çünkü ben istemedim, Fatih zorla götürdü beni. Sen istemezmişsin, öyle dedi. Yalan söylüyor ama biliyorum. Sen gitmemi istemezdin. Ah,özür dilerim aşkım. Kağıda gözyaşım damladı, ıslandı biraz. Sorun olmaz değil mi? Onlarcasını senin toprağına akıtmıştım zaten, bir damlayı sorun etmezsin umarım.

Affet beni, şimdilik gitmem gerekiyor. Biraz banyoda ağlayacağım çünkü kağıdın yanında ağlayınca beni görüyormuşsun gibi hissediyorum.

Bu arada, unutmadan...

Seni özlüyorum.

İmza, Alp.

🍷

Selam, aslında reklam yapmak istemem ama.. Diğer kitaplarıma da göz atarsanız sevinirim.
Bir Parça Gökyüzü kitabımda
şuan bir bölüm var. Umarım okursunuz. Sizleri seviyorum, takipte kalın!!💕

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 25, 2018 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Bir Kiraz HikayesiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin