Akala natin, ang lahat ng laruan ay kailangang paglaruan.
Akala natin, ang lahat ng bagay ay walang buhay. at
Akala natin, ang buhay lamang ay nasa kalikasan at wala sa lahat ng bagay.
Di natin alam baka sa bawat "AKALA NATIN", tayo ay magsisisi at sa bawat "LARUAN" na ating pinaglalaruan, di natin namamalayan tayo'y nagmamahal na pala ng lubusan.
