My Butterfly

Κεφάλαιο 7

Εδώ και 10 λεπτά είμαστε μέσα στο αυτοκίνητο και δεν έχουμε πει κουβέντα.

Βασικά εγώ δεν τολμάω να πω τίποτα.

Τον παρατηρώ λίγη ώρα, χωρίς όμως να το έχω καταλάβει.

"Bγάλε φωτογραφία κράταει περισσότερο."

Μου λέει ξαφνικά με ένα πλάγιο χαμόγελο.

"Ε-εγώ....δ-δεν....εεεε...."

Δεν ήξερα τι να πω, έχασα τα λόγια μου.

"Καλά πεταλουδίτσα, έτσι πως τα λες, όλα τα κατάλαβα."

Λέει και γελάει.

Έχει πολύ ωραίο γέλιο.

"Ευχαριστώ, πεταλουδίτσα."

Μου λέει και σοκαριζομαι.

Ωχ.

Το είπα δυνατά αυτό.

Κάλυψα κατευθείαν το στόμα μου με τα χέρια μου.

"Εεεε.... δ-δεν το ε-εννοούσα."

"Άρα δεν έχω ωραίο γέλιο;"

"Ο-όχι ε-έχεις.....δ-δηλαδή ν-ναι.....
δ-δηλαδή.....αααα α-άστο..."

"Μάλιστα."

Είπε γελώντας.

Ξαφνικά σταματάει το αμάξι.

"Κατέβα πεταλουδίτσα, φτάσαμε."

Βγαίνει από το αυτοκίνητο και αντιγράφω τις κινήσεις του.

Παρατήρω το τοπίο και τότε καταλαβαίνω ότι με έχει φέρει σε ένα παρκάκι. Είναι υπέροχο  το μέρος, έχει παντού πράσινο, παγάκια και μια περιποιημένη παιδική χαρά. Είναι όλα τόσο μαγευτικά!

Ο Ιάσονας έχει κάτσει σε μια ρίζα από ένα τεράστιο δέντρο και ξανά αντιγράφω τις κινήσεις του.

Κάθομαι στην άκρη της ρίζας, όσο πιο μακριά μπορώ από κοντά του.

"Έλα πιο κοντά δεν δαγκώνω."

Διστακτικά κάνω ότι μου λέει και πάω κοντά του.

"Τώρα για πες μου, για πιο λόγο σε χτύπησε αυτη η πουτανα και τα τσιράκια της;"

"Η Άννα δ-δεν είναι α-αυτή την
κ-κακιά λ-λέξη που είπες α-από «π»."

"Πουτάνα εννοείς;"

Λέει γελώντας.

Γνέφω θετικά ως απάντηση.

Τώρα γελάει πιο δυνατά.

"Και γιατί δεν το λες;"

"Γ-γιατί δεν είναι π-πρέπων να β-βρίζουμε, είναι κ-κακό πράγμα."

Με το που το λέω αυτό έχει κατουριθει απο τα γέλια.

Μα καλά τι αστείο είπα;

"Δεν έχεις βρίσει ποτέ σου;"

"Ο-όχι ε-έχω βρίσει, μ-μια φορά σ-στα μ-μεγάλα νήπια είπα τα κ-κόπρανα, αλλά με την α-άλλη λέξη π-που αρχίζει α-από "σ"."

"Εννοείς τα σκατα;"

"Ναι, και ε-εκλεγα για δ-δύο μέρες. Αισθανόμουν ά-άσχημα."

"Και από τα νήπια δεν έχεις ξανά βρίσει ποτέ σου;"

Γνέφω αρνητικά.

Εκεί που γελούσε ξαφνικά σοβαρευει απότομα.

"Ξεφύγαμε από το θέμα μας, και τώρα λέγε γιατί σε χτύπησαν;"

"Δ-δεν είναι κάτι."

"ΕΙΠΑ ΛΕΓΕ."

Λέει θυμωμένα και με πιάνει από τον καρπό δυνατά.

Κάνω έναν μορφασμό πόνου και μόλις το βλέπει με αφήνει απότομα.

"Α-απλώς μου είπαν ν-να μείνω
μ-μακριά σου και ο-ότι είσαι μ-μόνο δικός της κ-και να μην σ-σε ξανά
π-πλησιάσω."

"Τι λέει μωρέ το τσοκαρο, επειδή την πήδηξα δυο φορές νομίζει ότι έχουμε σχέση μη χέσω."

Λέει και πετάγεται απότομα όρθιος, θυμωμένος.

"Ααα και εγώ έχω παίξει μ-μακριά γαϊδούρα, είναι π-πολύ ωραίο π-παιχνίδι."

(Μακριά γαϊδούρα είναι ένα παιχνίδι που το παίζουνε δύο άτομα, ο ένας είναι σκισμένος μπροστά και ο άλλος πρέπει να πηδήξει από πάνω του. Ελπίζω να καταλάβατε)

"Εεε που κολλάει αυτό;"

Με κοίταξε προβληματισμένος.

"Ε-εσύ δεν είπες ο-ότι την πηδήξες; Μόνο στην μακριά γαϊδούρα γ-γίνεται αυτό."

Μόλις άκουσε την θεωρία μου, δάκρυσε από τα γέλια.

Είπα κάτι λάθος;

"Γ-γιατί γελας; Είπα κ-κάτι λάθος;"

"Τσ τσ τσ τσ τσ αθώα μου πεταλουδίτσα! Μπορείς και αλλιώς να πηδήξεις μια γκόμενά."

Καθώς μιλούσε, με πλησίαζε και ήρθε σε απόσταση αναπνοής.

Με κοιτάζει πολύ έντονα, αλλά για κάποιο λόγο δεν ένιωθα φόβο.

Ξαφνικά εκεί που δεν ακούγονταν τίποτα....