BİR WATTPAD HİKAYESİ

Bölüm හය: Genç Devrimcilerimiz Yola Çıkıyor

Kendimi Kontrol Edemiyordum. Kızıl Saçlı Kız, Kendini Nazlınaz Olarak Tanıtmış Ve Biz Emreyle Dışarı Çıkmak İçin Hazırlanırken Salonda Televizyon İzliyordu. Hemen Odama Daldım Ve Omzuma Gelen Kahverengi Saçlarımı Rahat Bir At Kuyruğuna Toplayıp Sictoria's Vecret Sütyenimi Giydim. Param Takıma Yetmemişti, Bu Yüzden Götüme Annemin Pazardan Aldığı Mickey Mouse'lu Donu Çektim. Üstüme Bol Bir Kazak Ve Kısacık Bir Şort Giyerek Küresel İklim Değişikliğini Topluma Belirtmeye Çalıştım. Mavi Lenslerimi Taktım Ve Eyelinerımı Çektim, Alemlerde Akmaya Hazırdım. Aynaya Son Bir Kez Baktım Ve Kendimi Kontrol Ettim. Göğüslerim Sanki Kazağımın Altında Biraz Fazla Mı Kapandı? Zaten Küçükler, Onları Daha Büyük Ve Şekilli Gösteren Bir Şey Giymeliydim. Ya Kıçım? Giydiğim Şort Baya Sıkıyordu, Geçen Hafta Squata Başlamalıydım. Ya Saçım? Böyle Bağlayınca Çok Yüzüm Ve Fazla Büyük Olan Çenem Ortaya Çıkmıyor Muydu-? O Sırada Arkamdan Bir Ses Duydum. Nazlı İdi Bu. Odamın Kapısına Yaslanmış Kollarını Kavuşturmuş Beni İzliyordu. "Gülçin, Neredeyse Yarım Saat Oldu. Sen Giyinene Kadar Atv'nin İnslanlığa Sunabildiği Herşeyi İzledim." Bir Anda Utandım, Ne Zamandan Beri Oradaydı O? Tam Tepki Verecektim Ki Nazlı Yanıma Yaklaştı, İkimizin Görüntüsüne Baktım Aynada Bir Süre. Nazlı Benden Biraz Daha Kısaydı, Ama Bütün İlgiyi Çeken Kırmızı Saçları, Kalın Kaşları Ve Kıvrımlı, Balıketli Vücudu İle Gerçekten Çok Güzel Bir Kızdı. Amerikan Filmlerinde Zeki Ama Karizmatik Olmayan Erkeklerin Aşık Oldukları Türden, Güzel Ama Akıllı Bir Kızdı Belli Ki. Nazlı Bana Baktı Ve "Dudakların Gerçekten Çok Şekilli Ve Güzel. Onlara Biraz Daha Özen Göstermelisin~" Dedikten Sonra Şifoniyerime Uzanıp Pembe Rujumu Aldı Ve Dudaklarıma Sürdü. Kalbim Güm Güm Çarpıyordu, Daha Önce Hiç Böyle Bir KANKAM Olmamıştı. Nazlı Gülümsedi Ve Ruju Kapatıp Yerine Koydu. "Gerçekten Sana Çok Güzel Bir Renkmiş, Bi Ara Bana Da Ödünç Vermelisin." Dedikten Sonra Kapıya Doğru İlerledi. "Çıkalım Artık Değilmi? Emrehan Hazır." Emre Bir Anime Tişörtü Giymişti. Hiç Bir Beklentim Olmadığı Halde Hayal Kırıklığına Uğradım.

Üçümüz Apartmandan Aşağı İndik Ve Korumalar Bizi Evimizin Önünde Duran Bir Limuzine Bindirdi. Yola Koyulurken Nereye Gittiğimizi Merak Ettim, Çünkü E Beş'e Çıkmıştık Ve Zaten Birsürü Kafenin Önünden Geçip Gitmiştik. Nazlı'ya Bir Bakış Attım, Biraz Dalgın Gibiydi, Ona Baktığımı Fark Edince İrkilip Gülümsedi Ve Pencereden Dışarı Bakmaya Başladı. Bir Şey Sakladığı Belli İdi. Emre'den İse Hiç Ses Yoktu. Tamamen Ölü Gözlerle Etrafı İzliyor Ama Görmüyor Gibiydi. O Sırada ÜÇÜNCÜ HAVALİMANI™Ye Doğru Saptığımızı Fark Ettim. İyiden İyiye Kormaya Başlıyordum. Havalimanında Restorantların Çok Pahalı Olduğunu Duymuştum- Ya Bize Kasarlarsa Hesabı?

Nazlınaz Endişeli Surat İfademi Görmüş Olmalı, Biraz Şaşırmıştı, "Gülçin.. Sen.. Nereye Gittiğimizi Anlıyor Musun?" Anlamıyordum Bu Yüzden Hayır Dedim. Nazlı Derin Bir Nefes Verdi. "Hah.. Bende Sandım Ki.. Ama Olamaz, Az Önce Evdeyken Sizi Scanlediğimde Çip İkinizin Beyninde De Takılıydı! Gerçekten Sağlam Bir Kişiliğin Var Herhalde Gülçin.. Seni Sevdim." Gamzelerini Göstererek Gülümserken Kalbimdeki Pırpırlar Geri Döndü... Acaba? Acaba?

GÜLÇİN, EMRE, BURAK VE NAZLINAZ'IN EPİK MACERASI BİR SONRAKİ BÖLÜMDE FİNALE ERECEK.... KAÇIRMAYIN...............................