Μπορώ μόνο να σε φανταστώ μπροστά στα σκοτεινά μου μάτια να λάμπεις σαν κεραυνός.
Όπως ένα νεφέλωμα που πρόκειται να σχηματιστεί.
Έχω τη μύτη μου κοντά στα σεντόνια γιατί με κάποιο τρόπο αυτό το κενό πήρε τη θέση σου.
Είσαι πολύ μακριά, αλλά υπολ...
Ο ήλιος είχει αρχίσει να πέφτει και το σπίτι σκοτείνιαζε σιγά σιγά. Είχα ντυθεί και, αφού πήρα το κινητό και τα κλειδιά μου, έφυγα κλείνοντας την πόρτα πίσω μου. Περπατούσα στους γεμάτους δρόμους της πόλης με το κεφάλι χαμηλά. Άνθρωποι περνούσαν από δίπλα μου και μερικοί με κοιτούσαν. Δεν έδωσα σημασία και απλά συνέχισα την πορεία μου. Οι ελάχιστες ακτίνες του ήλιου που έλουζαν το πρόσωπο μου δεν ήταν ζεστές, σημάδι που έδειχνε πως το καλοκαίρι είχε πλέον τελειώσει. Τράβηξα τα μανίκια της μπλούζας μου μέχρι τα δάχτυλα μου και ένιωσα ένα αίσθημα ζεστασιάς να με γεμίζει. Οι γάμπες μου είχαν, σχεδόν, μουδιάσει από το βιαστικό περπάτημά μου.
Τελικά, έφτασα έξω από το σπίτι του Τεό και με πολλές αμφιβολίες χτύπησα το κουδούνι. Άνοιξε έπειτα από μερικά δευτερόλεπτα. Με υποδέχτηκε με ένα τεράστιο χαμόγελο κολλημένο στα χείλη του. Ανταπέδωσα με ένα πιο αδιάφορο χαμόγελο. Πέρασα μέσα και ας μην μου το ζήτησε. Κάθισα στον καναπέ και έπαιζα τα δάχτυλα μου ρυθμικά πάνω στα πόδια μου. Δεν άργησε να έρθει και έκατσε αρκετά κοντά μου με αποτέλεσμα να μετατωπιστώ λίγα εκατοστά μακριά από το σώμα του. Τα ρουθούνια μου γέμισαν από το άρωμα του αλλά έκανα ό,τι μπορούσα για να μην με συνεπάρει.
"Φέρε μου το παιδί" είπα πιο απότομα απ'ότι περίμενα.
"Δεν θες να πιεις κάτι πρώτα;" προσφέρθηκε ενώ τα μάτια του είχαν καρφωθεί στα δικά μου.
"Όχι, θέλω να γυρίσω σπίτι" απάντησα ψυχρά.
"Γιατί το κάνεις αυτό γαμώτο; Ωραία, συγγνώμη αλλά αν ήθελες θα μπορούσες να με σταματήσεις" είπε και ανέβασε τον τόνο της φωνής του.
"Μπορείς απλά να μου φέρεις το παιδί;" φώναξα έξαλλη και έκανα τα χέρια μου γροθιές.
"Γιατί το αποφεύγεις;" ρώτησε και σηκώθηκε όρθιος "Σ'αγαπάω, ποτέ δεν σταμάτησα να το κάνω αυτό. Από εκείνη την καταραμμένη μέρα που έφυγες και πήγες σε αυτόν" έδειξε προς την πόρτα "Δεν σε έχω ξεχάσει. Αυτό που-" σηκώθηκα και εγώ τοποθέτώντας την παλάμη μου μπροστά από το πρόσωπο του για να σταματήσει.
"Αρκετά" φώναξα "Σταμάτα. Δεν θέλω να ξέρω. Είμαι με τον Κωστή, τι σκατά δεν καταλαβαίνεις;"
"Το ξέρω αλλά χέστηκα" ούρλιαξε και η φωνή του ηχούσε στο κεφάλι μου.
"Εγώ όμως δεν-" προσπάθησα να πω αλλά τα χείλη μου σφράγισαν με τα δικά του.
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Τα χέρια του πέρασαν στη μέση μου και με τράβηξαν πιο κοντά του. Τοποθέτησα το ένα μου χέρι στον ώμο του και το άλλο στο στομάχι του. Προσπάθησα να τον διώξω από πάνω μου αλλά η δύναμη που κατέβαλα δεν ήταν αρκετή. Άνοιξα το στόμα μου και η γλώσσα μου ενώθηκε με τη δική του. Τα μάτια μου έκλεισαν αυτόματα και πέρασα τις παλάμες μου στο σβέρκο του κολλώντας τον ακόμα πιο κοντά μου.
Ήξερα ότι ήταν λάθος, ήξερα ότι δεν θα έβγαζε πουθενά όλο αυτό, ήξερα ότι απλά του έδινα ελπίδες. Τα ήξερα όλα αυτά. Ήξερα ότι εκείνη τη στιγμή απατούσα τον άνθρωπο που αγαπούσα περισσότερο και από την ίδια μου τη ζωή. Ήξερα ότι δεν του άξιζε αυτό. Ήξερα πως εκείνη τη στιγμή κοιτούσε τα αμέτρητα χαρτιά πάνω στο γραφείο του και υπολόγιζε αριθμούς για ισολογισμούς ενώ εγώ έκανα σεξ στο σπίτι του Τεό. Ήξερα ότι τον πρόδιδα. Ήξερα ότι μετά από αυτό δεν θα μπορούσα να τον κοιτάξω ξανά στα μάτια. Αν γινόταν, αυτή τη στιγμή θα έτρεχα να κρυφτώ και θα ευχόμουν ένα κινούμενο αυτοκίνητο να με παασύρει τερματίζοντας μου τη ζωή. Ενόχες γεμίζουν το κεφάλι μου αλλά το πάθος που αισθάνομαι εκείνη τη στιγμή είναι περισσότερο.
Με έριξε στον καναπέ και έπεσε από πάνω μου. Κατέβηκε στο λαιμό μου και άφηνε υγρά φιλιά μέχρι τον ακάλυπτο ώμο μου. Αφαίρεσε την μπλούζα μου και εγώ τη δική του. Το υπερβολικά γυμνασμένος σώμα του έμεινε εκτεθειμένο στα μάτια μου. Πέταξε το σουτιέν μου στο πάτωμα και έκανε νοητούς κύκλους με τα δάχτυλα του στο στήθος μου. Έγυρα την πλάτη πίσω ενώ η γλώσσα του σχεδίαζε διαδρομές στην κοιλιά μου. Έβγαλε το παντελόνι μου και στη συνέχεια το εσώρουχο μου. Το πρόσωπο του βρισκόταν ανάμεσα από τα πόδια μου. Μετά από αρκετά λεπτά σταμάτησε και κατέβασε το φερμουάρ από το τζιν του. Η στύση του μπήκε με φόρα στον κόλπο μου και τα πόδια μου άνοιξαν λίγο παραπάνω. Κινούνταν μέσα μου με μανία. Τα χέρια μου βρίσκονταν πάνω από το κεφάλι μου και τα χείλη μου μισάνοιχτα να φωνάζουν από ευχαρίστιση. Μπορούσα να ακούσω την ανάσα του που γινόταν όλο και πιο βαριά. Τον ένιωσα να τελειώνει μέσα μου και έπειτα βγήκε και άφησε το βάρος του πάνω στο γυμνό σώμα μου.
Προσπάθησα να βρω την ανάσα μου και αφού ηρέμησα γύρισα να τον κοιτάξω. Τα βλέμματα μας συναντήθηκαν και μου χαμογελασε γλυκά. Ήμουν ανέκφραστη. Κράτησα τα μάτια μου ανοιχτά με δυσκολία. Σηκώθηκα, μάζεψα τα ρούχα μου από το πάτωμα και ντύθηκα.
"Που πας;" με ρώτησε και στηρίχτηκε στα χέρια του.
"Να πάρω τη Ρόζι και να φύγω" απάντησα ψυχρά.
"Θες να σε βοηθήσω;" ρώτησε και φόρεσε το μποξεράκι του.
"Όχι, δεν χρειάζεται. Μπορώ και μόνη μου"
Ανέβηκα πάνω, σήκωσα τη Ρόζι στην αγκαλιά μου, μάζεψα μερικά από τα πράγματα της και έφυγα δίχως να χαιρετήσω. Ήταν λάθος, όλα ένα τεράστιο λάθος.
•Μαρίαα, για σένα.
•Σκέφτομαι να γράψω πάλι τα πρώτα 20 κεφάλαια τουλάχιστον γιατί πραγματικά πιστεύω ήταν τόσο κακογραμμένα.
