günlerin nasıl geçtiğini anlamadığın bir bölümü vardır hayatının.. yazmaktan başka hiçbir tür eğlentiyle uğraşamadığın , sanki bütün insanlığa küsmüşçesine sen olmaktan uzaklaştığın dönüm noktaları vardır . bu gerek bir yaz tatili gerekse sevdiklerinden ve sevdiğinden uzak kalmalarına bağlanabilir.. gönlünün sevdiklerinden uzak düşmüş olması ister istemez yoyar insanı ve zorlar kalbini ince ince darbelerle birlikte.. işini eline daha yeni almış toy bir heyecanlı garsona benzetirim bazen kendimi , ya da bazen yolda yürürken elimizi nereye koyalım ya da hangi tarafa akalım diye sendeleriz ya aklımızla bir olamayıp.. kalem tutuşumuza bile laf söyleyebilecek gereksiz insanların olduğu bu evrende yaşadığımız gei gitlerin de olması boş yere de değil bence. insan kaçmak ve kurtulmak istiyor bazen. hayatını birinin eline tutuşturup şuna bir dakika sahip çıkar mısınız deyip kaçası geliyor .. ne yazık ki daha hayatıma benden daha iyi sahip çıkacak bir emanetçi bulamadım ya .. konuların ordan oraya atlayıp dağıldığını farkediyorum .. sonra camının açık olduğunu farkediyorsun .. ve içeriye bir arabadan yükselen eski bir şarkı sesi geliyor . aklın başından uçup gidiyor yine usulca ve haber vermeden . sahi kalbimiz de hep bizden habersiz sevip içimizi acıta acıta üzülmedi mi ?
