When Summer Begin

-1-

Miruelle

"Sigurado ka na ba talaga sa plano mong ito ha?" tanong ni Margaret sa akin na halatang na babahala.

"Like seriously Margaret? Pang-ilang tanong mo na yan sa akin. Hmp. Di ko na mabilang." Sagot ko sa kanya at patuloy na nag-iimpake ng mga gamit na dadalhin ko.

"Like seriously rin. Nag-w-worry lang naman ako sa iyo eh. What if di mo kayanin yung ganung klaseng pamumuhay. Mahirap ang buhay dun okay. Di yun katulad dito na lahat nandyan na. Wala kami doong gripo, walang bathtub o shower tanging poso lang. Walang internet, malayo sa malls, maraming lamok, walang aircon, walang foam ang higaan at higit sa lahat....

"Hindi 24/7 ang kuryente. Oo na beshy. I get it. How many times do you have to tell me that? Di ko na ka kase mabilang."dugtong ko sa kanya at itinigil muna ang ginagawa ko upang makalapit ako sa kanya.

"Halika nga dito." Sabay hila sa kanya paupo sa kama.

"I know nag-aalala ka lang sa akin beshy. Don't worry. This is my idea. Suportahan mo nalang ako please. All my life I live like a princess. Never ko narasan ang mamuhay ng walang yaya ang nag aalaga sa akin. Lahat nalang ng bagay ay nakukuha ko kaagad nang walang kahirap hirap. Gusto ko lang naman maranasan kung paano mamuhay ng walang yata eh. Yun pinaghihirapan ko din ang mga bagay-bagay. Masama ba yun beshy?"

Sinusubukan ko talagang magpaawa kay beshy. But all the things I've said is real. I absolutely wanted to experienced things like normal people do.

"At least man lang maranasan ko yung ganun bago mahuli ang lahat....bago ako---."

"Ugh. Ewan ko sayo Mir. And stop saying that. Basta wag na wag mo akong masisisi pag ikaw nagka dengue dahil sa kagat ng mga lamok dun." Nakabusangot na sabi ni beshy sa akin. Sungit talaga eh. Parang laging my PMS.

"Kaya nga may dala ako nito eh."sabi ko habang iniwawagayway ang off lotion sa mukha nya.

"At hello! Dengue lang yun beshy, compare sa ca---."

"Whatever Mir." Napaikot sya ng mata sa akin.

Tingnan mo to kanina pa pinuputol ang sinasabi ko. Bastos talaga. Buti mahal ko itong babaeng ito kundi kanina ko pa ito na bato ng unan. Kidding.

"So it means payag ka nang sumama ako sayo?"

"May magagawa ba ako? Eh kahit naman ayaw kitang isama ay sasama at sasama ka rin."

"Hahaha. Buti alam mo beshy." Natutuwang sagot ko sa kanya.

"Tss. Minsan talaga napapaisip na lamang ako kung saan banda ka naging maaarte at spoiled." Nakatitig ito sa akin.

Nagkibit-balikat lamang ako.

"Hayaan mo na yun beshy. Graduate na tayo. Hindi na natin sila makikita pa ulit." Sagot ko.

"Duh. Kung di mo lang ako pinipigilan baka matagal ko ng nalampaso ang pagmumukha nung Karen na yun."

Galit na galit eh?

Ako nga pala si Miruelle Adaya. 24 years old. Only child at graduate ng Bussiness Administration.

Si Margaret naman ay bestfriend ko. She's been my bff since 1st year college.

Paano nga ba kami nagkakilala ni Marga.

Well, ang totoo nyan loner ako nung first year college ko. As in wala akong kakilala, kung may kakilala man akong ka schoolmate ko nung highschool ay hindi ko naman ka close.

I always eat alone, walking in the hallway alone, spending my time alone every vacant and going to library alone. As in no friend at all.

The reason is, my classmate and schoolmates hated me. Why? Nang daily sa fakenews na pinakalat ng ex-best friend ko noong highschool.

Her reasons? Inagaw ko daw lahat ng popularity niya noong highschool kami, ayaw niya na daw maging second nalang palagi sa akin.

She won't let it happen again. Kaya ayun while getting her fame ay siya namang paninira niya sa akin. Ipagkalat ba naman na maarte ako. Kesyo nag-iisang spoiled brat na anak at dahil marami din nagkakagusto sa akin ay ipinagkalat niyang malandi ako. Kaya ayun, instant famous ako with 1000 haters.

Hays.

Bakit ako hindi nalang umangal at pinabayaan nalang ang paninira sa akin ni Karen? Simple lang, para pagbigyan ang gusto niya. Tutal naging bahagi naman siya ng highschool days ko kaya nag give way na ako sa kanya.

Tsaka napaka-childish naman nun kung papatulan ko pa. There are lot of more important things na dapat pagtuunan ng pansin.

Isa pa, hindi ako pinanganak para i-please sila. Pinanganak ako para mabuhay at gawing makahulugan ito.

Luckily, I have Margaret. She's the only one ang hindi ako hinusgahan dahil sa anyo ko at istado sa buhay. Na kahit gaano pa kapangit ang naririnig niyang panghuhusga ng mga tao sa akin ay hindi niya pinansin.

Sa totoo nga siya pa ang naging tagapagtanggol ko. Her reason? Mayaman o mahirap, pangit o maganda dapat daw hindi tayo nagpapaapak. Hindi nagpapaapi kahit kanino naman. Kaya ayun, starting that day we became bff.

Margaret and I has the same course. But unlike to her, business ad wasn't my choice it was my mom's choice. I really wanted to take architecture but since ako ang tagapagmana ng bussiness namin kaya ayun nag bussiness ad ako.

My parent did not force me to take this course though. Sadyang mahal ko lang sila kaya ako na mismo ang tumahak sa kursong ito. After all if it is not because of them, I wouldn't be here enjoying life. At isa pa, nagustuhan ko naman na din ang kursong ito.

Matapos kong manggaling sa mall at nagmadali na akong makauwi.

I bought 12 pieces of duster. For sure matutuwa si Margaret sa duster na binili ko. Actually kaya 12 ang binili ko kase ibibigay ko sa kanya ang anim with same designs as mine. Twinning kumbaga.

"Seriously Miruelle?" bumgad sa akin ni Margaret nang iabot ko sa kanya ang duster. Well as I expected ang OA na naman ng reaksyon niya.

"Sige na beshy please." pagmamakaawa ko sa kanya.

"Ayaw mo nun? Twinning tayo? Ang cute kaya." Sabi ko sabay pacute.

Nandito nga pala kami sa kwarto niya which is kaharap lang din ng kwarto ko. Nakatira kami sa iisang bubong---ay wait wala nga pala itong bubong kase condominium pala ito.

Sa totoo lang ayaw talaga nila mommy na magkaroon ako ng sariling condo dahil baka mapano daw ako. Buti nalang nanjan si beshy na kilala na rin nila dahil scholar lang naman si beshy ng foundation ni mommy (which is ako ang nagrecommend nung makilala ko siya) and they trusted her kaya napapayag ko na din sila. Ang talino kaya nitong beshy ko at mapagka-katiwalaan pa.

Nanatiling nakatayo si Margaret sa harap ko habang palipat-lipat ang tingin sa duster at sa akin. Kaya naman patuloy pagpapa-cute ang ginagawa ko sa kanya.

"Please beshy?" sabi ko habang nagpapa-cute.

Konting pa cute at paawa effect lang. Bibigay na din itong si beshy haha.

"Ugh. Fine." Sa wakas pagpayag nito.

"Yehey! Thank you beshy." Tuwang-tuwa kong sabi habang patalon-talon pa sa kama niya.

"Tsk. Alam mo naman na hindi kita matitiis eh." Wika nito dahilan para yakapin ko siya.

Buti alam niya haha.

Pero.... waaaah excited nako para sa summer vacation namin. This gonna be fun! kakaibang summer vacation ito. Kung dati ang bakasyon ko ay palaging out of the country, well ngayon naman sa probinsya nila beshy.