"Hey, iyi misin..?"
Çocuk delicesine ağlıyordu. Duymuyordu kimseyi. Başka bir dünyadaydı sanki. Sesler uğultu olarak geliyordu kulağına.
"Kalk, kalk yerden. Gel, yardım edeyim sana." Çocuğu kollarından tutarak ayağa kaldırdı ama onun sanki bundan haberi yokmuş gibiydi. "İyi misin? Al, iç bu suyu."
Adam çocuğun ağzına su şişesini götürdü ve yavaşça içirmeye başladı. Gözlerinden hâlâ yaşlar geliyordu. Adam düşündü; Ne oldu acaba..?
Adam marketten aldığı atıştırmalıklar ile evine dönüyordu, sonra küçük bir ara sokaktan ağlama sesi duymuştu. Adımlarını sokağa yöneltirken ağlama sesi şiddetlenmişti. Daha da hızlanarak sokağa girdi. Ve onu gördü. 18-19 yaşlarında gibi görünen yakışıklı bir çocuktu. Ama ölesiye ağlıyordu, hıçkıra hıçkıra. Şok etkisiyle ilk bir şey yapmasa da şu an yardım etmeye çalışıyordu.
Neden bilmiyordu ama genç çocuğun ağlaması genç adamın yüreğine bir sızı düşürmüştü. Bunu es geçip onunla ilgilenmeye odaklanmak istedi. Sakinleşmesi için saçlarını okşamak için elini kaldırmıştı ki, genç korkuyla geri çekildi ondan. Gözlerinden yaşlar istemsizce süzülüyordu sanki.
"S-sen kimsin?" Çocuğun sesi yumuşacıktı, ama bir o kadar da derindi.. İnsanı kucaklıyordu âdeta. Genç adam şaşkınca onun suratına bakmaya başladı. Hayır, dedi kendi kendine, saçmalama, sus. Bu o değil! Değil!
_____
Sıçmaya geldim! Hoş geldim ehehueheu. Bu hikâye Yoongi versiyonu ile taslağımda duruyordu ama bugün bir ilhâm perisi kulağıma bir şeyler fısıldadı ve böyle oldu kenxlsndlnd
Her neyse, umarım severek okursunuz 💜💜💜
Ve medya, uufff çok severüm
ŞİMDİ OKUDUĞUN
photo▪taekook
Fanfiction"Hey! Hadi, gülümse bakalım. Evet işte böyle! Tanrım, çok şirinsin." diyerek kamerayı hazırlamaya devam etmişti büyük olan. "Gerçekten öyle miyim?" diye soran küçüğün tatlılığına kafayı yemek üzereydi. Yaşı küçük değildi, ama gözleri.. ve yüz şekli...
