Hayatım pamuk ipliğine bağlı gibi tıngır mıngır gidiyordu tâki o gün gelene kadar...
Başlarda her şey çok iyiymiş gibi görünüyordu. Her şey çok güzel hatta mükemmeldi.
Uzaktan bir ses geldi ve ben ona bakmaya gittim. Bir de baktım ki karşımda sarı saçlı, 1.70 boylarında bir adam. Gecenin yarısında benimkisi de cesaret işte. Karşıma çıktığında donakaldım, öylece baktım dakikalarca ama ne bakmak sanki gecenin köründe sevgilim beni özlemiş gelmiş bende onu gördüğüme çok sevinmiş gibiydim. Oysaki bu sadece aptalca bir düşünceydi. O an katilime aşık oldum. Ne yapacağımı bilemeden bakıyordum hala.. Ve sonunda hareket ederek ve yarım yamalak konuşarak kimsiniz diyebildim tabiki soruma yanıt bulamadım. Derler mi ki seni öldürmeye geldim. Benim bir daha bir şey söylememe izin vermeden ağzımı kapattı ve beni içeri götürdü ne olduğunu anlayamadım. Ne sesimi duyurabiliyorum ne de halimden şikayet ediyordum. İnsan böyle bir durumda nasıl memnun olabilirdi ki? Olacak şey değildi. Düşünmeye başladım neden diye ve sonunda kendime itiraf ettim eski sevgilime çok benziyor meğerse katilime değil ona hala aşık mışım. Aradan yedi yıl geçti ve ben hala ilk günkü gibi çok seviyorum. Ama anlamadığım şey bu adam beni neden öldürmek istiyor? Sormak istedim, denedim kaç defa başaramadım. Dilim damağım birbirine yapıştı sanki ve sonra cesaretimi toplayıp sorabildim "bana ne yapıcaksın, ne istiyorsun benden" nedense adam bir çırpıda cevap verdi "seni öldürmemi istediler". Ben aniden kim diye soruvermişim, öleceğime üzülmeden. Çünkü beni öldürecek olan aslında bu "kim" sorusuymuş. Adam birdenbire bağırarak "eski sevgilin" dedi. (Benim için eski olmasa da eski sevgilimdi tabiki) Neden bunca yıl sonra beni öldürmek istesin ki bu çok saçmaydı. Sonradan öğrendim ki eski sevgilim değildi öldürtmek isteyen onun "eşiydi". Ben bir kez daha yıkıldım. Ölmek artık kötü bir şey miydi bilmiyorum belki de en kısa ve etkili çözüm buydu acı çekmeden ölüp gitmek... Tekrar sormak istedim eşi beni nerden biliyor ve neden bunu yapmak istiyordu. Eski sevgilimin okuduğu kitapların arasında bir fotoğraf bulmuş birlikte çekildiğimiz fotoğraflar arkasında da bir not "seni hep seveceğim her ne olursa olsun" diye. Bunu yıllarca saklamış, atmamış, yırtmamış. Buna sevinmeli miydim bilmiyorum. Beni unutmamış belki de hala seviyor ama düşünüyorum seven insan neden ayrılıp bir başkasıyla evlensin ki? Kadın bu fotoğrafı görünce çılgına dönmüş, zaten agresif, kıskanç, saplantılı birisiymiş. Görür görmez böyle bir karar almış. Arada ben olursam onu kaybedeceğini düşünmüş. Biraz suskunluk olduktan sonra adam birdenbire silahını çıkardı ve bana doğru yöneltti bir an irkildim ama ölümden korkmuyordum zaten 7 yıldır yaşayan bir ölüden farkım yoktu. Tam silah ateş alacaktı ki birden kapı açıldı vuruldum sandım ama vurulan ben değil "eski sevgilim"di. Kapı birden açılınca onu vurmuş ben bir şok daha yaşadım ne yapacağımı bilemedim o buraya geldi benim için, engel olabilmek için. Ağzından çıkan son kelime seni hep sevdim ve sevmeye de devam edeceğim oldu. Adam silahı tekrar bana doğru doğrulttu ve hep senin yüzünden onu da vurdum ben ne yapacağım şimdi dedi. Gerçekten ne yapacağını bilemiyor gibiydi. Ağzında bir şeyler geveliyordu sonra birden o seni çok sevdi, annesi çok hastaydı bir gün karşısına o kadın çıktı çok zengin birisi tedavi masraflarını ödeyebileceğini söyledi fakat şart koşmuş benimle evleneceksin diye. Adam evlenmiş tabiki ne yapsın "anne" sonuçta iyileşince ayrılırım diye düşünmüş senden de uzaklaşmak zorunda kalmış. Ama adamın düşündüğü gibi olmamış kadın ayrılmak istemiyormuş. Tehdit ediyormuş anneni, o sevdiğin kadını öldürürüm diyormuş adam da mecburen ayrılamamış. Bunları nerden biliyorsun dersen " ben senin eski sevgilinin kardeşiyim". Ve o kızı çok sevdim saçma olsa da evet çok sevdim. Onun için herşeyi yapmayı göze aldım. Abimi öldürdüm ve seni de öldüreceğim diyip beni vurdu. O an içimden tek geçen şey yedi yıl boyunca kahroldum, çok sevdim, çok acı çektim, onsuz yaşadım ama onunla birlikte ölüyorum ne mutlu bana demek oldu...
Gerçek sevgi o yanında olmasa da onu her an çok sevebilmektir.
Çok sevin, çok sevilin ve asla vazgeçmeyin...
