Ben Şule Kaya. lise 2. sınıf öğrencisiyim. Derslerim çok kötü sayılmaz. Annemi 2 yaşında kaybettim.Babamıda geçen yıl trafik kazasında kaybettim. Bir süre çocuk esirgeme kurumunda kaldım. Akrabam yok, sadece huysuz ve ihtiyar bir dedem var ama onun yanına asla gitmem. Ondan nefret etmemin sebepleri var tabiii. Mesela geçen yıl babamla yıl başını kutlarken onuda çağırdık yani ben pek çağırma taraftarı olmadım ama neyse sonuçta bize geldi. Geldiğinde bize takıldığı kadınlar bahsetti. Bu gerçekten çok iğrenç! Çok patavatsız biri gerçekten. Ondan asıl nefret etme sebebim aslında bunlar degil,asıl sebep anneannem in ölümüne sebep olması. Bir gece anneannem dedeme geç geleceğini söyledi.annem öldükten sonra anneannem bizimle daha yakından ilgilenmeye başlamıştı.Babamda onu çok seviyordu.Neyse o gece anneannem geleceğim dediği saatten önce eve gitti ve dedemle kadını yatakta bastı! Buna dayanamadı ve arabayla kendini uçurumdan attı.Ve hala onu affetmemi bekliyor!Bu zorluklara rağmen nasıl hayatta duruyorum bilmiyorum. Bana gelince; uzun siyah saçlarım var, gözlerim yeşil,kilomda ideal. Kemik gözlük kullanıyorum. bazıları gözlüğü bana yakıştırıyor ama benim hoşuma gitmiyor. Şu anda en yakın arkadaşımın evinde kalıyorum. Zehra. onunda uzun kıvırcık saçları var ve sarışın mavi gözlü. yanımda çok dikkat çekiyor ama bu benim umurumda değil. onu çok seviyorum. ailesi bana karşı çok samimi,bende onlara aynı şekilde davranmaya çalışıyorum. yapımda biraz soğukkanlılık var. neyse bu sene ikimizde yeni bi okula başlayacağız. Okulumuz yıkıldı yerine avm yapılacakmış aman ne hoş! neyse zehranın odasında iki yatak var birinde ben yatıyorum. odası geniş,onu olabildiğince rahatsız etmemeye çalışıyorum. malum ben burda misafirim. yarın büyük gün. Okul başlıyor ve biz zehrayla aynı sınıftayız. tek sevindiğim şey bu oldu galiba.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TESADÜF.
RomanceHayatta o nefret ettiği dedesinden başka kimsesi yoktu. yakın arkadaşı vardı bir tek. Taki o çocuk ortaya çıkana kadar, hayatının bir parçası olana kadar.
