❤Κεφάλαιο 2ο❤

31 1 0
                                    

Αν κρατούσε το στόμα του κλειστό,θα ήταν τέλειος.Λίγη μονωτική ταινία θα ήταν ό,τι έπρεπε.Είχα ένα κομμάτι στο γραφείο μου και κατά καιρούς το έβγαζα και το χαίδευα ,ελπίζοντας ότι κάποια μέρα θα μου δινόταν η ευκαιρία να το χρησιμοποιήσω.
<<Και,για να μην επιτρέψετε στον εαυτό σας να ξεχάσει αυτό το συμβάν ,θα ήθελα να έχω συμπληρωμένους τους πίνακες για τους πελάτες Σάφερ ,Κόλτον και Μπομόν στο γραφείο μου εώς τις πέντε.Επίσης για να αναπληρώσετε την ώρα που χάθηκε σήμερα το πρωί ,θα μου κάνετε μια εικονική παρουσίαση για το διοικητικό συμβούλιο σχετικά με τον λογαριασμό του Παπαδάκη στην αίθουσα συνεδριάσεων ,στις έξι.Αν θέλετε να διαχειριστείτε εσείς αυτόν τον λογαριασμό,θα πρέπει να μου αποδείξετε ότι ξέρετε τι διάολο κάνετε.>>
Γούρλωσα τα μάυι αμου βλέποντάς τον να μου γυρίζει την πλάτη και να κλείνει με δύναμη πίσω του την πόρτα.Ήξερε πολύ καλά ότι ήμουν μπροστά απ'το χρονοδιάγραμμα με αυτόν τον λογαριασμό, τον οποίο χρησιμοποιούσα επίσης και για τη διπλωματική του ΜΒΑ μου.Θα είχα μπροστά μου αρκετούς μήνες περιθώριο για να ολοκληρώσω τις διαφάνειές μου από τη στιγμή που θα υπογράφονταν τα συμβόλαια...τα οποία όμως δεν είχαν υπογραφεί ακόμα- ούτε καν είχαν συνταχθεί στην τελική τους μορφή.Τώρα,εκτός όλων των άλλων,ήθελε να του κάνω και μια εικονική παρουσίαση για το διοικητικό συμβούλιο σε...κοίταξα το ρολόι μου.Τέλεια ,σε εφτάμισι ώρες ,αν δεν έκανα διάλειμμα για μεσημεριανό.Άνοιξα τον φάκελο Παπαδάκη και έπεσα με τα μούτρα στην δουλειά.

Την ώρα που όλοι οι υπόλοιποι άρχιζαν να την κάνουν για το μεσημεριανό φαγητό,εγώ έμεινα κολλημένη στο γραφείο μου με έναν καφέ και μία μπάρα δημητριακών που είχα αγοράσει από το αυτόματο μηχάνημα.Συνήθως έφερνα μαζί μου κάτι απ'το σπίτι ή πήγαινα με άλλους ασκούμενους για να τσιμπήσουμκάτι,σήμερα όμως ο χρόνος δεν ήταν με το μέρος μου.Άκουσα την εξωτερική πόρτα του γραφείου ν'ανοίγει και σήκωσα το βλέμμα.Χαμογέλασα βλέποντας τη Σάρα Ντίλον να μπαίνει μέσα.Με τη Σάρα ήμασταν στο ίδιο πρόγραμμα άσκησης για το ΜΒΑ στον Όμιλο Ράιαν,αν και εκείνη δούλευε στο λογιστήριο.
<<Έτοιμη για φαγητό;>>με ρώτησε
<<Δυστυχώς δεν θα μπορέσω να βγω.Η μέρα μου είναι σκέτη κόλαση.>>Την κοίταξα με ύφος απολογητικό και το χαμόγελο της έγινε κάπως πονηρό.
<<Η μέρα είναι σκέτη κόλαση ή μήπως το αφεντικό;>>.Κάθισε απέναντι μου στο γραφείο.<<Άκουσα ότι τα είχε πάρει στο κρανίο σήμερα το πρωί.>>
Την κοίταξα με νόημα.Η Σάρα δεν δούλευε για τον Μπένετ Ράιαν,αλλά ήξερε τα πάντα γι'αυτόν.Ωςνεότερος γιος του ιδρυτή της εταιρείας ,Έλιοτ Ράιαν ,και με τον πασίγνωστο οξύθυμο χαρακτήρα του ,ήταν ένας ζωντανός θρύλος για ολόκληρο το κτίτιο.<<Ακόμα κι αν είχα έναν κλώνο , δεν θα κατάφερνα να τελειώσω στην ώρα μου.>>

Όμορφο Κάθαρμα Where stories live. Discover now