The Dare

Note: Sorry One Shot lang. Nakakatamad kasi e. Hoho! Dejoke. Tty ko lang mag story ng One shot! :)

The Dare

-

"Hi Miss"

Naalala ko nung mga panahong Miss na ang tawag mo sa akin. habang nakaupo tayo sa may bench. Yung mga ngiti mong panalo para sakin. Nag Hello naman ako sayo nun di ko alam yung feelings ko nun. dahil first time kita nakita parang na Love at first smile ako. Di ko din alam kung bakit.

Lagi na tayong magkasama. Bawat oras di tayo nawawalan ng tawa lagi mo akong napapasaya. tuwing uuwi ako sa amin nagugulat si mama dahil lagi ako naka ngiti sabi pa nga

"Nak? Lagi kang nakangiti ha!"

Lagi ding masaya si mama kapag ganun ako. di ko mainindihan kung ano nga ba yung nararamdaman ko. kapag kasama na kita Natataranta,di makapagsalita, parang na mightyband yung paa ko at di ako makaalis sa kinatatayuan ko. Ganun ba kalakas yung Kagwapuhan mo?

Isang araw habang nakaupo tayo sa bench feel ko nun may sasabihin ka sakin. di naman ako makapag tanong kung ano yun dahil nahihiya at natatakot ako. at sandali lang ang katahimikan at ika'y nagsalita

"Mary gusto kitang ligawan"

Yung narinig ko yung salita nayun yung puso ko parang may nagwawalang kalabaw sa sobrang bilis nito, di ko din maexplaine yung tinatawag na Feelings dahil ngaun ko lang naramdaman yun. at sayo yun.

Paglipas ng ilang linggo di ka padin tumigil sa panliligaw sa akin. Gustong-gusto na kita sagutin sa mga araw na ako'y iyong napapakilig. at ngayun na din ang Right Time para sabihin sayo ang salitang

"Tayo na!"

Yunh mga talon mo parang nanalo ng loto, Masaya ka ng mga araw nayun at shempre ako din dahil ngayun ko lang mag eexperience ko pano magmahal, ngayun ko lang maeexperience kung pano ako mahalin.

Bawat araw na lagi tayong magkasama masayang namamasyal sa park,nagsisimba,nagmo-mall at madami pa tayong pinunpuntahan nun. pero ang isang lugar na masaya ang di natin nakakalimutang puntahan. sa Isang Puno na may bench Dahil dun kita nakilala,dun din kita sinagot at madami pa 'sanang' magagandangangyari dito sa Bench nato.

Kapag tayo'y nagaaway ikaw na ang nagpapaubaya sa mga problema natin. kaya ganun kita kamahal

Yung Mahal na mahal walang katapusang pag mamahal. Yung matatawag mo nang FOREVER to Infinity and Beyond.'sana' ganun din yung pagmamahal mo sa akin. alam kong di mo ako iiwan sa isang maliit lang na dahilan.

Ngayun nakaupo tayo sa bench masayang nagtatawanan,nagkukulitan at Kinakantahan pa kita nun. Kapag natapos na ang kanta ko nakikita kitang Nakatulog na at nakasandal sa kanang balikat ko, Tas napapaisip ako 'sana' tumagal pa to! 'sana' di ka magbago, 'sana' lahat ng ito walang katapusan.

Pero mali lahag ng iniisip ko.

Ilang linggo kanang di nagpapakita sa akin, nagaalala na ako sayo, ikaw lang ang nasa isip ko.

Pumunta ako sa bahay ninyo para tingnan o bisitahin ka, nakita ko si manang na nagpupunas na mesa

"Manang si Ryan po?"

Itinuro ka niya sakin sa taas, mabilis akong umakyat para tingnan ka gustong gusto kita makita ng mga araw nayun, di ata ako mabubuhay ng di kita nakikita.

Bubuksan ko na sana ang pintuan mo nun, ngunit narinig ko na agad ang boses mo na may kausap sa cellphone.

Inilapit ko ang aking tenga sa gilid ng iyong pinto, narinig ko yung paguusap ninyo nun.

Ano? Isang Dare? Bakit? Pano? Di ko alam ang mararamdaman ko nun, Di talaga niya ako mahal? Dare lang na ligawan niya ako? Pero bakit? Mabilis na tumulo ang luha sa mga mata ko, para akong tinakluban ng langit at lupa sa mga narinig ko. Madami akong tanong nun sa aking sarili.

Bumaba na ako dahil ayoko nang marinig pa ang iyong boses. sobra akong nasaktan sa ginawamo, di ko alam kung bakit o pano mo nagawa sakin iyun, may mali ba sa pagmamahal ko? may mali ba!?

Bumuhos ang malakas na ulan naglalakad ako at parang wala sa sarili malayo layo nadin ako sa sa bahay nila, narinig kong tinawag niya ako di ko siya nililingon sariwa pa ang mga sakit na binigay niya! Sobra pala siya!

Lumapit siya sa akin na may dalang payong at tinayungan ako sabay sabing

"Bakit ka nagpapaulan?"

Wala parin akong kibo tuloy padin ako sa paglalakad ko wala akong naririnig! walaaa! at patuloy parin siya sa pagpapayong sa akin

"Mary ano ba problema mo?"

Di parin ako kumibo tumutulo parin ang mga luha ko, at humarap ako sa kanya kita kong nagtataka siya kung bakit ako ganun

"Bakit?"

Iyun lang ang nasabi ko sa kanya at nagtaka kung bakit ako nagkakaganun nung araw nayun, pwedi ba! wag mo na akong lokohin pa! masakit e! kailan mo pa sasabihin sakin to? kapag mahal na kita ng sobra? kapag adik nako sayo? para kapag hiniwalayan mo ako Masakit? May kasalanan ba ako sayo? Ano ba problema mo! Pagod na ako! pagod na ako sa walang sawa kong pagpapakatanga sayo! Tama na!

"Wala na tayo!"

Bumuhos pa ang malakas na ulan at natatakbo ako! tinawag niya ako pero di kona siya nilingon pa ayoko nang masaktan, masakit pala magmahal akala ko masaya, akala ko mabuti pero Masakit bakit sakin nangyayari to?

Lumipas ang araw nagkasalubong kami umiwas ako at waring di kita nakita, may dahilan paba kung lalapitan ko siya? kung sasabihin kong 'Dare lang pala yung panliligaw at para pasagutin ako' wala! dahil lalo akong masasaktan sa gagawin ko.

"Sorry na?"

Sorry? sa masakit na ginawa niya? ibibigay kona yung sorry niya at ipapalit ko ang Sampal na naramdaman ko, Oo! sinampal ko siya. ngayun alam na niya kung bakit ako nagkakaganun nung pumunta ako sa kanila,

Masakit? kulang payun.

Naglakad akong papalayo sa kanya ang isang sampal nayun ay naiwan na dun ang lahat ng mga masasakit na ginawa niya sakin, ngayun ako'y wala ng iisipin pa kundi ang aking pagaaral ang aking pamilaya.

Akala mo ang sarap mag mahal, Oo sa una masaya,mabuti,nakakakilig pero lahat yun sa una lang dadating ung panahanon na iiwan niya ka lang din niya, dadating yung panahon na magsasawa din siya, Dahil ang Pag-ibig di natin alam kung kailan o hanggang saan tatagal. Para sakin walang Forever. Masasaktan at masasaktan din kayo sa pag-ibig.