ʙᴀʙʏ ʙᴏʏ ☽ ʏᴏᴏɴᴍɪɴ

Tria (3)

Yoongi 2 gün önce Bayan Park'ın bıraktığı üzerinde telefon numarası olan kartı eline aldı ve numarayı kaydetti. Ardından numaraya mesaj attı.

Gönderilen: Bayan Park jiyeon
Bayan Park yarın öğleden sonra sizin içinde uygunsa size gelmeyi düşünüyorum. Geldiğim zaman daha aydıntılı konuşabilirsiniz.

Gönderen: Bayan Park Jiyeon
Sizi bekliyor olucam Bay Min
*adres*

— — —

Yoongi dün Bayan Park'ın ona gönderdiği adresteki evin önüne gelmişti. Ev iki katlı bahçeli büyük bir evdi.
Evin önündeki basamaklardan çıkıp zile bastı. Kapı çok geçmeden açılmıştı.

"Hoşgeldiniz Bay Min, içeri geçin lütfen " Bayan Park yine samimi gülümsemesi ile Yoongi'yi karşılamıştı.
Yoongi Bayan Park'a bir hoşbuldum mırıldanıp eli ile gösterdiği odaya doğru yol aldı. Kapının girişindeki valizler dikkatini çekmişti bu yüzden sormadan duramadı.

" Bir yere mi gidiyorsunuz Bayan Park ?" Önden ilerleyen kadın bir valizlere bir de yoongi'ye baktıktan sonra " Evet Bay Min 2 saat sonra Amerika'ya uçuyorum şirket ile alakalı işlerim var ayrıca nişanlım ile düğün işlerini konuşmalıyız." Demişti. Yoongi de anladığını belirten bir kafa sallamasından sonra Bayan Park'ın karşısındaki koltuklardan birine oturmuştu. Yoongi oturduğu yerde etrafı incelemeye başlamıştı. Evin içi bir çok ünlü sanatçıdan tablolar ve değerli gibi görünen vazolarla doluydu. Ayrıca burdan bakınca oğluna dair hiçbir iz veya ses yoktu.
"Oğlunuz nerde Bayan Park"

" Oğlum Jimin'in sizin geleceğinizden haberi yok, şuan odasında eğer söylemiş olsaydım olay çıkartabilirdi." Yoongi anladığını belirten bir kafa sallamasından sonra Bayan Park konuşmaya devam etmişti. " Ayrıca Bay Min ben yokken büyük ihtimalle oğlum jimin size kapıyı açmak istemeyebilir bu yüzden sizin için bir yedek anahtar hazırlattım." Bayan Park önündeki sehpadan anahtarı alıp Yoongi'ye uzatmıştı. "İsterseniz şimdi jimin'in odasına çıkabilirsiniz bende son bir kaç eşyamıda alıp evden çıkıcam." Yoongi kadının dediğini yapıp merdivenleri çıkmaya başlamıştı.

Üst katta sağdaki ilk odanın önüne gelince derin bir nefes almış ve kapıyı tıklatmıştı. Ses gelmeyince bir daha tıklatmış ve beklemeye başlamıştı. Odanın içerisinden yine ses gelmeyince kapı kolu'nu yavaşça kavrayıp kapıyı aralamıştı. Oda mavi ve siyah renkleriyle döşenmişti odanın ortasında mavi bir yatak yanlarında ise iki küçük komidin vardı. Odanın sol tarafında siyah bir dolap ve yanında ise büyük ihtimalle banyoya açılan bir kapı vardı. Yatağa biraz daha yaklaştıktan sonra cenin pozisyonunda yatan küçük bir çocuk ile karşılaşmıştı. Yoongi gördükleri karşısında istemeden nefesini tutmuştu. Karşısındaki çocuğun sarı saçları yastıkta dağılmış gözleri hafiften şişmeye başlamıştı. Yanakları ise oldukça yumuşak duruyordu. Yoongi jimin'in önüne yatağın boş kalan kısmına oturmuş ve jimin'i izlemeye başlamıştı.

Yoongi Ne kadar orda öyle durup jimin'i izlediğini bilmiyordu. Jimin'in yavaş yavaş gözlerini açmaya başlaması ile kendine gelmiş ve ayağa kalkıp hiçbir şey olmamış gibi davranmaya başlamıştı. Odayı inceliyor masanın üzerindeki kitapları karıştırıyordu.

Jimin gözlerini yumruk yaptığı eliyle ovuşturduktan sonra görüş açısına giren beden ile irkildi. Karşısındaki beden sağ tarafındaki masasının üzerindeki kitapları karıştırıyordu.
"Kimsiniz ?" Yoongi uyandığından dolayı boğuk çıkan sesi duyduğunda jimin'e dönmüştü.
" Merhaba Jimin ben Min Yoongi" jimin hala içinden bu adamın burda ne işi var diye sorguluyordu. Otuz saniyelik sorgulamanın ardından o hiç burda yokmuş gibi davranmaya karar verdi ve kalkıp elini yüzünü yıkadı. Sonrada yatağa geri dönüp eline telefonunu aldı. Jimin bunları yaparken Yoongi'de gözünü ayırmadan jimin'i izliyordu. Jimin Telefon ile uğraşırken Yoongi çalışma masasının sandalyesine oturup Jimini gözünü kırpmadan izlemeye devam etti.

" Daha ne kadar bakmaya devam ediceksin, bu gerçekten çok rahatsız edici" Jimin sesini duygusuz çıkarmaya çalışsada sesinden bunun hoşuna gittiği anlaşılıyordu. Karşısındaki adam ona göre oldukça çekiciydi. Beyaz teni, siyah saçları, kemikli ve damarlı elleri onu kendine çekiyordu. Yoongi ise bunun farkındaydı. Çünkü geldiğinden beri jimin ne kadar belli etmemeye çalışsada arada yoongi'ye bakarken yakalanıyordu.

"Annen büyük ihtimalle şuan uçaktadır yani buda demek oluyor ki burda biz bize kaldık" Yoongi ilk önce kolundaki saate ardındanda Jimin'e bakmıştı.
Jimin geldiğinden beri kim olduğunu ve  neden burda olduğu bilmediği adama aklındaki soruları sormaya karar verdi.
" Neden burdasın?" Yoongi birden sorunca ne demesi gerektiğine karar verememişti ama gerçeği söylemenin bir sakıncası olmadığına karar vermişti.
" Seninle ilgilenecek olan doktorum"
" Onun yerine benimle sevişmeye ne dersin" Jimin sırıtarak sormuştu.

" Üzgünüm ama hastalarımla böyle bir ilişkiye giremem" Yoongi küçüğün bu kadar açık sözlü olmasına şaşırmıştı.
"Demek beni hasta olarak görüyorsun"
"Hasta olmasan burda olmazdım. Park Jimin" jimin büyüğün bu kadar ciddi ve sıkıcı olmasını sevmemişti.
"Kaç yaşındasın"
" Burda soru sorması gereken kişi benim."
" Gerçekten çok sıkıcısın" Jimin göz devirip telefonuna bakmaya devam etmişti. Yoongi ise neden hala burda bu ergene katlandığını sorguluyordu.

"Biraz sohbet etmeye ne dersin, bir sen bir ben soru sorayım böylelikle ikimiz içinde sıkıcı olmaz" Yoongi'nin teklifi küçük olana cazip bir fikir gibi görünmüştü. Ayrıca yapacak daha iyi bir şeyide yoktu.
"25 yaşındayım" demişti yoongi küçüğün dademinki sorusuna cevap olarak"
"En azından bir moruk değil " jimin ne kadar fısıltı olarak söylesede Yoongi bunu duymuş ve hafiften kıkırdamıştı. "Şimdi sıra bende Park Jimin, ne zamandan beri bu tür şeylere ilgi duyuyorsun ?"
"Bu haksızlık sen çok zor soruyorsun" Yoongi küçüğünün cevap vermesi için delici bakışlarını yollamaya başlamıştı.

"Bende bilmiyorum sanki önceden beri böyleymişim gibi hissediyorum." Yoongi küçüğünün aniden gelen itirafı ve düşen yüzü ile bugünlük daha fazla zorlamaması gerektiğini düşündü. Ama bu konuyu burda bırakmamaya kararlıydı. sadece Jimin'i biraz daha izleyecek ve müsait bir anda tekrar soru soracaktı.

———