Unconditional Love

Chapter 1: Getting to know each other

Sab's Point of View

2 years ago from present Era

January 2016

I don't know what is the exact date pero gabi na that time busy ako sa pag-open ng social media accounts ko then someone sent me a friend request. Hindi ko alam kung taga saan siya, kung sino ang mga kaibigan niya, at lalong hindi ko rin siya totally kilala. I tried to stalk her but wala ako ibang nakitang information about sa kanya bukod sa ang dami mutual friends. After stalking her account inaccept ko yung friend request niya and then...

Siya: thanks
after a few minutes (pabebe pa yung bida bagal magreply 😑 -Author)
Me: welcome😊 (pakialam mo ba author tumigil ka dyan!)
Siya: ako nga pala si Justine Claire Aniciete JC for short, ikaw?
Me: Sabrina Khristel Joaquin.
JC: ano kaya ang pwedeng itawag ko sa'yo?
Me: ikaw bahala kung anong gusto mo.
JC: sige, sab na lang ang itatawag ko sa'yo. saan ka nakatira?

15 mins. later *Fast forward convo

Me: sa tirahan
JC: kumain ka na? ano ulam mo?
Me: nilagang malunggay. sige tulog na ako maaga pa ang pasok ko bukas e.
JC: sige, good night sweet dreams😊

Sa totoo lang nakukulitan ako kaya nagpaalam na ako sa kanya. Hindi naman sa ayaw ko pero, ewan ko kung bakit maybe there is a reason behind this but infairness nung ini-stalk ko siya bago iconfirm may napansin ako sa kanya. Ang ganda niya kahit bisexual siya, yes! BISEXUAL siya yun yung sabi niya nung hindi pa ako nagpapaalam sa kanya na matutulog. Nasabi ko rin sa kanya na STRAIGHT ako oo babaeng babae ako kahit na napakaboyish kong tingnan. Anyways, before ako matulog I forgot to introduce myself, I'm Sabrina Khristel Joaquin grade 10 student from public school. Maldita, moody, mahilig kumain, less friends more trashtalk😁, a little bit spoiled brat with my parents, blacksheep, and hard headed lahat nasa akin na. Char!

-----

JC's POV

Salamat natapos na rin yung araw na puro test makakagala na ako at pwede na ulit akong magbabad sa Facebook. Habang nag-scroll down at scroll up ako naisipan ko magsent ng friend request and some of my facebook friends ay kilala ko kasi may naging ex ako na kaschoolmate nila at batchmate namin kahit ahead siya ng ilang taon sa akin wala akong pakialam pero wala na kami almost 3 months pero nung christmas season nakasama ko siya kasama yung girlfriend ko kunno.

*Fast forward

Tapos yun nga habang naghahanap ako ng maraming mutual friends, a girl caught my eyes. She looks like a kind person, I start the conversation with thanks after accepting my friend request to her.

Me: pwede ka ba ng Sunday, simba sana tayo?

While waiting for her reply iniisip ko na kung ano yung gagawin just in case na magkita kami.

Siya: try ko.

Nanlaki ang mga singkit kong mata sa sinabi niya. Hindi ko alam kung bakit natutuwa lang siguro ako kasi makakakilala ako ng tao na medyo malapit lang sa municipality namin.

Me: sige, hintayin kita sa church niyo tapos text na lang tayo ito yung number ko 09123456789.

Siya: wala akong phone e.

Me: ganun ba? sige, hintayin na lang kita sa plaza

Siya: sige 😊

Hindi ko alam kung bakit basta yung nararamdaman ko ngayon ay masaya, ang bilis ng tibok ng puso ko sa hindi malamang dahilan. Ang masasabi ko lang ay sobra sobra yung sayang nararamdaman ko.

****

Sorry lame yung chapter, based on a true story talaga siya kaya medyo limot ko na rin yung mga nangyari sa past ng ating bida.

Bawi na lang ako sa next chapters, uunti-untiin ko yung pag-ungkat sa nakaraan ng ating bida. Hindi ko maipapangako na araw-araw akong mag-aupdate pero sisikapin ko liban na lang kung busy ako sa school works.

See ya! Enjoy reading :)

-_xxjds_