Ένα αγόρι που κατοικοί στην Ιαπωνία ήρθε από την Κορέα για να πάει σχολείο και να δημιουργήσει φίλους. Όμως, περνάει δύσκολα τα χρόνια του. Τα παιδικά του χρόνια ήταν άγρια αλλά έμαθε στην πορεία να τα αντιμετωπίζει.
▪Dont you dare copy this story p...
Ting, ting, ting. Άκουσα το ξυπνητήρι μου να χτυπάει. Το πρώτο πράγμα που έκανα όταν άνοιξα τα μάτια μου ήταν να πάρω το κινητό μου να δω την ώρα. Ήταν 7:00 και το σχολείο σήμερα άρχιζε στις 8:00. Σηκώθηκα, πήγα στο μπάνιο να κάνω αυτά που ήταν απαραίτητα και επέστρεψα πίσω στο δωμάτιο. Έφτιαξα την τσάντα μου γρήγορα, τσεκαροντας αν είχα ξεχάσει κάτι. Έβαλα το κινητό μου και τα ακουστικά μου μέσα. Μετά άνοιξα την ντουλάπα να πάρω το uniform του σχολείου.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Τίποτα το σπουδαίο. Αν και δεν μου αρέσει να φοράμε ίδια ρούχα κάθε εβδομάδα....αλλά έτσι είναι ο νόμος.
???: Εεεεεε! Τελείωνε!!
Άκουγα τον πατέρα μου να φωνάζει. Πήρα τα πράγματα μου και κατέβηκα.
Me: Πρωινό?
???: Πωπω... Τι είναι αυτά τα πράγματα? Μου ζητάς να σου φτιάξω και πρωινό? Άντε πήγαινε φτιάξε μόνος σου, τεμπέλη.
Μου είπε. Εγώ απλός τον κοίταξα κρύα και πήγα να ετοιμάσω μόνος μου πρωινό. Έφτιαξα ένα τοστ να φάω και είπα να πάω να πάρω και καφέ από έξω. Κοίταξα την ώρα και ήταν 7:32. Είχα χρόνο. Έφαγα το τοστ μου λοιπόν και πήγα σε ένα καφενείο να παραγγείλω.
Μe: Έναν φρέντο καπουτσίνο γλυκό, παρακαλώ.
Μου κούνησε το κεφάλι θετικά και άρχισε να τον φτιάχνει. Εγώ κοίταγα γύρω μου και έβλεπα παιδιά με την ίδια στολή που φόραγα και εγώ. Πρέπει να είναι από το σχολείο μου. Α, να και ο καφές. Έτοιμος. Πλήρωσα, της είπα ευχαριστώ με υπόκλιση και έφυγα.
Άρχισα να περπατάω με τα χέρια μου στις τσέπες για το σχολείο. Έβλεπα παιδιά που περπαταγαν σε γκρουπ. Εμένα δεν με ένοιαζε προσωπικά. Έβγαλα το κινητό μου και τα ακουστικά μου από την τσάντα μου και άρχισα να ακούω μουσική.
Έφτασα νωρίς στο σχολείο τελικά. Ήταν 7:53. Δεν το περίμενα επειδή δεν ήξερα καν που ήταν το σχολείο μου γιατί ο πατέρας μου ποτέ δεν μου είπε. Τουλάχιστον όμως ήξερα το όνομα και απλός ρώταγα αθώους πολίτες για το που είναι αυτό το σχολείο. Οι μισοί μου έλεγαν ότι δεν ξέρουν και οι άλλοι μισοί μου έλεγαν ότι ξέρουν. Εντάξει τελικά τα κατάφερα.
